Jak daleko psycholożce do psychologa?

Abstrakt Wokół feminatywów od wielu lat toczy się burzliwa dyskusja, zarówno w polityce jak i innych dziedzinach życia społecznego. Argumentami za i przeciw używaniu takich form wymieniają się obydwie strony barykady. Natomiast badań poruszających tę tematykę nie zostało przeprowadzonych w Polsce wystarczająco wiele. Celem badania eksperymentalnego (N=140) było sprawdzenie wpływu „żeńskiej końcówki” na ocenę kompetencji zawodowych kobiet, które za pomocą owego feminatywu się tytułowały. Stworzono dwie wersje kwestionariusza z sześcioma kandydatkami, które w tytule zawodowym w jednej wersji kwestionariusza stosowały żeńską końcówkę, w drugiej wersji- nie. W przypadku jednej z kandydatek wprowadzono fikcyjną nazwę zawodu, aby sprawdzić, czy osoby badane w obliczu nazwy im obcej będą dewaluować kandydatkę z żeńską końcówką. Badanie wykazało, iż kompetencje kandydatek używających w swoim samoopisie tytułów zawodowych: “architektka” oraz “adwokatka”, zostały istotnie statystycznie niżej ocenione, niż u kobiet tytułujących się jako architekt i adwokat. W pozostałych przypadkach nie wykryto istotnych statystycznie różnic. Moderatorem sprawdzanym w badaniu były poglądy seksistowskie mierzone za pomocą The Ambivalent Sexism Inventory Petera Glick’a i Susan Fiske, w polskim tłumaczeniu Małgorzaty Mikołajczak i Janiny Pietrzak pod nazwą: Skala Ambiwalencji Wobec Kobiet. Wykazano, iż zarówno osoby osiągające wyniki średnie i wysokie w tym kwestionariuszu oceniały kandydatkę z żeńską końcówką istotnie niżej, niż osoby osiągające wyniki niskie. W przypadku nazw zawodów bez feminatywów, wyniki ocen były zbliżone, niezależnie od poziomu przejawianego seksizmu. Słowa klucze: feminatyw, kompetencje kobiet, ambiwalentny seksizm, tendencje do zatrudnienia, dyskryminacja płciowa