Avrupa Birliği’nde Tek Seslilik ve Covid-19’un Sürece Etkisi

1951 yılında ekonomik kaygılarla temelleri atılan ve günümüze kadar hem ekonomik hem de siyasi açıdan bütünleşmeye çalışan Avrupa Birliği federatif bir yapıya evrilme hedefiyle tek seslilik yolunda adımlar atmıştır. Zamanla supranasyonel bir yapıya bürünmüş bunu da oluşturduğu kurumlara yetki devri sağlayarak gerçekleştirmiştir. Euro’ya geçiş, serbest dolaşım gibi iş birliği alanlarını genişlemesi Birlik’in ekonomik hacminin büyümesine, sınırlarının gelişmesine, nüfusunun ve sorumluluk alanlarının artmasına sebep olmuştur. Ancak Birlik, Avrupa içerisinde “tek seslilik” oluşturmak için çıktığı yolda üye ülkelerdeki ekonomik krizler, aşırı sağın yükselişi, Brexit ve en son olarak yaşanan Covid-19 salgını ile tek seslilik vurgusunu kaybetmiştir. Çalışma kapsamında Birliği tek Avrupa olmaya yaklaştıran önemli adımlar irdelenirken bunun tam zıttı ayrıştırıcı özellikler de incelenmiştir. Çalışmanın temel araştırma noktası ise Covid-19 Pandemı̇sinin Birliğin tek sesliliğine etkisidir. Bu kapsamda, üye ülkelerin salgın döneminde aldıkları kararların, ekonomik durumlarının, aşı tedariği gibi sorunların Birliğe yansımasına odaklanılmıştır. Bu açıdan çalışmada daha önce de kendi içinde kırılmalar yaşayan Birlik’in küresel bir sağlık krizi ile karşılaştığında bütünleşme ve “Tek Sesli Avrupa” olma yolunda nasıl hareket ettiği irdelenmiştir.