To what extent does aggregate leverage determine financial fragility? New insights from an agent-based stock-flow consistent model

Author(s):  
Ítalo Pedrosa ◽  
Dany Lang
2014 ◽  
Author(s):  
Μαρία Νικολαΐδη

Ο στόχος της διατριβής αυτής είναι η διερεύνηση θεωρητικών και εμπειρικών θεμάτων που αφορούν τη χρηματοπιστωτική ευθραυστότητα και την αστάθεια των σύγχρονων μακροοικονομικών συστημάτων. Η διατριβή αποτελείται από τέσσερα ανεξάρτητα δοκίμια. Στο πρώτο δοκίμιο αναπτύσσεται ένα θεωρητικό δυναμικό μακροοικονομικό υπόδειγμα το οποίο επικεντρώνεται στους μηχανισμούς μέσω των οποίων τα επιθυμητά περιθώρια ασφάλειας των επιχειρήσεων και των τραπεζών δύνανται να επηρεάσουν τη μακροοικονομική επίδοση. Με τη χρήση τεχνικών δυναμικής μαθηματικής ανάλυσης καθώς και προσομοιώσεων αναδεικνύεται ότι η ενδογενής μεταβολή των επιθυμητών περιθωρίων ασφάλειας κατά τη διάρκεια του οικονομικού κύκλου συμβάλλει στη μακροοικονομική αστάθεια. Επιπλέον, επισημαίνεται ο ρόλος της δημοσιονομικής πολιτικής στη σταθεροποίηση του μακροοικονομικού συστήματος. Στο δεύτερο δοκίμιο αναλύονται με τη βοήθεια ενός μακροοικονομικού υποδείγματος αποθεμάτων-ροών (stock-flow consistent model) οι μηχανισμοί μέσω των οποίων η τιτλοποίηση (securitisation) στεγαστικών δανείων και η στασιμότητα των μισθών είναι πιθανόν να οδηγήσουν σε αύξηση της χρηματοπιστωτικής ευθραυστότητας. Τα αποτελέσματα των ασκήσεων προσομοίωσης φανερώνουν ότι η υψηλότερη ανισότητα σε συνδυασμό με την υιοθέτηση χρηματοπιστωτικών πρακτικών υψηλού ρίσκου μπορεί να έχει δυσμενείς επιδράσεις στο μακροοικονομικό σύστημα. Στο τρίτο δοκίμιο προτείνεται ένας νέος δείκτης για τη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος ο οποίος λαμβάνει υπόψη τη διαχρονικά μεταβαλλόμενη ρευστότητα των στοιχείων του ισολογισμού των τραπεζών. Ο συγκεκριμένος δείκτης υπολογίζεται για 12 χώρες της ΟΝΕ. Επιπλέον, στο εν λόγω δοκίμιο διερευνάται για τις χώρες της ΟΝΕ η σχέση ανάμεσα στη μακροοικονομική ευθραυστότητα και στη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος. Τα εμπειρικά ευρήματα δείχνουν ότι σε γενικές γραμμές τα τραπεζικά συστήματα των υπό εξέταση χωρών της ΟΝΕ δεν βελτιώνουν τη ρευστότητά τους όταν η μακροοικονομική ευθραυστότητα αυξάνεται. Στο τέταρτο δοκίμιο κατασκευάζεται ένας δείκτης ρευστότητας για το δημόσιο τομέα της οικονομίας ο οποίος βασίζεται στην ταξίνομηση της χρηματοπιστωτικής κατάστασης των οικονομικών μονάδων που έχει προταθεί από τον Minsky. Ο δείκτης υπολογίζεται για την Ελλάδα την περίοδο 2001-2009. Η ανάλυση των στοιχείων αναδεικνύει την αυξημένη χρηματοπιστωτική ευθραυστότητα του δημόσιου τομέα της Ελλάδας το εν λόγω διάστημα.


2018 ◽  
Vol 145 ◽  
pp. 274-300 ◽  
Author(s):  
Linda Ponta ◽  
Marco Raberto ◽  
Andrea Teglio ◽  
Silvano Cincotti

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document