Skuteczność programu Learning Breakthrough w terapii dysleksji rozwojowej

Dysleksja rozwojowa to zaburzenie związane z trudnościami w czytaniu i pisaniu. W literaturze przedmiotu istnieje wiele hipotez mających na celu wyjaśnienie jego przyczyn. Jedną z nich jest teoria deficytu móżdżkowego. Zakłada ona, że głównym czynnikiem utrudniającym proces nauki czytania i pisania są dysfunkcje w budowie oraz funkcjonowaniu móżdżku, czego konsekwencją są deficyty procesu automatyzacji. Od kilku lat prowadzi się badania zmierzające do stworzenia narzędzi terapeutycznych pomocnych w niwelowaniu trudności obserwowanych u osób dyslektycznych. W chwili obecnej brakuje jednak przekonujących dowodów na temat ich skuteczności. Celem przeprowadzonego badania była ocena efektywności programu terapeutycznego Learning Breakthrough. W tym celu posłużono się czterema testami czytania, które wykonywane były dwukrotnie – przed i po 4-miesięcznym treningu. Oczekiwano poprawy wykonania testów czytania tylko u uczestników z grupy eksperymentalnej. Jednakże analiza statystyczna nie ujawniła żadnych istotnych różnic między wynikami otrzymanymi w preteście i postteście, tak pomiędzy grupą eksperymentalną, jak też i kontrolną. Uzyskane rezultaty sugerują, że interwencja terapeutyczna nie poprawiła poziomu czytania u osób dyslektycznych.