FRANCUSKA, UJEDINJENO KRALJEVSTVO I PERSPEKTIVE MULTILATERALIZACIJE FORMALNE STRATEŠKE KONTROLE NAORUŽANJA

Tokom američko-ruske debate o produžetku Novog START-a tokom 2019. i 2020. godine, obe zemlje su ponovo pokrenule pitanje multilateralizacije strateške ofanzivne kontrole naoružanja. Međutim, dok su SAD pozvale na učešće Kine, Rusija je još jednom ponovila hladnoratovski stav nekadašnjeg Sovjetskog Saveza o neophodnosti učešća Francuske i Velike Britanije u kontroli strateškog naoružanja. Imajući u vidu odbijanje Kine da se pridruži razgovorima o produžetka Novog START-a, na koje ih je u više navrata pozivala Trampova administracija, iz različitih razloga, svrha ovog članka je da istraži stavove Francuske i Velike Britanije, dve evropske države i članice NATO-a sa strateškim oružjem, u odnosu na ruski poziv i izglede i preduslove za multilateralizaciju kontrole strateškog naoružanja kroz njihovo učešće. U ovom nastojanju autorka koristi koncept strateške stabilnosti i analizira niz primarnih i sekundarnih izvora, uključujući hronologiju pregovora i sadržaj ugovora o kontroli strateškog naoružanja i drugih relevantnih ugovora, francuskih i britanskih strateških dokumenata, kao i izjave zvaničnika iz ovih i drugih relevantnih zemalja. Autorka zaključuje da bi se Velika Britanija i Francuska verovatnije uključile u formalnu kontrolu strateškog naoružanja ako su ispunjena najmanje tri skupa preduslova – „dozvola“ SAD -a i NATO -a, jednakost u strateškim snagama i tokom pregovora i poboljšano strateško okruženje.