Nauczanie zdalne w przedszkolu podczas pandemii COVID-19 w opiniach rodziców

W artykule autorki zajęły się problematyką nauczania zdalnego w przedszkolu w opinii rodziców, podczas pandemii COVID-19. W przeprowadzonej ankiecie rodzice mieli możliwość wyrażenia opinii na temat zdalnego nauczania, odbywającego się w związku z zamknięciem placówki z powodu epidemii oraz przekazania informacji o problemach, jakie pojawiały się w trakcie nauczania zdalnego.

Wykorzystywanie technologii IT w edukacji uczniów klas I–III w ocenie nauczycieli i rodziców

Czy konieczność podjęcia nauczania zdalnego była dużym zaskoczeniem dla nauczycieli? Czy potrafili poradzić sobie z nowoczesną technologią i sprostać oczekiwaniom uczniów i całego społeczeństwa? Poszukując odpowiedzi na te podstawowe dzisiaj pytania przeprowadzono sondaż opinii wśród nauczycieli i rodziców uczniów z klas I–III szkoły podstawowej. Uzyskane wyniki potwierdzają, że mimo pewnych trudności napotykanych w trakcie realizacji zadań dydaktycznych, nauczyciele zdali trudny dla nich egzamin.

Między wielokulturowością a potrzebami narodowymi. Dialog kultur jako problem edukacyjny

Wobec postępującego procesu globalizacji, zanikania granic przestrzennych, wzajemnego przenikania się kultur, niezwykle istotnym jest prowadzenie otwartego i autentycznego dialogu międzykulturowego. Wyzwaniem nowych czasów staje się więc potrzeba rzetelnej edukacji wielokulturowej już na poziomie wczesnej edukacji promującej dialog kultur, połączonej z kształtowaniem postaw tolerancji i szacunku. Nieodzowna jest także potrzeba budowania tożsamości kulturowej i narodowej dającej poczucie własnej indywidualności. Celem artykułu jest prezentacja dorobku naukowego związanego z edukacją międzykulturową, a także aktualnych tendencji w rozwoju tego obszaru i pojawiających się problemów dotyczących potrzeby wychodzenia na pogranicza kulturowe.

Kryzys edukacji – edukacja w kryzysie

Dyskusja na temat jakości edukacji spełniającej pokładane w niej powszechnie nadzieje prowadzona jest od dziesiątków lat. Przyczynia się ona do podejmowania kolejnych reform systemu oświatowego, które z uwagi na dynamiczne zmiany w życiu społecznym stosunkowo szybko okazują się niewystarczające – spóźnione, nietrafne, niekompletne. W czasach kryzysu wartości i autorytetów, nasilających się patologii w wielu dziedzinach życia społecznego, współczesna szkoła poddawana jest nie zawsze w pełni słusznej krytyce i oceniana jako dysfunkcjonalna. Czy jednak to tylko ona ponosi winę za coraz powszechniej zauważany na świecie kryzys człowieczeństwa?

Dyrektor jako zarządzający procesem rozwoju zawodowego nauczycieli

„Jakie formy wspierania rozwoju kompetencji dydaktycznych nauczycieli deklarują dyrektorzy szkół w trudnych dla edukacji czasach kryzysu?”. Odpowiedź na to pytanie problemowe starano się znaleźć prowadząc badania sondażowe nie podczas rozmów w dyrektorskich szkolnych gabinetach, ale wykorzystując coraz popularniejsze wśród nauczycieli i studentów pedagogiki narzędzia internetowe. Wyniki badań potwierdziły, że mimo trudności życie w szkołach nie zamarło. Nauczyciele są nadal zainteresowani swoim rozwojem zawodowym, a dyrektorzy reprezentujący różne style zarządzania podejmują rozmaite działania, by ich w tym wspierać.

Szanse i zagrożenia w edukacji zdalnej

Zmiany w polskiej szkole wymuszone sytuacją kryzysową postrzegane są głównie w kontekście intensywnego wykorzystania nowych technologii w kształceniu na odległość. Jednak zaistniała sytuacja pociągnęła za sobą spore zmiany w kompetencjach nauczycielskich, zwłaszcza metodycznych. Pojawiają się również liczne problemy związane z możliwością wykluczania wychowanków. U jego podstaw leżą różne uwarunkowania. Zachodząca zmiana i pojawiające się problemy są jednak szansą na rozwój instytucji.

