Human telomerase RNA as endogenous control in endometrial tissue

2005 ◽  
Vol 15 (2) ◽  
pp. 343-348 ◽  
Author(s):  
M. Paul-Samojedny ◽  
A. Witek ◽  
A. Samojedny ◽  
A. Witkowska ◽  
T. Wilczok
2005 ◽  
Vol 15 (2) ◽  
pp. 343-348
Author(s):  
M. Paul-Samojedny ◽  
A. Witek ◽  
A. Samojedny ◽  
A. Witkowska ◽  
T. Wilczok

Telomerase is a reverse transcriptase that adds repetitive telomere sequences to the end of chromosomes, which is thought to be essential for cellular immortality and oncogenesis. The enzyme consists of three subunits: human telomerase reverse transcriptase (hTERT), human telomerase RNA (hTR), and telomerase protein 1 (TP1). The hTERT subunit determines the activity of telomerase as an enzyme and is detected in most human tumors and regenerative cells. But many studies have revealed that hTR and TP1 are expressed constitutively. This resuts suggest that the hTR and TP1 subunits may be potentially good markers of endogenous RNA control. Endometrial dating was determined from the pathomorphology of the endometrium and classified into normal proliferative endometrium, endometrial hyperplasia (simple, complex, and atypical), and endometrial adenocarcinoma. The analysis of the expression of the hTERT, TP1, and hTR telomerase subunits was performed by a quantitative polymerase chain reaction method, based on fluorescent TaqMan methodology (ABI Prism 7 700 Sequence Detection System) capable of measuring fluorescence in real time. The aim of the study was an analysis of the expression profiles of genes encoding hTR and TP1 telomerase subunits in normal endometrium, endometrial hyperplasia, and adenocarcinoma forthe estimation of the possibility of once application in endogenous RNA control of gene analysis in the endometrium. The nonparametric Mann–Whitney U test and analysis of variance Friedman test were used to evaluate the variation in telomerase subunit mRNA level between normal endometrium, and endometrial hyperplasia and adenocarcinoma. The results confirm the hTR subunit expression as a good marker of endogenous control in quantitative analysis of gene transcription in endometrial tissue. TP1 subunit transcriptions have not been detected constitutively in our study.


2017 ◽  
Vol 87 ◽  
pp. 1071-1076 ◽  
Author(s):  
Jing Xu ◽  
Yanjun Wang ◽  
Luzhu Yang ◽  
Yanfang Gao ◽  
Baoxin Li ◽  
...  

2012 ◽  
Vol 51 (24) ◽  
pp. 5876-5879 ◽  
Author(s):  
Martin Hengesbach ◽  
Nak-Kyoon Kim ◽  
Juli Feigon ◽  
Michael D. Stone

2000 ◽  
Vol 275 (29) ◽  
pp. 22568-22573 ◽  
Author(s):  
Kenkichi Masutomi ◽  
Shuichi Kaneko ◽  
Naoyuki Hayashi ◽  
Tatsuya Yamashita ◽  
Yukihiro Shirota ◽  
...  

2009 ◽  
Author(s):  
Ευγενία Βέρρου

Τα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα (ΜΔΣ) αποτελούν μία ετερογενή ομάδα κλωνικών διαταραχών του αρχέγονου αιμοποιητικού κυττάρου. Τελομερή ονομάζονται τα άκρα των ευκαρυωτικών χρωμοσωμάτων που αποτελούνται από επαναλαμβανόμενες αλληλουχίες βάσεων και προσδίδουν γενωμική σταθερότητα στα κύτταρα. Το μήκος των τελομερών συνδέθηκε τόσο με την ύπαρξη κυτταροπενιών όσο και με την μετατροπή προς ΟΜΛ με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ως ένας πιθανός συμπληρωματικός προγνωστικός δείκτης για τους ασθενείς με MΔΣ. Η τελομεράση είναι ένα ριβονουκλεϊκοπρωτεϊνικό ένζυμο που προσθέτει TTAGGG τμήματα στα τελομερή. Η τελομεράση αποτελείται από δύο κύριες υπομονάδες, τη δομική RNA υπομονάδα (human Telomerase RNA ComponenthTERC) και την καταλυτική υπομονάδα (human Telomerase Reverse Transcrpriptase-hTERT). Η υπομονάδα hTERC λειτουργεί ως μήτρα για την προσθήκη των νουκλεοτιδίων στα τελομερή ενώ η υπομονάδα hTERT παρουσιάζει δράση ανάστροφης μεταγραφάσης και υφίσταται μετα-μεταγραφική μετατροπή με αποτέλεσμα να προκύπτουν τρεις κύριες ισομορφές: η ισομορφή Αdel που δρα ανασταλτικά στην ενεργοποίηση της τελομεράσης, η Bdel που είναι ανενεργής σε σχέση με την ενεργοποίηση του ενζύμου και η πλήρης ισομορφή (Α+Β) που είναι η μόνη που δρα καταλυτικά για τη λειτουργία της τελομεράσης. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η μελέτη της έκφρασης σε επίπεδο mRNA των ισομορφών hTERT καθώς και των p73, ΟCT4 και OCT4A. Μελετήθηκαν 40 ασθενείς με ΜΔΣ: 27 ασθενείς με <5% εντάχθηκαν στην ομάδα Α, 13 ασθενείς με 6-19% βλάστες στο μυελό εντάχθηκαν στην ομάδα Β, ενώ 17 ασθενείς με ΟΜΛ αποτέλεσαν την ομάδα Γ που χρησιμοποιήθηκε ως ομάδα ελέγχου. Μεταξύ των τριών ομάδων μελέτης δε διαπιστώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές σε σχέση με τα επίπεδα του συνολικού hTERT RNA καθώς και των επιπέδων έκφρασης των γονιδίων p73, OCT4 και ΟCT4A. Αντίθετα οι ασθενείς με ΜΔΣ υψηλού και χαμηλού κινδύνου καθώς και οι ασθενείς με ΟΜΛ διαφέρουν στατιστικά σημαντικά σε ό,τι αφορά στην παρουσία των διαφορετικών ισομορφών hTERT mRNA που προκύπτουν από μετα-μεταγραφική διαδικασία. Στους ασθενείς με <5% βλάστες είναι συχνότερη η ισομορφή Αdel που ασκεί ανασταλτική δράση στην λειτουργία της δομικής υπομονάδας της τελομεράσης. Στους ασθενείς με >5% βλάστες εμφανίζεται συχνότερα η ενεργή ισομορφή (Α+Β) που ασκεί καταλυτική δράση στη λειτουργία της δομικής υπομονάδας της τελομεράσης. Συμπερασματικά η τελομεράση ενδέχεται να συμμετέχει στην παθογένεια αλλά και στην εξέλιξη των ΜΔΣ προς ΟΜΛ με μετατροπή των ισομορφών hTERT: η ισομορφή Adel που ευνοεί τη συσσώρευση γενετικών βλαβών και δρα αποπτωτικά αντικαθίσταται στα υψηλότερου κινδύνου ΜΔΣ από την ισομορφή (A+B) που δρα αντιαποπτωτικά.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document