Bogdan Kulik, Głosić rodzinie Ewangelię o życiu wiecznym, Wydawnictwo „Bernardinum”, Pelplin 2021, ss. 184, ISBN 978-83-8127-611-5

brak

Cnoty pokrewne sprawiedliwości w świetle etyki personalistycznej

Cnoty pokrewne sprawiedliwości analizowane w optyce personalistycznej wskazują na pewne cechy i uprawnienia osoby ludzkiej, przysługujących jej ze względu na wrodzoną godność. Te cnoty to pietas, cześć, szacunek, posłuszeństwo, wdzięczność, przyjaźń, hojność, prawdomówność, vindicatio i epikeia. Osoba ludzka jawi się jako godna ich aktów, będąc jedynym na ziemi stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego.

Professionalization of non-medical support of women in perinatal period: the significance of the doula profession

Wprowadzenie:Doula (gr. „kobieta, która służy”) to osoba przeszkolona do udzielania kobiecie i jej rodzinie wsparcia emocjonalnego, fizycznego i informacyjnego w czasie ciąży,porodu i połogu. Cel:Celem pracy jest próba analizy roli i zadań douli na płaszczyźnie zróżnicowanych potrzeb kobiet rodzących z uwzględnieniem wyników wstępnych badań dotyczących opinii i doświadczeń polskich kobiet na temat wsparcia douli w okresie okołoporodowym. Metody: Przeprowadzone badanie miało charakter wstępny. Badaniem ilościowym objęto 526 kobiet z wywiadem położniczym, w wieku od 18 do 50 lat. Próba została podzielona na grupę badaną (kobiety, które kiedykolwiek skorzystały z usług douli) N=62 i grupę kontrolną (kobiety, które nigdy nie korzystały z asysty douli) N=464. Dane zostały zebrane anonimowo, za pomocą autorskiego kwestionariusza w formie badania on-line. Dobór próby celowy. Wyniki poddano analizie statystycznej. Obliczeniawykonano w programie PQStat (wersja 1.6.6). Wyniki: Zawód douli i możliwość skorzystania z jej wsparcia w okresie okołoporodowym nie są szeroko rozpoznawane wśród badanych kobiet w Polsce. Wyniki wskazują na konieczność lepszego wsparcia rodzącej, zwłaszcza w zakresie potrzeb informacyjnych, emocjonalnych oraz wsparcia w zakresie niefarmakologicznych metod łagodzenia bólu porodowego. W opinii badanych kobiet, które korzystały z asysty douli, jej wsparcie miało korzystny wpływ na przebieg okresu okołoporodowego. Wnioski:Wydaje się, że wsparcie douli jako dodatkowa forma opieki na oddziałach położniczych powinna być traktowana bardziej otwarcie. Niezbędna jest również promocja i popularyzacja alternatywnych form wsparcia prenatalnego i poporodowego poprzez kampanie edukacyjne i promocję dedykowanych usług opiekuńczych i wspierających, takich jak usługi douli, w celu zapewnienia lepszej opieki dla kobiet w okresie około porodowym i redukcji czynników stresogennych. Przeprowadzone badania wskazują na potrzebę popularyzowania informacji o istnieniu zawodu douli oraz rozpowszechniania wiedzy o zadaniach i roli douli.

Zasady nowej kultury życia

Autor artykułu odwołując się do encykliki Jana Pawła II „Evangelium vitae” stawia pytania dotyczące współczesnej kultury ze szczególnym uwzględnieniem kultury życia. Jak współcześnie wprowadzać kulturę życia? Czy jest to możliwe? Pomocą w odpowiedzi na tak postawione pytania były intuicje zawarte w „Ewangelii życia”. Dobra nowina o życiu winna być ciągle głoszona i wysławiana. Poznawszy ją winno jej się służyć.

