Για το βιβλίο: Νίκος Ποταμιάνος (επιμ.) (2021). Εκδοχές της ηθικής οικονομίας: Ιστορικές και θεωρητικές μελέτες. Ρέθυμνο: Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών/ΙΤΕ, 399 σελ.

Ν/Α

Ευρωπαϊκή Ένωση και πολιτική υγείας: Οι μηχανισμοί εξευρωπαϊσμού των συστημάτων υγείας

Ο εξευρωπαϊσμός, η διαδικασία δηλαδή διαμόρφωσης και μεταφοράς πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στα κράτη μέλη, είναι έννοια επίκαιρη, αφορώντας ολοένα και περισσότερα πεδία άσκησης πολιτικής. Σκοπός του άρθρου είναι η διερεύνηση της έκτασης και έντασης του εξευρωπαϊσμού στο πεδίο της πολιτικής υγείας και η δημιουργία ενός θεωρητικού, ταξινομητικού πλαισίου των μηχανισμών μέσω των οποίων αυτός συντελείται. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν, πρώτον, ότι ο εξευρωπαϊσμός στο πεδίο της πολιτικής υγείας ως θεσμική πρακτική υφίσταται και συνεχώς διευρύνεται και, δεύτερον, ότι, ενώ πριν την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης επιλέγονταν κύρια οριζόντιοι μη υποχρεωτικοί μηχανισμοί εξευρωπαϊσμού, κατά την περίοδο της κρίσης παρατηρείται μετακίνηση σε κάθετους υποχρεωτικούς μηχανισμούς, που αυξάνουν την ένταση των παρεμβάσεων της ΕΕ στο χώρο της υγείας.

Περιφερειακή εξειδίκευση, βιώσιμη ανάπτυξη και κοινωνική οικονομία: Η περίπτωση της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας

Με το παρόν άρθρο επιχειρείται η διερεύνηση του ρόλου της περιφερειακής εξειδίκευσης και της συμβολής του τομέα της κοινωνικής οικονομίας στην οικονομικά βιώσιμη προοπτική της περιφέρειας της Δυτικής Μακεδονίας. Συγκεκριμένα, εξετάζεται η περιφερειακή στρατηγική εξειδίκευσης της Δυτικής Μακεδονίας στο πλαίσιο της αντίστοιχης Ευρωπαϊκής στρατηγικής με σκοπό την εξαγωγή ερευνητικών αποτελεσμάτων για το πλαίσιο και την υλοποίησή της. Ακόμη, παρουσιάζονται ερευνητικά αποτελέσματα για το οικονομικό περιβάλλον στον τομέα της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας, καθώς επίσης και για τη βιωσιμότητα και τις δυνατότητες του τομέα της κοινωνικής οικονομίας στην περιφερειακή ανάπτυξη.

Επιτέλεση και (μετα)ψηφιακές οντολογίες: ένα σχόλιο από τη σκοπιά της ανθρωπολογίας

Το 2016 ο Causey εισήγαγε την έννοια «μεταψηφιακή επιτέλεση» για να περιγράψει έργα καλλιτεχνών οι οποίοι, όπως ισχυρίζεται, σκέφτονται ψηφιακά, ενσωματώνουν δηλαδή στα έργα τους δομικά στοιχεία του ψηφιακού, προκειμένου να αντισταθούν στα συστήματα ελέγχου των δικτύων της σύγχρονης μεταψηφιακής κουλτούρας. Με αφορμή την ανάλυση του Causey, η οποία αναπαράγει από τη σκοπιά των επιτελεστικών σπουδών (κυρίαρχες δυτικές) θετικιστικές αντιλήψεις για την οντολογία του ψηφιακού (αλλά και του ανθρώπινου), σε αυτό το κείμενο διερευνώ τους τρόπους με τους οποίους η οντολογική στροφή στην ανθρωπολογία, μπορεί να ρίξει φως σε ερωτήματα που αφορούν στην οντολογία του ψηφιακού, αποφεύγοντας ποικίλους παγκοσμιοποιητικούς ισχυρισμούς.

Η επικαιρότητα της κριτικής θεωρίας: υπάρχουν επιχειρήματα επιστημολογικής καινοτομίας;

Σκοπός του άρθρου είναι να μελετήσει το πώς η κριτική θεωρία υιοθετεί τη μεθοδολογία της διεπιστημονικότητας ως τον καινοτόμο τρόπο ανταλλαγής επιχειρημάτων ανάμεσα στις επιστήμες και να ερευνήσει εάν υπάρχουν καινοτόμα επιχειρήματα στην επιστημολογία της κριτικής θεωρίας κατά τον εικοστό πρώτο αιώνα. Η κριτική την οποία αναπτύσσει το άρθρο επί των επιστημολογικών τάσεων της ύστερης νεωτερικότητας υποστηρίζει πως η κύρια διάκριση ανάμεσα στη σύγχρονη επιστημολογία και την κριτική θεωρία έγκειται στην κατανόηση της κανονιστικότητας και του ορθολογισμού. Η εν λόγω διάκριση μπορεί να χαρακτηρισθεί ως η «μάχη» της νεωτερικής επιστημολογίας υπέρ ή κατά του επιστημονικού και πολιτικού ορθολογισμού.

