Edukacyjna presja norm. Krytyczne uwagi na marginesie pracy z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

W artykule podejmuję problematykę uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, których funkcjonowanie w publicznych placówkach edukacyjnych (przedszkolach, szkołach i innych kształcących instytucjach) regulowane jest podpisanymi przez Polskę dokumentami międzynarodowymi i rozporządzeniami Ministra Edukacji Narodowej. Problem kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami dotyczy zarówno formalnej i organizacyjnej strony działań pomocowych i zajęć specjalistycznych, jak i krytycznego namysłu nad podporządkowaniem ich z jednej strony oczekiwaniom instytucjonalnej szkoły, a z drugiej – wyodrębnianiem ich odmiennej indywidualności. Ambiwalencja funkcjonowania opisanej grupy uczniów polega na korzystaniu z pewnych przywilejów, orzeczeń i opinii, a jednocześnie napiętnowaniu niespełnianiem norm i oczekiwań formułowanych w obszarze instytucji.