Śródoperacyjne jatrogenne oparzenie termiczne twarzy

70-letnia pacjentka została przeniesiona do Zachodniopomorskiego Centrum Leczenia Ciężkich Oparzeń w Gryficach z Kliniki Chirurgii Onkologicznej. Powodem przekazania było oparzenie termiczne twarzy, głównie III stopnia, powstałe w wyniku zapłonu tlenowej kaniuli donosowej i obłożenia chirurgicznego podczas zabiegu chirurgicznego Mohsa. W trakcie hospitalizacji pacjentka była leczona zachowawczo w celu uniknięcia okaleczającego zabiegu nekrektomii. Uzyskano pozytywny efekt gojenia rany oparzeniowej bez interwencji chirurgicznej. Rany oparzeniowe w obrębie twarzy wykazują duży potencjał samoistnego gojenia. Z tego względu kwalifikacja do zabiegu nekrektomii w tym obszarze powinna być szczególnie ostrożna.