scholarly journals Pulmonary Capillary Endothelium-Bound Angiotensin-Converting Enzyme Activity in Acute Lung Injury

Circulation ◽  
2000 ◽  
Vol 102 (16) ◽  
pp. 2011-2018 ◽  
Author(s):  
Stylianos E. Orfanos ◽  
Apostolos Armaganidis ◽  
Constantinos Glynos ◽  
Ekaterini Psevdi ◽  
Panagiotis Kaltsas ◽  
...  
Circulation ◽  
1999 ◽  
Vol 99 (12) ◽  
pp. 1593-1599 ◽  
Author(s):  
Stylianos E. Orfanos ◽  
David Langleben ◽  
Joseph Khoury ◽  
Robert D. Schlesinger ◽  
Leonidas Dragatakis ◽  
...  

1992 ◽  
Vol 11 (3) ◽  
pp. 189-200 ◽  
Author(s):  
J. Meulenbelt ◽  
L. van Bree ◽  
J.A.M.A. Dormans ◽  
A.B.T.J. Boink ◽  
B. Sangster

1 In previous studies a rat inhalation model was developed to investigate the treatment of acute nitrogen dioxide (NO2) intoxication. 2 Biochemical parameters, which may be important for the evaluation of lung injury and repair, were reviewed and compared with the histology. 3 After exposure to high NO2 concentrations (75 ppm, 125 ppm or 175 for 10 min) 1 the lung injury observed by light microscope was most pronounced after 24 h and became worse with increasing concentration. 4 The most sensitive indicators for lung injury in the broncho-alveolar lavage fluid (BAL) were protein and albumin concentrations, angiotensin converting enzyme activity, β-glucuronidase activity and the presence of neutrophil leucocytes. The changes observed in these variables were dose-dependent. Following exposure to 175 ppm the protein and albumin concentrations and the angiotensin converting enzyme activity showed a 100-fold increase, while the β-glucuronidase activity showed a 10-fold increase. 5 Glucose-6-phosphate dehydrogenase and glutathione peroxidase in the supernatant of lung homogenate and gamma-glutamyl transferase activity in BAL are likely to be the most practical parameters for monitoring the phase of repair because their activities were maximal at the moment histological changes were reduced in intensity. 6 Repair was almost complete 7 d following exposure.


2013 ◽  
Author(s):  
Αικατερίνη Καζιάνη

H σοβαρή σήψη και η σηπτικής αιτιολογίας οξεία πνευμονική βλάβη (Αcute Lung Injury/ARDS) σχετίζονται με σοβαρή ενδοθηλιακή βλάβη, η οποία οδηγεί σε διαταραχή της μικροκυκλοφορίας και εν τέλει σε οργανική δυσλειτουργία. Η ανθρώπινη ενεργοποιημένη πρωτεΐνη C (rhAPC), η οποία χαρακτηρίζεται από ενδοθηλιοπροστατευτική δράση χορηγούταν μέχρι προσφάτως, σύμφωνα με τις διεθνείς οδηγίες του Surviving Sepsis Guidelines ως θεραπεία διάσωσης σε ασθενείς με σοβαρή σήψη. Στη σήψη, η πρώιμη διάγνωση της ενδοθηλιακής δυσλειτουργίας, που αποτελεί δείκτη οργανικής δυσλειτουργίας, θα μπορούσε να συντελέσει στην έγκαιρη θεραπευτική παρέμβαση. Αν και πολυάριθμες κλινικές και βιοχημικές παράμετροι έχουν ελεγχθεί ως πιθανοί βιοδείκτες στη σήψη, κανείς δεν έχει αποδειχθεί αξιόπιστος και κλινικά εύχρηστος. H δραστικότητα του συνδεδεμένου με το πνευμονικό ενδοθήλιο (Pulmonary Capillary Endothelium Bound - PCEB) αγγειομετατρεπτικού ενζύμου (Angiotensin Converting Enzyme - ACE) έχει δειχθεί ότι συνιστά έναν άμεσο και ευαίσθητο δείκτη της πνευμονικής ενδοθηλιακής δυσλειτουργίας, σε οξείες και χρόνιες παθήσεις του πνεύμονα.Στην παρούσα μελέτη εκτιμήθηκε η δραστικότητα του PCEB-ACE σε δεκαεννέα (19) ασθενείς με σηπτικής αιτιολογίας οξεία πνευμονική βλάβη. Με την εφαρμογή της μεθόδου αραίωσης του δείκτη, εκτιμήθηκε ο ποσοστιαίος μεταβολισμός (%Μ) και η υδρόλυση (v) του συνθετικού, βιολογικά μη δραστικού και απολύτως ειδικού υποστρώματος του ACE, 3H-benzoyl-Phe-Ala-Pro (BPAP) στη διάρκεια μιας μόνο διέλευσης από την πνευμονική κυκλοφορία, υπό συνθήκες πρώτης τάξης αντίδρασης, ενώ υπολογίστηκε και ο δείκτης της λειτουργικής τριχοειδικής επιφάνειας (FCSA), πριν και κατά τη διάρκεια της χορήγησης rhAPC. Διαπιστώθηκε σημαντικά μειωμένη δραστικότητα του PCEB=ACE, στους ασθενείς με σηπτικής αιτιολογίας ARDS, ενώ δε φάνηκε αυτή να επηρεάζεται από τη χορήγηση της rhAPC. Επιπλέον, σοβαρότερη διαταραχή στη δραστικότητα του ενζύμου φάνηκε να σχετίζεται με κακή έκβαση (θάνατος στις 28 ημέρες). Οι δείκτες δραστικότητας του ACE ήταν στατιστικά σημαντικά μειωμένοι στους μη επιζήσαντες σε σύγκριση με τους επιζήσαντες (ο %M του BPAP διακυμάνθηκε από 32.7±3.4% στην αρχική μέτρηση έως 25.6±2.9% στο τέλος της μελέτης στους επιζήσαντες, ενώ στους μη επιζήσαντες από 20.8±2.8% έως 15.5±5%, αντίστοιχα (p=0.044), ενώ η υδρόλυση (v) διακυμάνθηκε από 0.41±0.06 στην αρχική μέτρηση έως 0.30±0.04 στο τέλος της μελέτης στους επιζήσαντες, ενώ στους μη επιζήσαντες από 0.24±0.04 σε 0.18±0.06, αντίστοιχα (p=0.049). Συμπερασματικά οι δείκτες της δραστικότητας του PCEB-ACE θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν για την πρώιμη ανίχνευση της ενδοθηλιακής δυσλειτουργίας στη σήψη με σκοπό την έγκαιρη θεραπευτική παρέμβαση.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document