Adjacent-level vertebral body fractures after expandable cage reconstruction

2008 ◽  
Vol 8 (6) ◽  
pp. 584-588 ◽  
Author(s):  
Dean Chou ◽  
Daniel C. Lu ◽  
Philip Weinstein ◽  
Christopher P. Ames

✓Expandable cages are frequently used to reconstruct the anterior spinal column after a corpectomy. The forces that are used to expand these cages can be large, depending upon the mechanism of expansion. To the authors' knowledge, there have been no reports of adjacent-level vertebral body fracture after placement of expandable cages. The authors report 4 cases of adjacent-level vertebral body fractures after placement of expandable cages. This study found that the fracture pattern in the coronal plane was similar in all cases.

2017 ◽  
Author(s):  
Μιχαήλ Τζερμιαδιανός

Η κύφωση από ένα οστεοπορωτικό σπονδυλικό κάταγμα θεωρείται παράγοντας κίνδυνου για νέα κατάγματα, ιδιαίτερα στους παρακείμενους σπονδύλους. Όμως, ο ρόλος της παραμόρφωσης της τελικής πλάκας δεν έχει εκτιμηθεί. Η παρούσα μελέτη ελέγχει την υπόθεση ότι η αλλαγή στις μηχανικές ιδιότητες του μεσοσπονδύλιου δίσκου μετά από κάταγμα της τελικής του πλάκας, ακόμη και επί απουσίας κύφωσης, αλλάζει την μεταφορά φορτίων και προδιαθέτει σε παρακείμενα σπονδυλικά κάταγμα. Χρησιμοποιήθηκαν οκτώ ανθρώπινα θωρακοσφυϊκά παρασκευάσματα, αποτελούμενα από πέντε σπονδύλους. Για την επιλεκτική θραύση της μίας τελικής πλάκας του μεσαίου σπονδύλου δημιουργήθηκε κενό στο σπογγώδες οστό κάτω από την τυχαία επιλεγμένη πλάκα και το παρασκεύασμα συμπιέστηκε σε θέση κάμψης. Στη συνέχεια εφαρμόστηκε ροπή έκτασης υπό συμπιεστικό φορτίο 150 Ν, η οποία αποκατέστησε το ύψους του πρόσθιου τοιχώματος και την κυφωτική παραμόρφωση του σπονδυλικού σώματος, ενώ η τελική πλάκα παρέμεινε σημαντικά παραμορφωμένη. Το σπονδυλικό σώμα πληρώθηκε στην αναταγμένη θέση με πολυμεθακρυλικό τσιμέντο μετά τον προσεκτικό καθαρισμό του από τις οστικές δοκίδες ώστε να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη κατανομή του τσιμέντου κάτω από τις τελικές πλάκες. Κάθε παρασκεύασμα ελέγχθηκε σε κάμψη και έκταση (ροπή ±6 Nm) υπό φορτίο 400 Ν, ενώ γινόταν καταγραφή της πίεση στους δίσκους άνω και κάτω του μεσαίου σπονδύλου και της τάσης (strain) στο πρόσθιο τοίχωμα των παρακείμενων σπονδύλων. Η πίεση των δίσκων στα άθικτα παρασκευάσματα αυξήθηκε κατά την κάμψη κατά 26 ± 14%. Μετά την ενίσχυση με τσιμέντο η πίεση των δίσκων κατά την κάμψη αυξήθηκε κατά 15 ± 11% στους δίσκους με άθικτη τελική πλάκα, ενώ μειώθηκε κατά 19,0 ± 26,8% στους δίσκους με παραμορφωμένη τελική πλάκα. Κατά την κάμψη, η συμπιεστική φόρτιση στο πρόσθιο τοίχωμα του σπονδύλου που βρισκόταν δίπλα από την παραμορφωμένη πλάκα αυξήθηκε κατά 94,2 ± 22,8% σε σχέση με τα άθικτα παρασκευάσματα (p<0,05), ενώ δεν άλλαξε σημαντικά στο σπόνδυλο δίπλα στην μη παραμορφωμένη πλάκα (18,2 ± 7,1%, p>0,05). Επακόλουθη κάμψη με συμπίεση προκάλεσε παρακείμενα κατάγματα δίπλα από την παραμορφωμένη πλάκα σε έξι παρασκευάσματα και μη παρακείμενο κάταγμα σε ένα, ενώ σε άλλο ένα παρασκεύασμα δεν παρατηρήθηκε νέο κάταγμα.Στους δίσκους με ακέραιες τελικές πλάκες η πίεση του πυρήνα αυξάνεται κατά την κάμψη αποτρέποντας την υπερβολική συγκέντρωση φορτίου στο πρόσθιο τοίχωμα. Ο αυξημένος χώρος που διατίθεται στον πυρήνα μετά από ένα οστεοπορωτικό κάταγμα επηρεάζει την ικανότητά του να κατανέμει το φορτίο και αναγκάζει τον ινώδη δακτύλιο να μεταφέρει περισσότερο φορτίο κατά την κάμψη, με αποτέλεσμα την υπέρμετρη καταπόνηση του πρόσθιου τμήματος του παρακείμενου σπονδύλου που προδιαθέτει σε κάταγμα ακόμη και μετά από διόρθωση της κύφωσης. Η παρούσα μελέτη υποδεικνύει ότι η διόρθωση της παραμόρφωσης της τελικής πλάκας μπορεί να έχει ρόλο στη μείωση του κινδύνου παρακείμενων καταγμάτων.


Author(s):  
Masatoshi Teraguchi ◽  
Mamoru Kawakami ◽  
Yoshio Enyo ◽  
Ryohei Kagotani ◽  
Yoshimasa Mera ◽  
...  

Spine ◽  
2009 ◽  
Vol 34 (2) ◽  
pp. 108-114 ◽  
Author(s):  
Thomas R. Blattert ◽  
Leonie Jestaedt ◽  
Arnulf Weckbach

2020 ◽  
Vol 10 (4) ◽  
pp. e19.00634-e19.00634
Author(s):  
Saurabh Kapoor ◽  
Siddharth Shah ◽  
Khalid Salem ◽  
Nasir Quraishi

2003 ◽  
Vol 15 (5) ◽  
pp. 1-6 ◽  
Author(s):  
Issada Thongtrangan ◽  
Raju S. V. Balabhadra ◽  
Hoang Le ◽  
Jon Park ◽  
Daniel H. Kim

Object The authors report their clinical experience with expandable cages used to stabilize the spine after verte-brectomy. The objectives of surgical treatment for spine tumors include a decrease in pain, decompression of the neural elements, mechanical stabilization of the spine, and wide resection to gain local control of certain primary tumors. Most of the lesions occur in the anterior column or vertebral body (VB). Anterior column defects following resection of VBs require surgical restoration of anterior column support. Recently, various expandable cages have been developed and used clinically for VB replacement (VBR). Methods Between January 2001 and June 2003, the authors treated 15 patients who presented with primary spinal tumors and metastatic lesions from remote sites. All patients underwent vertebrectomy, VBR with an expandable cage, and anterior instrumentation with or without posterior instrumentation, depending on the stability of the involved segment. The correction of kyphotic angle was achieved at an average of 20°. Pain scores according to the visual analog scale decreased from 8.4 to 5.2 at the last follow-up review. Patients whose Frankel neurological grade was below D attained at least a one-grade improvement after surgery. All patients achieved immediate stability postsurgery and there were no significant complications related to the expandable cage. Conclusions The advantage of the expandable cage is that it is easy to use because it permits optimal fit and correction of the deformity by in vivo expansion of the device. These results are promising, but long-term follow up is required.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document