POŻYCZKA MORSKA CALLIMACHUSA ‒ UWAGI NA MARGINESIE TEKSTU SCAEVOLI D. 45,1,122,1

Przedmiotem analizy w niniejszym artykule jest tekst pochodzący z digesta Scaevoli traktujący o pożyczce udzielonej Callimachusowi na zakup towarów transportowanych drogą morską w kontekście rekonstrukcji stanu faktycznego będącego przedmiotem rozważań jurysty. Szczególne zainteresowanie romanistów wzbudzało m.in. ustalenie, dlaczego Callimachus pozostał zobowiązany do zwrotu pożyczki morskiej pomimo, iż statek, na którym transportował towary zakupione ze środków pochodzących z tej pożyczki zatonął. Zdaniem autorki jednak ustalenie tej okoliczności nie ma żadnego znaczenia dla analizowanego przez jurystę zagadnienia. Jej zdaniem bowiem meritum rozważań Scaevoli stanowi druga część tekstu koncentrująca się na możliwości modyfikacji pierwotnych ustaleń między pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą w pożyczce morskiej, przez agenta wierzyciela podróżującego z pożyczkobiorcą i nadzorującego prawidłową realizację postanowień kontraktu przez tego ostatniego. W tej części zaś jurysta z góry zakłada, że bohater kazusu, Callimachus, popadł w zwłokę ze zwrotem pożyczki, a więc nie wywiązał się ze zobowiązań wynikających ze złożonej agentowi pożyczkodawcy stypulacji.