stephane mallarme
Recently Published Documents


TOTAL DOCUMENTS

273
(FIVE YEARS 42)

H-INDEX

2
(FIVE YEARS 0)

2021 ◽  
Author(s):  
Rodrigo Costa Araujo
Keyword(s):  

Analisa as experiências radicais e os engendramentos criativos da poética mallarmeana. O poema-livro-partitura Un Coup de Dés (Um Lance de Dados), de Stéphane Mallarmé (1842-1898), escolhido para este recorte, foi publicado pela primeira vez na Revista Cosmopolis, em 1897. O poeta viria a morrer no ano seguinte, e este poema só veio a ter edição em livro postumamente, em 1914. Ao longo de todo o século XX, e agora seguindo pelo século XXI adentro, Um Lance de Dados exerceu influência imensurável não apenas no campo da poesia, talvez de modo significativo nas experimentações visuais, mas também no âmbito da própria crítica, para a qual constitui um desafio permanente.


2021 ◽  
pp. 116
Author(s):  
Marina Ribeiro Mattar
Keyword(s):  

Este breve ensayo se propone comparar las imágenes del mar, del vacío y del juego en los poemas Para o leitor ler de/vagar de Herberto Helder (1930-2015) y Un lance de dados jamás abolirá el azar de Stéphane Mallarmé (1842-1898). Además del campo semántico que crea una especie de silencio en los poemas, nos interesa comprender de qué manera ese mutismo actúa en sus estructuras y cuáles son sus posibles significados. El análisis se apoya en los trabajos críticos de Martelo (2010) y Campos (2002).


Author(s):  
Bénédicte Coste

Fin-de-siècle French decadence is one expression of the partial autonomy from political power in literature and the arts, both of which established their own frames of reference and legitimation. This article retraces the history of decadence in France in the 1880s. Envisaging decadence as both an infamous appellation and a literary movement embedded within a specific ecosystem of little magazines, it presents canonical works such as Huysmans’s À rebours and the poetry of Paul Verlaine and Stéphane Mallarmé, and explores some notable little magazines where decadent writings first appeared, paying attention to some of the quarrels that led to the emergence of symbolism and instrumentism originating from decadent works in the late 1880s. Literary decadence helped shape the little magazines of the 1890s while also heralding modern poetry.


Author(s):  
André Goldfeder

Em Ensaio sobre a dádiva (2014/2015), Nuno Ramos parte do ensaio homônimo de Marcel Mauss e atinge um ponto de acumulação e virada que remete a um modo de agenciamento decisivo em sua poética: a produção de planos de articulação entre elementos heterogêneos. Ao pôr em ato uma problemática da troca, reenuncia um espaço de remissões estéticas-históricas central para certas passagens entre artes modernas e contemporâneas, relançado em torno das relações entre linguagem e espaço. Assim, partindo da leitura do signo enquanto entidade elementar dos estruturalismos linguístico e antropológico por Patrice Maniglier, o artigo explora um campo possível de traduções recíprocas entre artes visuais e poesia, antropologia e filosofia, circulando ainda, com Jacques Rancière, entre Stéphane Mallarmé e Marcel Broodthaers, e com Lévi-Strauss, Saussure e certas linhas de debate sobre as artes contemporâneas, entre a problemática dos meios em artes visuais e um horizonte ontológico de pensamento com as artes.


2021 ◽  
Author(s):  
Ramiro Eliberto Ruales Jurado
Keyword(s):  

No es fácil definir la poesía; tampoco, establecer su alcance y finalidad, ya que la misma es una fémina polémica y polisémica cargada de una alta dosis de relatividad y subjetividad. En todo caso, Johannes Pfeiffer se atrevió a afirmar que la poesía es un arte que se manifiesta por la palabra. Por su parte, Stephane Mallarmé pensaba que “no es con ideas como se hacen los versos, sino con palabras”. Tanto Pfeiffer como Mallarmé -por citar solo algunos ejemplos- concebían que el escritor de versos debe utilizar las palabras a la perfección; o sea, escoger los términos adecuados que proporcionen ritmo, cadencia, eufonía y, logren canalizar las olas de los sentimientos que los agitan.


2021 ◽  
pp. 333-333
Author(s):  
Jean-Luc Steinmetz
Keyword(s):  

2021 ◽  
Vol 74 (2) ◽  
pp. 289-363
Author(s):  
Alexandra Kieffer

Abstract In a review of 1895, Henry Gauthier-Villars described Claude Debussy’s Prélude à l’après-midi d’un faune as “musique de rêve,” a descriptor that has been attached to Debussy’s style ever since. Partly because of the importance of the Prélude within his compositional development, the distinctive sound of Debussy’s “dream music” has often been understood as a response to the hermetic and difficult literary style of French Symbolists, especially that of Stéphane Mallarmé. Yet Gauthier-Villars’s appellation of “musique de rêve” also invoked a specifically sonic (and largely forgotten) set of cultural reference points, an aural backdrop crucial for understanding Debussy’s early style in the 1880s and early 1890s—the widespread cultivation of the topos of reverie in French music in the final two decades of the nineteenth century. Settings of Baudelaire, Verlaine, and Mallarmé by Debussy and his young contemporaries around 1890 were infused with signifiers of dream and reverie that trace back to salon genres of the 1870s and that cross-pollinated with the harmonic language of the newly fashionable valse lente in the early 1880s. Hearing Debussy’s early works in the context of this reverie topos and its aural kinship to the popular valse lente sheds light on the extent to which the radical idiosyncrasy so vaunted by modernists was constantly evolving in tandem with—and could never truly free itself from—an aural culture defined by mass production, repetition, and cliché.


2020 ◽  
pp. 153-170
Author(s):  
Aneta Pawłowska

Celem artykułu jest prezentacja przeglądu najistotniejszych nurtów, jakim przez ostatnie stulecie podlegał tekst literacki o walorach wizualnych. Z punkt wyjścia przyjęto okres przełomu XIX i XX wieku, gdy pod wpływem działań artystów awangardowych (Guillaume Apollinaire, Stéphane Mallarmé) nastąpiły zmiany w postrzeganiu semantycznego znaczenia poezji, co doprowadziło do sytuacji, w której wizualna struktura tekstu stała się istotna (wspomniane zostały prace m.in.: F.T. Marinettiego, T. Czyżewskigo, L. Chwistka). Zainteresowanie nowoczesną typografią wykazywali w okresie tuż po I wojnie światowej i w międzywojennym okresie wielkiej awangardy artyści związani z dadaizmem i polską grupą „a.r”. Kolejny istotny moment we wzajemnych relacjach tekstu i plastyki to okres lat 60. XX wieku i „poezji konkretnej” (E. Gomringer, bracia de Campos czy S. Dróżdż, tworzący tak zwane „pojęciokształty”). W XXI wieku emanacja działań łączących ściśle poezję ze sztukami wizualnymi to literatura elektroniczna, czyli electronic literature, określana mianem cyfrowej lub HTML, oraz liberatura (K. Bazarnik, Z. Fajfer, R. Nowakowski).


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document