Garapen Iraunkorra eta Nazio Batuen ingurumen politikak: 50 urteren balantze kritikoa: “Lankidetza Globala suspertu” Garapen Iraunkorraren 17. helburuaren adibidea

Nazio Batuen Erakundeak 1972.n urtean “Man and Biosphere” nazioarteko konferentzia antolatu zuen Estokolmon gure planetan gertatzen ari zen krisi sozio-ekologioari erreparatzeko. Sozio-politikoki aldaketa sakonak ezagutu ditugu munduan garai horretatik hona, egoera bipolar batetik geopolitika multipolar batera pasatu gara eta globalizazioaren azelerazio prozesu azkarra ezagutu dugu, Berlingo hormarresia desagertu zenetik COVID-19aren pandemia etorri arte, besteak beste. Ordutik hona, azken mende erdi honetan nazioarteko erakunde honek (NBE) ingurumen politikoen erdigunean izan dugu, erreferente printzipala izanik, bai munduko Estatu-Nazioentzak eta bai munduko eragile sozio-politiko eta herritarrentzat ere. Artikulu honetan, azken 50 urte hauetan Nazio Batuek izandako mugarri eta ardatz nagusiek errepaso labur eta kritikoa egiten da lehengo atalean, bigarren atalean Milurteko Helburuen 17. helburuari egiten zaio errefentzia eta hirugarrenean Garapen Sustengarriaren kontzeptuari eta berari lotutako ingurume politiken emaitzei begiratzen zaio. HITZ GAKOAK: Garapen Iraunkorraren 17. Helburua, aliantzak; krisi sozio-ekologikoa, ingurumen politikak, zor ekologikoa