Porównanie metod oznaczania wrażliwości na flukonazol klinicznych szczepów Candida

Grzyby z rodzaju Candida odpowiedzialne są m.in. za zapalenie pochwy i sromu oraz kandydemię. Jednym z kluczowych elementów diagnostyki mikologicznej wymienionych zakażeń jest oznaczanie lekowrażliwości grzybów na różne leki przeciwdrobnoustrojowe, w tym flukonazol. W rutynowej diagnostyce wrażliwość na flukonazol jest wyznaczana najczęściej za pomocą pasków z gradientem stężeń (tzw. E-testów). Za metody referencyjne uznawane są dwa nieznacznie różniące się od siebie schematy wyznaczania MIC flukonazolu – opracowane przez EUCAST oraz CLSI. Celem pracy było porównanie wartości MIC otrzymanych z zastosowaniem obu metod referencyjnych oraz otrzymanych przy użyciu E-testów. Zbadano 32 szczepy kliniczne i 4 szczepy referencyjne. Na podstawie otrzymanych wyników szczepy zostały zaklasyfikowane jako wrażliwe na flukonazol, oporne lub wrażliwe w zależności od dawki. Uzyskane wartości MIC różniły się zależnie od zastosowanej metody. Zdecydowana większość szczepów została zaklasyfikowana do tych samych kategorii lekowrażliwości, niezależnie od wybranego schematu postępowania. Pojedyncze niezgodności dotyczyły głównie szczepów NCAC. Różnice w zakresie otrzymanych wyników – zarówno wartości MIC, jak i klasyfikacji klinicznej szczepów do odpowiednich kategorii – wymagają dalszej weryfikacji i ustalenia przyczyn ich występowania.