Wita Szulc (1941-2021).

Podjęta w niniejszym artykule rekonstrukcja biografii naukowej Profesor Wity Szulc pragnie przybliżyć badaczom współczesnych dziejów wychowania, a także pedagogom – teoretykom i praktykom szczególnie tym zorientowanym na przyswojenie form terapeutycznych wykorzystujących sztukę, czyli na stosowanie sztuki w charakterze narzędzia terapeutycznego, sylwetkę i dokonania uczonej oryginalnej i wyjątkowej, należącej do grona prekursorów arteterapii w Polsce, tworzącej naukowe fundamenty i przecierającej szlaki instytucjonalnego rozwoju subdyscypliny i kierunku studiów. Opisane w tekście koleje życia, związane z nieustannym pogłębianiem wiedzy i zdobywaniem nowych kwalifikacji, z wytrwałą naukowo-badawczą refleksją nad kulturą i sztuką w obszarze promocji zdrowia, oświaty i wychowania, z prowadzonymi badaniami nad historią i metodologią arteterapii, z zaangażowaniem w promocję naukową nowych pokoleń badaczy i z wypracowaniem standardówkształcenia przyszłych arteterapeutów, z działalnością na rzecz integracji i konsolidacji polskiego środowiska arteterapeutycznego i jego obecności na międzynarodowej arenie naukowej, pozwalają dostrzec w profesor Wicie Szulc osobę z oddaniem i bezwarunkowo realizującą życiową misję pedagoga – uczonej – organizatorki – animatorki życia naukowego. Podstawą źródłową opracowania są przede wszystkimopublikowane teksty i materiały o charakterze autobiograficznym, jakie znalazły się dorobku uczonej, jak również nieliczne jeszcze omówienia i szkice poświęcone jej działalności, dostępne w literaturze przedmiotu.