Άκρα δεξιά και ψηφιακά μέσα: αισθητική, ακτιβισμός και λογοθετικά σχήματα

Αυτό το κείμενο παρουσιάζει τη σχέση της άκρας δεξιάς με τα ψηφιακά μέσα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Το άρθρο αποτελεί σύνθεση βασικών θέσεων της βιβλιογραφίας που εξετάζει αυτήν τη σχέση και ορισμένων ερευνητικών παρατηρήσεών που αφορούν στην ελληνική συνθήκη. Παρόλο που συγκεκριμένες ρητορικές της άκρας δεξιάς για ζητήματα όπως το έθνος, η φυλή, το φύλο και η σεξουαλικότητα δεν αποτελούν κάτι νέο, έγιναν αντικείμενο επικοινωνίας με νέους τρόπους και μέσα. Οι ψηφιακές τεχνολογίες δεν παρείχαν απλώς δυνατότητες συνάρθρωσης ακροδεξιών δικτύων και δημοσιοποίησης του μηνύματός τους σε μεγαλύτερα ακροατήρια αλλά συνέβαλαν στη διεθνοποίηση των θέσεων της άκρας δεξιάς και κατέστησαν περισσότερο δημοφιλές το μήνυμά της, με αποτέλεσμα να συγκροτηθεί ένα αντισυστημικό προφίλ με σημαντικό αντίκτυπο στην ακτιβιστική δράση σε δημόσιους χώρους.

Ticket to Brussels. One-way or Return? Profiles and typology of Greek MEPs, 1981-2019

Στο άρθρο αναλύονται κοινωνικό-δημογραφικά χαρακτηριστικά των Ελλήνων/Ελληνίδων ευρωβουλευτών που εξελέγησαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις εννέα εκλογικές αναμετρήσεις από το 1981 έως το 2019. Εξετάζεται εάν μετά το 2014, όταν άλλαξε η μέθοδος επιλογής των υποψηφίων με την εισαγωγή του σταυρού προτίμησης, τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των εκλεγμένων και το κοινωνικό και πολιτικό τους κεφαλαίο διαφέρουν σε σχέση με αυτά των ευρωβουλευτών/τριών που είχαν εκλεγεί τα προηγούμενα χρόνια. Εξετάζεται, επίσης, η σχέση ανάμεσα στο Εθνικό και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και, ειδικότερα, α) σε ποιο βαθμό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο λειτουργεί ως σημείο εκκίνησης για την πολιτική σταδιοδρομία των ευρωβουλευτών/τριών στην εθνική πολιτική σκηνή, β) εάν χρησιμεύει ως πεδίο για την εμφάνιση "υπερεθνικών ελίτ" με διακριτά χαρακτηριστικά από εκείνα των εγχώριων ελίτ ή γ) εάν είναι μια μορφή πολιτικής αποστρατείας για τις εθνικές ελίτ. Με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, προτείνεται μια τυπολογία της καριέρας προς το/στο Ευρωκοινοβούλιο και αναλύονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε επιμέρους τύπου.

Uninformed partisans? The redistributive preferences of young Greeks

Το παρόν άρθρο αποσκοπεί στην εξήγηση των (υποκειμενικών) αναδιανεμητικών προτιμήσεων των νέων, μιας ομάδας της οποίας οι προτιμήσεις δεν έχουν τύχει μεγάλης προσοχής, παραδόξως. Διερευνώνται οι προτιμήσεις έναντι ευθέως αναδιανεμητικών πολιτικών και θεσμών της αγοράς εργασίας. Εφαρμόζεται μια ερευνητική στρατηγική δύο σταδίων, με σκοπό να εντοπιστεί η επίδραση της πληροφόρησης και των προσωπικών οικονομικών προοπτικών, της ιδεολογίας και των πολιτικών στάσεων, σε δείγμα 533 φοιτητών. Η πληροφόρηση, δηλαδή η άρση, εν προκειμένω, του διαφανούς πέπλου άγνοιας των φοιτητών, δεν επηρεάζει τις προτιμήσεις τους. Οι τελευταίες διαμορφώνονται μέσω δύο μηχανισμών: του ιδεολογικοπολιτικού και του πολιτικοοικονομικού. Ο δεύτερος επηρεάζει την ένταση και όχι το περιεχόμενο των προτιμήσεων

Για το βιβλίο: Nicolas Demertzis (2020). The Political Sociology of Emotions. Essays on Trauma and Ressentiment. London: Routledge

N/A

Η φεμινιστική προβληματική της διαθεματικότητας

Στο άρθρο αυτό εξετάζεται η φεμινιστική προβληματική της διαθεματικότητας και επισημαίνονται ορισμένα ζητήματα που εγείρονται σε σχέση με τη γενεαλογία, τη χρήση και τη διάδοση του όρου στις σπουδές φύλου και σε συναφή γνωστικά πεδία. Μέσα από μια σύντομη επισκόπηση της σχετικής προβληματικής, εξετάζονται διαφορετικές εννοιολογήσεις της διαθεματικότητας, καθώς και κριτικές που τις συνοδεύουν. Στόχος του άρθρου είναι η ανάδειξη της πλαστικότητας της ορολογίας και της δυναμικής της ανάλογης μεθοδολογίας. Ειδικότερα, εξετάζεται η μαύρη φεμινιστική θεωρία, η φεμινιστική έρευνα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, όπως και η μετααποικιακή κριτική στην πολυπολιτισμικότητα, τρεις περιοχές που συγκροτούν διαφορετικά, συνομιλούντα, ωστόσο, επιστημικά και πολιτικά πεδία διαλόγου.