Pytania o życie ludzkie i znaczenie Ewangelii życia Jana Pawła II

Na pytania o fenomen (osobliwość) życia w ogóle i znaczenie, sens życia ludzkiego nauki przyrodnicze nie znajdują wystarczającej odpowiedzi. Czy z punktu widzenia człowieka-obserwatora życia z zewnątrz lub świadomego uczestnika życia, można pomóc w tych pytaniach? Co ma do powiedzenia w tych kwestiach teologia i antropologia teologiczna, zwłaszcza w kontekście stworzenia i odkupienia osoby ludzkiej? W poszukiwaniu znaczenia życia ludzkiego i odpowiedzi na pytania o życie w ogóle ważną, adekwatną i uniwersalną odpowiedź formułuje koncepcja Ewangelii życia Karola Wojtyły – Jana Pawła II. Istotną treść tej koncepcji zawiera encyklika Papieża Jana Pawła II, pod tym samym tytułem, Evangelium vitae (Ewangelia życia). Wykład encykliki o życiu pochodzącym od Boga, danym człowiekowi od Boga i zmierzającym do życia w Bogu ukazuje prawdziwy sens życia ludzkiego. W przejściu z biologii i metafizyki życia do duchowych cech Ewangelii (Dobrej nowiny) życia ludzkiego, które jest niepowtarzalne, wyjątkowe, nienaruszalne, niezwykłe, Jan Paweł II pozwala również na odkrycie znaczenia życia każdej istoty, każdego gatunku i formy życia na Ziemi. Kwestie te są również obecne we wspomnianej już encyklice.

Komisje etyczne i ich zadania w świetle Nowej Karty Pracowników Służby Zdrowia

Współczesny rozwój medycyny przyniósł szereg nieznanych wcześniej dylematów etycznych. Jednym z miejsc ich rozwiązywania są komisje etyczne. Celem niniejszego artykułu jest przeanalizowanie zadań, jakie stawia przed nimi nauczanie Kościoła zawarte w Nowej Karcie Pracowników Służby Zdrowia wydanej przez Papieską Radę ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia w 2016 r. Przedstawiona została działalność komisji do spraw badań klinicznych, komisji do spraw eksperymentów terapeutycznych oraz komisji do spraw etyki klinicznej.

Rodzina miejscem afirmacji życia i spełnienia człowieka w świetle nauczania Papieża Jana Pawła II

Dwadzieścia pięć lat po encyklice Jana Pawła II Evangelium vitae stoimy nadal przed poważnymi wyzwaniami związanymi z afirmacją ludzkiego życia. Rodzina jest naturalnym miejscem, gdzie życie się zaczyna, rozwija i kończy. Jest ona naturalnym „sanktuarium życia”. Kościół w tradycyjny sposób przypomina o szacunku do ludzkiego życia, które jest największym darem Bożym. Współcześni papieże upominają się w swoim nauczaniu o ochronę życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Kościół zachęca do pracy wychowawczej, która pozwala stawać się coraz bardziej człowiekiem, zachować szacunek do życia i nawiązywać prawidłowe relacje międzyosobowe. Najpiękniejszym wymiarem afirmacji życia jest modlitwa dziękczynna.

Ukostiumowienie płci i dekonstrukcja kostiumujako znaku tożsamości płciowej. Refleksja humanisty, pedagoga kultury fizycznej

Ideologiagenderiqueer dekonstruujepojęcieczłowieka. Kostium, który konserwuje znakową prawdę o człowieczej męskości i kobiecości, a w konsekwencji – o upłciowieniu ku prokreacyjności jako zasadzie konstytuowania wspólnoty życia – zostajezanegowany (gender) albo zastąpiony kreacją symbolizującą bezpłciową seksualność (queer). Obie postaci gender i queer zatracają, z dwóch różnych powodów, możność prokreacyjną: gender przez pozostawanie w związku homopłciowym, a queer – apłciowym i dowolnie seksualnym. Upodabnia je niemożność prokreacyjna, a w konsekwencji odrealnienie rodzicielskie. Tymczasem prawo życia zakłada prokreacyjność, a tym samym ojcostwo mężczyzny i macierzyństwo kobiety. Życie jako życie ustaje, kiedy warunek rodzicielstwa nie może być spełniony. W eseju źródłem tych twierdzeń jest prawo naturalne (iusnaturalis), będące uniwersalną przesłanką osądzania czynów obydwu postaci ponowoczesności jako sprzeniewierzających się idei życia.