Το οξύ μετεγχειρητικό οργανικό ψυχοσύνδρομο (delirium) αποτελεί συχνή επιπλοκή μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις. Χαρακτηρίζεται από αποπροσανατολισμό του ασθενούς, συχνότερα στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, ως προς τον χώρο και το χρόνο, πολλές φορές συνοδευόμενο από επιθετική ή αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Σκοπός της παρούσης μελέτης είναι η έρευνα της επίδρασης-αποτελεσματικότητας συγκεκριμένων νοσηλευτικών παρεμβάσεων στην αντιμετώπιση του παραληρήματος.Υλικό και Μέθοδος. Συμπεριλάβαμε στη μελέτη 47 ασθενείς που εμφάνισαν delirium επί συνόλου 184 ασθενών που συνολικά υποβλήθηκαν σε μείζονα καρδιοχειρουργική επέμβαση (CABG, AVR, MVR, συνδυασμένες επεμβάσεις, Ανεύρυσμα και Διαχωρισμός Θωρακικής Αορτής) την αντίστοιχη περίοδο, διάρκειας 18 μηνών. Οι ασθενείς ελέγχθηκαν ως προς το σύνδρομο με τις κλίμακες CAM -ICU (Confusement Assessment Method for Intensive Care Unit) και Nu DeSc (Nursing Delirium Screening Scale). Στη συνέχεια χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες: μία ομάδα ελέγχου χωρίς επιπλέον παρεμβάσεις, μία ομάδα στην οποία δόθηκε στους ασθενείς δυνατότητα για ακρόαση μουσικής για 20 λεπτά δύο φορές την ημέρα, μία ομάδα στην οποία εφαρμόστηκε επιπλέον πρόγραμμα φυσικοθεραπείας, και τέλος, μία ομάδα με δυνατότητα δύο επιπλέον επισκέψεων διαρκείας εικοσαλέπτου από οικείους, ημερησίως.Αποτελέσματα. Στη μελέτη συμμετείχαν 152 (83%) άνδρες και 32 (17%) γυναίκες. Ο μέσος όρος ηλικίας και των δύο φύλων χωρίς delirium ήταν 61.55±7.9 ετών και με delirium ήταν 68.97±8.1 ετών. Οι ασθενείς στους οποίους εφαρμόστηκαν υποστηρικτικές παρεμβάσεις είχαν βελτιωμένη συμπεριφορά ως προς το delirium με βάση τα αποτελέσματα στις κλίμακες μετρήσεως. Πιο συγκεκριμένα, οι ασθενείς με την ακρόαση μουσικής πριν την παρέμβαση είχαν μέσο όρο σε score 4.8±0.7 και μετά την παρέμβαση score 3.2±0.4 με (p< 0.01). Αυτοί της ομάδας φυσικοθεραπείας είχαν μέσο όρο σε score 4.7±0.6 και μετά την παρέμβαση score 3.6±0.4 με (p< 0.05). Τέλος αυτοί με τη δυνατότητα επιπλέον επισκεπτηρίου είχαν μέσο όρο σε score 5±0.7 και μετά την παρέμβαση score μέσο όρο 4.0±0.5 με (p< 0.05). Η διάρκεια του παραληρήματος υπήρξε πολύ μικρότερη στις ομάδες παρέμβασης σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου που δεν έλαβε παρέμβασης (32 ± 3, ± 36 4 και 38 ± 4 vs 48 ± 9 ώρες αντίστοιχα).Συμπεράσματα. Οι υποστηρικτικές, μη φαρμακευτικής φύσεως παρεμβάσεις, βοηθούν στη βελτίωση της εικόνας των ασθενών με delirium μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις