Afrykański pomór świń – epizootiologia, ekonomia i zarządzanie kryzysowe w kontekście naturalnego bądź intencjonalnego wprowadzenia

Afrykański pomór świń (ASF) rozprzestrzenia się ze wschodu na zachód Polski od 2014, powodując ostrą chorobę u świń domowych oraz dzików. Pomimo iż nie powoduje zakażenia u ludzi, jego wpływ na polską gospodarkę, zwłaszcza poprzez handel i rolnictwo, jest znaczny. 10 września 2020 roku potwierdzono pojawienie się ASF w Niemczech, co spowodowało ogromne zawirowania w europejskiej branży trzody chlewnej. Pojawienie się przypadków w krótkim interwale czasowym w odległych o 60 km od siebie powiatach Spree-Neiss oraz Maerkisch-Oderland tym bardziej wbudziło niepokój. Dodatkowo zastanawiać może brak związku epizootycznego między niemieckimi przypadkami a odległymi o 30 km obszarami zapowietrzonymi w Polsce. W związku z powyższym naszym zadaniem jest uzupełnienie analizy ryzyka oraz wpływu naturalnego bądź intencjonalnego rozprzestrzeniania ASF na bezpieczeństwo Polski oraz innych krajów.

Odpowiedzialność karna za uchylanie się od wypełnienia obowiązku służby wojskowej

1 stycznia 2010 roku czasowo zawieszony został obowiązek powszechnej zasadniczej służby wojskowej. Jak podkreślano w uzasadnieniu projektu ustawy, zawieszenie tegoż obowiązku ma jedynie charakter przejściowy. W związku z ponownym jego odwieszeniem w niniejszej publikacji została rozważona problematyka sankcji karnych, które mogą zostać zastosowane za uchylanie się od spełnienia tego obowiązku. W pracy ukazano, jakie czyny związane z uchylaniem się od obowiązku służby wojskowej są sankcjonowane karnie przez prawo oraz jakie kary grożą za ich popełnienie, a także zaprezentowane zostały propozycje wprowadzenia niestosowanych wcześniej modyfikacji, mających na celu dostosowanie aktualnych regulacji do zmieniającej się rzeczywistości. Po przeprowadzonej analizie i przedstawieniu wyciągniętych wniosków została dokonana również ocena aktualnych rozwiązań.

Procesualizm wobec dylematów badania „bezpieczeństwa” I

„Bezpieczeństwo” jest terminem służącym jednocześnie do opisu ludzkiej intencjonalności, zobiektywizowanego skutku społecznych praktyk oraz wartości oczekiwanej przyszłych stanów rzeczy. Jedynie ujęcie procesualne oddaje sprawiedliwość wewnętrznemu napięciu tej sekurytyzującej intencji, której motyw pobudzić może tylko wzrost entropii społecznych układów skutkujący brakiem „bezpieczeństwa”. Artykuł koncentruje się na poznawczych wymiarach zagadnienia oraz problemach i dylematach związanych z kwantyfikacją oraz kategoryzacją problemów badawczych. Wskazuje się w nim na fakt braku integrującej perspektywy poznawczej w interdyscyplinarnym ujmowaniu problematyki bezpieczeństwa. Autor opowiada się za integracją epistemologicznych perspektyw badawczych w ramach filozofii procesu oraz wyraźnym oddzieleniem perspektywy normatywnej od utylitarno-ilościowych ocen, ponieważ próby „mierzenia” bezpieczeństwa jako wartości i jako kwantyfikowalnej jakości napotykają na niemożliwe do przezwyciężenia paradoksy wynikające ze skłonności zideologizowanych dyskursów do pomieszania porządków aksjonormatywnych z kwantyfikowalnymi ilościowo stanami rzeczy dla celów dyskursywnej hegemonii.

Procesualizm wobec dylematów badania „bezpieczeństwa” II

W drugim artykule autor rozwija stanowisko integracji poznawczych perspektyw w ramach filozofii procesu na przykładzie praktyki konceptualizacji problemu badawczego kwestii dyscypliny społecznej istotnej dla przestrzegania reżimu sanitarno-epidemiologicznego. Przedmiotem badania jest kwestia użytkowania masek przeciwwirusowych. Konkluzje zawarte w niniejszym artykule odnoszą się również do rekomendacji dla publicznej polityki dotyczącej kwestii pandemii.

Bezpieczeństwo dzieci w domu

Autor omawia bezpieczeństwo dzieci w domu – czyli w miejscu, które dla wszystkich powinno być azylem bezpieczeństwa. Już we wstępie przywołuje informacje o występujących chorobach rodziców, opiekunów i dzieci o podłożu psychicznym –u nas często ukrywanych czy wręcz stygmatyzowanych. Występujące u dorosłych choroby psychiczne i stres mają niebagatelny wpływ na dorastanie dzieci. W dalszej części artykułu autor analizuje bezpieczeństwo w otaczającym środowisku zewnętrznym i wewnętrznym, począwszy od podłoża psychologicznego (ekspresja emocji) po założenia strategii RP.

