Wpływ Kardynała Stefana Wyszyńskiego na duchową pedagogizację narodu

Wieloletnia aktywność w przestrzeniach religijnych, narodowych i społecznych narodu polskiego daje podstawę do tego, aby kardynała Stefana Wyszyńskiego umieścić wśród najwybitniejszych autorytetów osobowych w dwudziestym wieku w Polsce. Poprzez pełnioną posługę biskupią i prymasowską wywarł wpływ na losy narodu i Kościoła w potrójny sposób. Najpierw poprzez podejmowanie różnorakich działań duszpasterskich i katechetycznych, następnie przez wypowiadanie się na konkretne tematy społeczne, narodowe i patriotyczne oraz poprzez maryjną pedagogizację narodu. W nauczaniu oraz posłudze pasterskiej łączył ze sobą z powodzeniem wymiary teologiczne i społeczne. Jego teologiczna spuścizna została ukonkretniona w Jasnogórskich Ślubach Narodu oraz Wielkiej Nowennie, co stało się inspiracją dla podjęcia działań duszpasterskich, które skutkowały wprowadzaniem w życie Kościoła katolickiego w Polsce nauczania Soboru Watykańskiego II. Unikalny wpływ kardynała Stefana Wyszyńskiego na rozwój polskiej myśli teologicznej i katechizacji można zauważyć w dziedzinach duchowości i pobożności maryjnej, apostolstwa świeckich, patriotyzmu, teologii kapłaństwa oraz katolickiej nauki społecznej, zwłaszcza teologii pracy, kultury i narodu.