Overcoming political conflicts and competitions in favour of international cooperation – the project of Europe of the Carpathians and the project of The Three Seas Initiative

Współpraca państw Europy Środkowej i Wschodniej jawiła się jako możliwość lewarowania pozycją Polski na arenie międzynarodowej. Efekty współpracy mogły być mierzalne dopiero w dłuższej perspektywie. Rozumowano, że w Europie Środkowej i Wschodniej rozgrywała się gra o status geopolityczny Polski na arenie międzynarodowej. Celem zasadniczym skutecznej współpracy w regionie miało być wspólne realizowanie projektów, których nie łączyło jedynie działanie przeciw (Rosji), lecz przede wszystkim na rzecz wspólnych projektów, które miały powodować bogacenie się narodów i wielostronne korzyści dla państw uczestniczących w projekcie integrującym i animującym współpracę państw Europy Środkowej i Wschodniej w ramach Europy Karpat i Inicjatywy Trójmorza.

The early history of the Roman Catholic parish in Bibrka

<p>Głównym celem artykułu jest analiza pierwszych zapisów dotyczących historii rzymskokatolickiej parafii w Bóbrce. Aby to osiągnąć, autor zapoznał się z tablicą pamiątkową, treścią niedawno znalezionego dokumentu dotyczącego historii parafii oraz odpowiednimi zapisami Metryki Koronnej. Wyjawiono, że najwcześniejsze znane udokumentowane dowody darowizn na rzecz miejscowej parafii Najświętszej Maryi Panny pochodzą z czasu panowania króla Kazimierza IV Jagiellończyka.</p>

Program assumptions of Zbigniew Ziobro’s Solidary Poland in the years 2012–2014

<p>Celem artykułu była analiza inicjatyw programowych Solidarnej Polski Zbigniewa Ziobro w latach 2012 – 2014 zanim partia polityczna weszła w skład Zjednoczonej Prawicy, powstałej w wyniku porozumienia pomiędzy Prawem i Sprawiedliwością oraz Polską Razem Jarosława Gowina (Porozumienie). W pierwszej części artykułu, autor przedstawia propozycje programowe partii politycznej, natomiast w drugiej omawia działalność jej członków poprzez zaprezentowanie podejmowanych inicjatyw w odniesieniu do programu wyborczego. W zakończeniu artykułu autor podsumowuje działalność partii politycznej.</p>

Regaining the influence: Turkish cooperation initiatives in the Balkans

<p>Celem niniejszego artykułu jest ocena efektywności podejmowanych przez tureckie władze w XXI wieku działań, które miały skutkować wzmocnieniem wieloaspektowej współpracy z państwami bałkańskimi. Odkąd Partia Sprawiedliwości i Rozwoju przejęła rządy w 2002 roku, jednym z głównych zadań jej polityki zagranicznej była próba odzyskania wpływów na terenie dawnego Imperium Osmańskiego. Położenie geograficzne, dziedzictwo historyczne oraz bogactwo kulturowe Turcji stwarzały dogodne warunki do takiej ekspansji politycznej. W procesie promocji Republiki Turcji wśród sąsiednich państw zaangażowane są wyspecjalizowane instytucje i agencje (np. Turecka Agencja Współpracy i Koordynacji, Prezydencja dla Turków Za Granicą oraz Pokrewnych Społeczności, Instytut Yunusa Emre). Analiza wybranych działań wymienionych wyżej organizacji stanowi kluczowy element pracy.</p>

Divided Ukrainian Historical Remembrance

<p>Tekst ten analizuje przyczyny powstania podzielonej pamięci historycznej Ukrainy. Należy podkreślić, że tak naprawdę “to właśnie interpretacja historii narodowej dzieli Ukraińców w pierwszej kolejności”. Jeśli chodzi o wschodnich Ukraińców, którzy są ściśle związani z Rosjanami, ukraińska tożsamość może być postrzegana jako nieustannie “spóźniona”, stąd wyłoniła się sowiecka wersja pamięci historycznej. Na Ukrainie Zachodniej, której terytoria przejęte zostały przez Związek Radziecki dopiero w 1945 roku, ukształtował się suwerenny, niezależny od Rosjan, historyczny obraz. Wreszcie w centralnym regionie Ukrainy rosyjskojęzyczni intelektualiści kultury rosyjskiej zostali zmuszeni do udowodnienia swojej “ukraińskości” w celu wzmocnienia swojej pozycji.</p>

Polish model of supervision in the field of financial activity of local government – the genesis and tasks of the Regional Chamber of Auditors

