Σκοπός: H εφαρμογή για πρώτη φορά διεθνώς της μορφομετρίας της σπονδυλικής στήλης με χρήση απορροφησιομετρίας (VFA) σε ασθενείς με κυφοπλαστική. Αναλύονται τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της μεθόδου, ελέγχεται η αξιοπιστία της και συγκρίνεται με την μορφομετρία κατά τον κλασσικό ακτινολογικό έλεγχο (ΜRΧ) στην εκτίμηση των σπονδυλικών παραμορφώσεων στους συγκεκριμένους ασθενείς.Υλικά και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις σε 42 ασθενείς με κυφοπλαστική λόγω οστεοπορωτικών σπονδυλικών καταγμάτων και αναλύθηκαν οι σπόνδυλοι από τον T4 μέχρι τον L4 με την VFA και την MRX. Μετρήθηκαν το πρόσθιο (ha), μέσο (hm) και οπίσθιο (hp) ύψος του σπονδυλικού σώματος και προσδιορίσθηκαν οι λόγοι ha/hp και hm/hp. Αναλύθηκαν για την VFA η συμφωνία αποτελεσμάτων του ίδιου παρατηρητή (IOA) και η συμφωνία αποτελεσμάτων μεταξύ ανεξάρτητων παρατηρητών (INA) για τους λόγους ha/hp και hm/hp καθώς και για την μέθοδο Genant σε επίπεδο σπονδύλου, ‘περιοχής της σπονδυλικής στήλης (θωρακική/ΘΜΣΣ ή οσφυϊκή/ΟΜΣΣ), σε επίπεδο ‘γειτονικών προς την κυφοπλαστική σπονδύλων’, και σε επίπεδο ‘σπονδύλων με κυφοπλαστική’. Σε κάθε επίπεδο χρησιμοποιήθηκε η μέση τιμή ha/hp και hm/hp. Στη συνέχεια, αναλύσαμε την συμφωνία μεταξύ VFA και MRX στον καθορισμό των λόγων ha/hp και hm/hp καθώς και μετά την διχοτόμηση των λόγων ha/hp περί της τιμής όριο που συνήθως χρησιμοποιείται για τον καθορισμό ενός κατάγματος. Αποτελέσματα: Οι IOA και INA για τους λόγους ha/hp και hm/hp στην VFA ήταν ‘σχεδόν τέλεια’ σε όλα τα επίπεδα (ICC 0.94-0.98). Η εφαρμογή της μεθόδου Genant κατά την VFA ανέδειξε επίσης ‘σχεδόν τέλεια’ INA (ICC=0.833). Η ανάλυση σε επίπεδο σπονδύλου έδειξε ‘σχεδόν τέλεια’ συμφωνία μεταξύ VFA και MRX για τον λόγο ha/hp [intraclass correlation coefficient, ICC=0.85], και ‘ισχυρή συμφωνία’ για τον λόγο hm/hp (ICC=0.78). Για τον λόγο ha/hp η συμφωνία ήταν ‘σχεδόν τέλεια’ τόσο στην ΘΜΣΣ (ICC=0.82) όσο και στην ΟΜΣΣ (ICC=0.87), ενώ για τον λόγο hm/hp η συμφωνία ήταν ‘ισχυρή’ στην ΘΜΣΣ (ICC=0.75) και ‘σχεδόν τέλεια’ στην ΟΜΣΣ (ICC=0.80). Η συμφωνία ήταν εξίσου ‘σχεδόν τέλεια’ σε επίπεδο ‘σπονδύλων με κυφοπλαστική’ (ICC=0.83) όσο και σε επίπεδο ‘γειτονικών προς την κυφοπλαστική σπονδύλων’ (ICC=0.80) για τον λόγο ha/hp. Όταν οι λόγοι ha/hp μετατράπηκαν σε κατάγματα (ναι ή όχι κάταγμα) χρησιμοποιώντας διαφορετικές τιμές κατώφλι για την διάγνωση κατάγματος (λόγοι ha/hp 0.75, 0.80 και 0.85) η συμφωνία μεταξύ των μεθόδων ήταν λιγότερο καλή, από μέτρια έως ουσιώδης (κ 0.52-0.63 στην ΟΜΣΣ και 0.53-0.66 στην ΘΜΣΣ). Χρησιμοποιώντας την κατάταξη Genant οι διαφορές στην ταξινόμηση των σπονδύλων ήταν περισσότερο προς την κατεύθυνση της MRX με 32 αναγνωρισμένα κατάγματα μόνο από την MRX και μόνο 5 μόνο από την VFA. Στη μελέτη αυτή, με επιπολασμό σφηνοειδών σπονδυλικών καταγμάτων 9.3%, οι δείκτες ακρίβειας sensitivity, specificity, positive predictive value (PPV) και negative predictive value (NPV) υπολογίστηκαν σε 0.522, 0.97, 0.87 και 0.92 αντίστοιχα. Συμπεράσματα: Η εφαρμογή της VFA σε ασθενείς με κυφοπλαστική έχει υψηλή επαναληψιμότητα και αναπαραγωγιμότητα. Η συμφωνία μεταξύ VFA και MRX στην εκτίμηση των λόγων ha/hp και hm/hm ήταν από ‘ισχυρή’ έως ‘σχεδόν τέλεια’ ανάλογα με το επίπεδο εξέτασης. Η συμφωνία στην αναγνώριση των σπονδυλικών καταγμάτων ήταν μέτρια. Οι διαφορές ήταν περισσότερο προς την κατεύθυνση της MRX. Η υψηλή τιμή του δείκτη NPV της VFA στους ασθενείς με κυφοπλαστική, δείχνει ότι η μέθοδος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό αυτών που χρήζουν περαιτέρω ακτινολογικού ελέγχου.