Thuisonderwijs voor kinderen met autisme: de ervaringen van ouders

De afgelopen jaren is steeds sterker de nadruk gelegd op de inclusie van kinderen met autisme in het regulier onderwijs. Elk kind heeft immers recht op onderwijs, en zou een school niet ook een afspiegeling moeten zijn van de samenleving? Hoewel inclusief onderwijs een nobel streven is, en in sommige gevallen ook succesvol, zorgt inclusief en passend onderwijs ook voor de nodige uitdagingen. Leerkrachten geven aan niet altijd over de kennis en expertise te beschikken om goed les te kunnen geven aan kinderen met autisme. Leerlingen met autisme lopen een hoger risico om gepest of om buitengesloten te worden. Dit kan ouders ertoe bewegen om op thuisonderwijs over te stappen. In Nederland is thuisonderwijs, zonder COVID-19-pandemie, ongebruikelijk en vrijwel alleen mogelijk na een vrijstelling van de leerplicht, maar in veel andere landen zoals Engeland mogen ouders hun kinderen thuis lesgeven. Aan de hand van een systematische literatuurstudie onderzochten O’Hagan en collega’s (2021) de ervaringen van ouders die hun kind met autisme thuis onderwijzen. Zij beschrijven tien relevante studies, die allemaal uitgevoerd zijn in Engeland, Australië en de Verenigde Staten.

Graeber, Sandel en Goodhart over de geringe waardering van zorgarbeid

Samenvatting De coronacrisis maakt pijnlijk zichtbaar hoe belangrijk zorgarbeid voor het maatschappelijk functioneren is. Zorgarbeiders voelen zich slecht gewaardeerd. Hun werkdruk is hoog en hun financiële beloning blijft achter bij die in andere beroepen. In dit essay worden recente verklaringen voor die lage waardering naast elkaar gezet. Volgens David Graeber is de geringe waardering van zorgarbeid te herleiden tot een uitruil van sociaal nut en loon. Graeber argumenteert dat in de huidige productieverhoudingen – die hij karakteriseert als ‘managersfeodalisme’ – mensen in bullshit jobs veel verdienen en werkenden in sociaal nuttige beroepen weinig. Michael Sandel en David Goodhart sluiten aan op de meritocratietheorie. Ze argumenteren dat met name in de Angelsaksische landen opleidingsniveau in verdelings-processen overdreven belangrijk is geworden, ten koste van het sociale nut van het werk. Sandel werkt dit uit voor de politieke ontwikkeling van met name de Verenigde Staten, en Goodhart voor de instituties van onderwijs en arbeidsmarkt in Europa. De analyses van Graeber, Sandel en Goodhart geven diepe maatschappelijke verklaringen voor de lage waardering van zorgarbeid. Het beschikbaar stellen van meer financiële middelen voor zorgarbeid zou het begin van herstel van de balans zijn.