Kwestia kontroli parlamentarnej Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony pozostaje obszarem praktycznie nieznanym w zakresie badań naukowych. Artykuł próbuje udzielić odpowiedzi na wiele pytań dotyczących roli i możliwości instytucjonalizacji współpracy parlamentów państw członkowskich UE w tym obszarze. Wraz z wejściem w życie Traktatu z Lizbony państwa członkowskie rozpoczęły międzyparlamentarną debatę na temat przyszłego kształtu współpracy w tej dziedzinie. W artykule zaprezentowano podejścia oraz proponowane sposoby rozwiązania tego problemu przez poszczególne kraje, a także podkreślono ich wady i zalety. Artykuł stanowi również komentarz do europejskich doświadczeń, praktyk i możliwości w zakresie kontroli parlamentarnej nad Wspólną Polityką Zagraniczną i Bezpieczeństwa.
Extremism as a factor of systemic dynamics of Common Security and Defense policy during the migratory crisis
