Pieniężne instrumenty polityki rodzinnej a dzietność i aktywność zawodowa kobiet

Dzietność poniżej prostej zastępowalności pokoleń występująca w krajach rozwiniętych, a zwłaszcza niska dzietność utrzymująca się w wielu z nich, stanowi ważną przesłankę dyskusji o rozwiązaniach polityki rodzinnej wspierających wzrost dzietności. Jednym z narzędzi polityki rodzinnej są zasiłki na dzieci. Artykuł podejmuje próbę przeglądu skuteczności różnych form świadczeń pieniężnych na dzieci zarówno w odniesieniu do dzietności jak i pracy zawodowej kobiet. Zwrócono też uwagę na inne efekty, w tym związane z dobrostanem dzieci. Wyniki prowadzą do wniosku, zgodnego z ustaleniami innych analiz porównawczych, że wpływ na dzietność tych świadczeń jest zależny od kontekstu instytucjonalnego, w jakim są wdrażane. Zwraca też uwagę na konieczność rozpatrywania zasiłków wraz z innymi instrumentami polityki rodzinnej.