„Ale właściwie dlaczego zawsze miałoby się dziać tak, jakeśmy do tego przywykli?”. Reprezentacja zmian klimatu w serii o Muminkach Tove Jansson w perspektywie studiów nad jedzeniem
Celem artykułu jest analiza sposobu, w jaki w serii o Muminkach (1945–1970) Tove Jansson przedstawia zmiany klimatu zachodzące w fikcyjnym świecie, zarówno za pośrednictwem scen katastroficznych, jak i tych sugerujących długofalowy proces. Autor tekstu dowodzi, że motyw zmieniającej się ilości, jakości i różnorodności dostępnego jedzenia staje się „językiem”, który pozwala opowiedzieć o zjawisku spoza codziennego doświadczenia postaci. Losy rodziny zostają dzięki temu umieszczone w szerszym kontekście, a to, co niesamowite, autorka przedstawia za pomocą zwyczajów związanych z żywnością, stanowiących jedną z ważniejszych kwestii w życiu Muminków. Jansson, wykorzystując także formę sagi rodzinnej, pokazuje, w jaki sposób można stworzyć narrację o zmianach klimatu, która omawia sam proces, a nie jego skutki.