Państwo i tożsamość narodowa

W dobie pogłębiających się procesów globalizacji i światowych migracji jedną z istotnych ról wykorzystywanych przez państwo jest zarządzanie narodową tożsamością zarówno na poziomie państwa, jak i szerzej w kontekście integrującej się Unii Europejskiej. Jest to zadanie niezwykle trudne, bo wymaga pogodzenia interesów zarówno jednostek, jak i szerszych zbiorowości, w tym tych o ponadnarodowym charakterze. Na poziomie państwa od wypracowania inkluzywnej polityki tożsamościowej zależy osiągnięcie narodowego konsensusu, opartego na wspólnych, niewykluczających się symbolach i wartościach. W tym kontekście szczególnego znaczenia nabiera wrażliwość na głosy mniejszości, które coraz częściej stają się aktywnymi uczestnikami lokalnego życia społecznego i kulturalnego. Dobrze skonstruowana tożsamość narodowa może być spoiwem dla wielokulturowego społeczeństwa, przynosząc mu większą efektywność. W ten sposób można redukować społeczne napięcia, stwarzać przestrzeń dla współpracy, minimalizować obszary wykluczenia. Tymczasem na poziomie europejskim wciąż odległy wydaje się być projekt wspólnej ponadnarodowej tożsamości. W tej perspektywie głównym problemem jest wypracowanie jednolitego stanowiska w kluczowych, ale budzących największe emocje kwestiach, dotyczących m.in. budowania wspólnej pamięci historycznej.

Nieustający konflikt między wolnością jednostki a bezpieczeństwem państwa na przykładzie sprawy internowania przez rząd Stanów Zjednoczonych Amerykanów pochodzenia japońskiego w latach 1942-1944

W niniejszym artykule przedstawiono zagadnienie internowania przedstawicieli japońskiej grupy etnicznej zamieszkałej na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych Ameryki po ataku Japonii na Pearl Harbor. Omówiono istotę tego kontrowersyjnego posunięcia, niektóre aspekty konstytucyjne reagowania organów państwowych USA w stanach nadzwyczajnych, sądową kontrolę internowania obywateli amerykańskich pochodzenia japońskiego na przykładzie sprawy Korematsu, a także zmagania japońskiej grupy etnicznej w USA o ustawowe uznanie ich krzywd z tytułu internowania w okresie II wojny światowej.

Celowe zarażenie koronawirusem – traktowane jak terroryzm?

Niniejszy artykuł jest próbą zobrazowania skali zjawiska celowych, świadomych lub nie, zarażeń koronawirusem SARS-CoV-2, mogących jednocześnie stanowić znamiona zamachu terrorystycznego oraz problemów z niego wynikających. Ma on na celu przedstawienie zagadnień związanych z terroryzmem na przestrzeni ostatnich wydarzeń. Jest także próbą omówienia sposobów kompleksowego zapewnienia bezpieczeństwa obywateli i penalizowania osób mogących w ten sposób dokonywać zamachów terrorystycznych. To także próba wskazania czynników mogących mieć wpływ na kształtowanie rozwiązań w świetle nowego zagrożenia dla systemów państwa. Charakteryzuje zagrożenia obecnej rzeczywistości oraz odpowiada na pytanie, czy na przykładzie innych państw mogą być one istotnym zagrożeniem dla polskiego systemu prawnego? W artykule omówiono również motywatory problemu i ich wpływ na późniejsze zachowania sprawców. Niniejszy artykuł jest również próbą wskazania rozwiązań mogących przyczynić się do zabezpieczenia polskich obywateli przed nadchodzącymi niebezpieczeństwami.

Jak Feniks z popiołów – historie życia członków załóg lotniczych Izraelskich Sił Powietrznych (IAF), którzy przeżyli Holokaust

W pierwszych dziesięcioleciach po powstaniu państwa Izrael piloci uważani byli za uosobienie prawdziwie izraelskiego, syjonistycznego heroizmu. Wizerunek ten wzmocnił się jeszcze bardziej po wojnie w 1956 roku, w której po raz pierwszy kluczową rolę odegrały myśliwce odrzutowe IAF (Izraelskie Siły Powietrzne). Dowódca izraelskich sił powietrznych w drugiej połowie lat pięćdziesiątych, a później prezydent Izraela Ezer Weizman, popierali rekrutację do szeregów lotnictwa. Powstało nawet powiedzenie, że „najlepsi do lotnictwa”. Dopiero pięćdziesiąt lat później okazało się, że prawie połowa tych „najlepszych do lotnictwa” była ocalonymi z Holokaustu.

Sprawozdanie z VII Transgranicznej Konferencji Naukowej „Rozwój na Peryferiach? Polska – Niemcy – Unia Europejska. wobec Kryzysu” Gorzów Wielkopolski 24 listopad 2020 roku

W dniu 24 listopada 2020 roku odbyła się konferencja naukowa poświęcona problematyce integracji europejskiej oraz relacjom polsko-niemieckim w okresie kryzysu pandemicznego. W związku z warunkami sanitarnymi miała ona charakter zdalny. Organizatorami przedsięwzięcia były: Akademickie Centrum Studiów Niemcoznawczych i Europejskich Akademii im. Jakuba z Paradyża oraz Fundacja Konrada Adenauera w Warszawie. Współorganizatorzy to: Wydział Administracji i Bezpieczeństwa Narodowego oraz Wydział Ekonomiczny Akademii im. Jakuba z Paradyża, Regionalny Ośrodek Debaty Międzynarodowej, Polskie Towarzystwo Studiów Europejskich Oddział w Gorzowie Wielkopolskim, Polskie Towarzystwo Nauk Politycznych Oddział w Gorzowie Wielkopolskim i Euroregion Pro Europa Viadrina. Patronat Honorowy nad konferencją objęła prof. dr hab. Elżbieta Skorupska-Raczyńska Rektor Akademii im. Jakuba z Paradyża.