Nauczanie zdalne – zmiany w kanonie kształcenia ogólnego, innowacje, praktyczne problemy

Realizacja innowacji pedagogicznej ma na celu ubogacenie lekcji, wspieranie wszechstronnego rozwoju uczniów, ułatwianie zapamiętywania, a tym samym poprawę jakości pracy szkoły. Nie ulega wątpliwości, że dobrze zaplanowana i przeprowadzona innowacja nie tylko bardziej angażuje samych uczniów w proces poznawczy, ale także wymaga od nauczyciela dodatkowych, kreatywnych i celowych działań. W warunkach szkolnych, stacjonarnych realizacja działalności innowacyjnej nie powinna przysparzać wielu trudności. Mamy bowiem do dyspozycji mnogość środków dydaktycznych, możemy wybierać spośród szerokiego wachlarza metod. Nieco inaczej sytuacja wygląda podczas nauczania zdalnego. Nauczanie online ma zarówno zalety, jak i wady. Istnieje szeroka gama programów i platform, które mogą być bardzo przydatne, np. w nauczaniu języka angielskiego, takie jak: Insta.ling, Learningapps, Wordwall, Liveworksheets oraz Quizlett. Problemem mogą być kwestie technologiczne. Niektórzy uczniowie bez niezawodnego dostępu do Internetu mają trudności w uczestniczeniu w zajęciach online. U pewnej grupy można zauważyć także brak motywacji i samodyscypliny – nie każdy uczeń ma tyle motywacji do nauki oraz samodyscypliny, aby samodzielnie przygotować się do zajęć.

Zdalne zarządzanie placówką oświatową w ocenie dyrektorów

System szkolnictwa w Polsce przeszedł w okresie izolacji społecznej, spowodowanej pandemią COVID-19, przyspieszony proces wdrażania rozwiązań edukacyjnych na odległość, związany z zaangażowaniem wszystkich podmiotów – uczniów, nauczycieli, rodziców i władz różnych szczebli. Stosunkowo najmniej zbadane zostały opinie dyrektorów szkół na temat szans i wyzwań, które ta nadzwyczajna sytuacja postawiła przed nimi. W niniejszym tekście przedstawione zostały wyniki badania nad tą właśnie grupą podmiotów systemu edukacji (Pyżalski, 2020). Analiza wyników badania ankietowego unaoczniła fakt niewystarczającego poziomu przygotowania szkół do nauczania online. Jako pozytywny efekt edukacji zapośredniczonej dyrektorzy szkół podkreślają zaangażowanie nauczycieli i ich współpracę, stosowanie nowoczesnych metod i narzędzi edukacyjnych, próby angażowania uczniów do samokształcenia i samoedukacji, rozwijanie ich kompetencji, integrowanie szkolnego środowiska. Według respondentów zdalna edukacja ma szansę bytu w przyszłości tylko pod warunkiem rozwoju kompetencji cyfrowych nauczycieli i uczniów, poznania nowych narzędzi i rozbudowania bazy dydaktycznej. Rozwój kompetencji kreatywnych nauczycieli stanowi według dyrektorów szansę na powodzenie nauczania online w przyszłości (Madalińska-Michalak, 2020). Według badanych słabą stroną kształcenia na odległość są braki technologiczne i przeciążenie nauczycieli dodatkowymi obowiązkami. Badani dyrektorzy szkół obawiają się negatywnych skutków edukacji zdalnej w postaci osłabienia relacji społecznych, a przede wszystkim braku możliwości pełnej realizacji procesu wychowawczego. Edukacja zdalna to ogromne wyzwanie logistyczne dla dyrektorów szkół oraz codzienne mierzenie się z problemami natury technicznej, technologicznej, komunikacyjnej z nauczycielami, rodzicami i uczniami. Dla wielu z nich jest to nierówna walka, którą podejmują, ponieważ są odpowiedzialni za swoich uczniów, pracowników oraz szkołę.

Obawy studentów związane z pandemią koronawirusa SARS-CoV-2

Wybuch pandemii COVID-19 przyczynił się do zmian społeczno-gospodarczych na całym świecie oraz negatywnie wpłynął na zdrowie psychiczne wielu ludzi. Celem badania jest określenie najczęstszych obaw studentów związanych z pandemią. Ankieta skonstruowana na potrzeby badań zawierała część demograficzną oraz 8 pytań odnoszących się do doświadczanych obaw respondentów. Wyniki badań wskazują, że większość studentów obawiała się długotrwałego wpływu pandemii na polską gospodarkę (83,8%) i codzienne życie (72,1%). Kobiety częściej od mężczyzn doświadczały obaw dotyczących licznych konsekwencji pandemii. Osoby poszukujące informacji na temat COVID-19 częściej odczuwały obawy przed zakażeniem siebie i bliskich. Po roku od wybuchu pandemii studenci rzadziej odczuwali niektóre obawy związane z COVID-19. Uzyskane dane można wykorzystać w działaniach łagodzących negatywne skutki pandemii w określonych grupach ryzyka.

Wpływ pedagogiki Marii Montessori na wszechstronny rozwój dzieci

Koncepcje Marii Montessori w zakresie antropologii, pedagogiki, pedeutologii i dzisiaj mogą być źródłem pogłębionej autorefleksji każdego nauczyciela. Pragnąc być prawdziwym wychowawcą, zwłaszcza w sensie Montessori, nie wystarczy być metodycznie przygotowanym. Należy zacząć od samego siebie. Właśnie ta idea przebudowy wewnętrznej, odrzucenia „dumy, pychy i gniewu”, które w wielu z nas tkwią, a głębokie ukochanie dziecka poparte metodyczną obserwacją, stanie się jego sługą, współpracownikiem, pomocnikiem, doradcą, przewodnikiem, organizatorem i inicjatorem (impulsem) w osiąganiu duchowej niezależności i doskonałości, będzie zawsze aktualna.