<p>Celem artykułu była analiza powstania i funkcjonowania regionalnych izb obrachunkowych (RIO) w Polsce, które w obecnym systemie nadzoru nad działalnością samorządu terytorialnego pełnią istotną rolę. RIO wywodzą się ze średniowiecznej Francji, ich początek sięga XI w., kiedy to rola tej instytucji polegała na kontrolowaniu finansów publicznych. W średniowiecznej Polsce wydatkami na cele dworskie zajmował się podskarbi nadworny, zaś Trybunał Skarbowy powołano do życia dopiero w 1591 r. W latach Drugiej Rzeczypospolitej nie istniał wyspecjalizowany organ zajmujący się nadzorowaniem gospodarki finansowej samorządów. Za sprawą transformacji ustrojowej w Polsce pojawiła się idea utworzenia regionalnych izb obrachunkowych. Powołanie tego organu nadzorczego poprzedzone było długimi rozważaniami, które zaowocowały przyjęciem 7 października 1992 r. ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. Współcześnie RIO są bardzo ważnymi instytucjami, które nadzorują sprawy finansowe w samorządzie terytorialnym.</p>

Political leaders of Poland’s transformation – in generational terms

<p>Autor pracy stara się przedstawić pokolenia polskich liderów w okresie trzydziestu lat transformacji ustrojowej. W polskiej rzeczywistości politycznej kryterium przynależności do pokolenia liderów kojarzone jest z politykami podejmującymi strategiczne decyzje polityczne. Na podstawie tego założenia metodologicznego można wyróżnić dziewięć pokoleń. W pierwszej kolejności analizowana jest droga do władzy, osobowości polityczne przywódców i ich wzajemne relacje w ramach danego pokolenia.</p>

Walka o imię – Macedońska walka o narodową podmiotowość i kreację tożsamości narodowej

<p>Po uzyskaniu przez Macedonię niepodległości powstało ponownie pytanie o kształt jej kulturowych i etnicznych dziejów oraz o ciągłość istnienia etnosu macedońskiego poprzez poczucie prawa własności w stosunku do dziedzictwa zamieszkiwanego terytorium oraz świadomość przynależności do tej samej grupy etnicznej. Choć odłączenie się do Jugosławii odbyło się większości bez konfliktu zbrojnego to młode państwo nie było w pełni uznawane przez swoich sąsiadów – Bułgarzy nie uznawali narodu, Serbska Cerkiew nie uznawała autokefalii macedońskiej, a Grecja nie uznawała ani Państwa, ani narodu Macedońskiego. Ważną kwestią omawianą w rozdziale będzie pojęcie tożsamości, zarówno społecznej, jak i narodowej w kontekście elementów, które spajają wspólnotę, czyli państwo, religia i pamięć zbiorowa. W państwie, które od niedawna posiada niezależność jest to szczególnie ważne, bowiem poczucie identyfikacji z daną wspólnotą pełni funkcje integracyjne i daje członkom poczucie bezpieczeństwa. Następnie zostanie opisana historia państwowości macedońskiej po 1991 roku oraz problemów jakie młode państwo napotykało w tym okresie. Ta część poruszy również ważną problematykę stosunków macedońsko-greckich, które rzutowały na współczesny kształt państwa oraz społeczeństwa. W ostatniej części za pomocą analizy zachowań społecznych oraz zebranych badań zostanie przedstawiona opinia Macedończyków.</p>

From Autonomy to Independence – Attempts for the Establishment of Ukrainian Statehood

<p>Tym, co przyczyniło się do podziału Ukrainy i długotwałości procesów budowania narodu i państwa, był przede wszystkim brak dziedziczonej tożsamości narodowej, dlatego też niektóre jej terytoria okazały się bardziej „dojrzałe”, a inne „nierozwinięte”. W trakcie długiego procesu historycznego, biegnącego od autonomii do narodzin niezależnego państwa ukraińskiego, terytoria ukraińskie stały się podwójnym, a następnie potrójnym peryferiami sfer władzy. Począwszy od drugiej połowy XVII wieku, „państwo kozackie” Bohdana Chmielnickiego wpadało w ręce hetmanów reprezentujących różne orientacje polityczne i sąsiednie mocarstwa, co więcej, pod koniec pierwszej wojny światowej Ukraina stała się polem walki przywódców ukraińskich oraz mocarstw centralnych i ententy. W obydwu tych sytuacjach historycznych dają się dostrzec podobieństwa, polegające nie tylko na istnieniu niesprzyjającego środowiska politycznego, ale także i wewnętrznych podziałów stojących na drodze do jedności i samostanowienia. W czasach „rewolucji ukraińskich” z XVII i XX wieku powstanie suwerennego państwa ukraińskiego nie leżało w interesie żadnej z regionalnych potęg, w związku z czym w obu tych przypadkach Ukraina znalazła się w „historycznym ślepym zaułku”.</p>