Dark Ecology as Nondualism in the Era of the Anthropocene

2021 ◽  
Vol 79 ◽  
pp. 19-40
Author(s):  
Im-mi Kim
Keyword(s):  
2021 ◽  
Author(s):  
Reg Beatty

This essay documents a generative bookwork of mine called Growing in the Dark. It responds to the challenges of current thought including object-oriented ontology (Levi Bryant and Ian Bogost), the dark ecology of Timothy Morton, and the vibrant materialism of Jane Bennett. It also asks how the contemporary artist's book might be studied as a set of procedures, and then "grown" from that code.


Ritið ◽  
2020 ◽  
Vol 20 (1) ◽  
pp. 197-202
Author(s):  
Timothy Morton
Keyword(s):  

Þýðingin sem birtist í Ritinu að þessu sinni er eftir Timothy Morton, heimspeking og prófessor við Rice háskóla. Morton er einn áhrifamesti heimspekingur okkar tíma en hann vinnur á mörkum margvíslegra list- og fræðigreina. Nýverið hélt hann fyrirlestur í Safnahúsinu sem fjallaði um vistfræðilega listsköpun og listsköpun á tímum aukinnar vistfræðilegrar meðvitundar. Þess má einnig geta að hann hefur unnið töluvert með heimsþekktum listamönnum á borð við Ólaf Elíasson og Björk. Það er því sérstaklega ánægjulegt og viðeigandi að fá texta eftir hann birtan í Ritinu að þessu sinni. Textann samdi Morton í tengslum við verk Hrafnhildar Arnardóttur, Efnisleikann, sem var framlag Íslands á Feneyjatvíæringnum árið 2019. Þýðandi er Oddný Eir Ævarsdóttir, heimspekingur og rithöfundur, og birtist hann hér með góðfúslegu leyfi höfundar. Timothy Morton hefur einkum beint sjónum sínum að vistfræðilegum málefnum í verkum sínum. Í því samhengi hefur hann meðal annars lagt áherslu á það sem hann kallar myrka vistfræði (e. dark ecology) og varpað ljósi á mikilvægi þess að manneskjan finni nýjar leiðir til að hugsa um tengsl sín við umhverfið, lífhvolfið og alheiminn. Hann veltir upp spurningum og varpar ljósi á þau sameiginlegu vandamál sem steðja að lífríkinu og vistkerfi jarðar nú á tímum mannaldar (e. Anthroposcene). Í þessu samhengi hefur Morton fært rök fyrir því að allt í veröldinni sé samtengt þannig að nær ómögulegt sé að skipta heiminum upp í tvenndir á borð við mann og náttúru eða setja þær fram sem andstæður. Veruleikinn, að hans mati, er í raun einn risastór samanflæktur möskvi (e. mesh). Í texta Mortons, um verk Hrafnhildar, er að finna svipaða nálgun því þar leggur hann áherslu á þétta samofna þræði á milli manneskju, umhverfis og dýra. Þar er einnig að finna myrka vistfræðilega undirtóna sem vísa veginn inn í litríkt verk Hrafnhildar um efnisleikann.


Religions ◽  
2021 ◽  
Vol 12 (9) ◽  
pp. 755
Author(s):  
Ryan Haecker

The plant has recently emerged as a battleground of conflicting ecocriticisms. ‘Dark Ecology’ is, in the works of Timothy Morton, an ecocritical hermeneutic, in which the world can be subtracted into the parts of objects, of the plant, and of any leaf that exceeds the totality of abstract ‘Nature’. In dividing the whole into the parts, and combining the parts into an imminently subtracted whole, he has recommended a negative dialectic of virtual objects that can be collected into a ‘hyperobject’. This dialectic can, however, be argued to dissolve any whole into parts, and render the hyperobject internally fissured. We can, from the ‘darkness’ of this fissure, begin to read Nature according to the ‘via plantare’, that is, a mystical way of desiring an other as plant so as to know and love the visible light of the invisible God. ‘Vegetal difference’, the difference of the plant from the animal, should, I argue, be read for theology as a finite reflection of the divine difference of the Holy Trinity in a Trinitarian Ontology, in which the originary difference of the Son from the Father is related through the Holy Spirit, and given again in accelerating gratuity—like the light of the leaf that shines forth from any flower.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document