Praca stanowi jedną z głównych form aktywności człowieka. Praca Millenialsów we wspomnieniach z dzieciństwa jest obecna i mocno akcentowana. Mogą one umożliwiać odtworzenie okoliczności, w jakich kształtowana była kultura pracy w środowisku wiejskim. Na podstawie refleksji biograficznych możliwa jest rekonstrukcja subiektywnego doświadczania pracy w warunkach i okolicznościach, w jakich przebiegało dzieciństwo. W przypadku pokolenia Millenialsów były to lata dziewięćdziesiąte, czyli początkowy okres transformacji ustrojowej. W środowisku wiejskim przebiegała ona specyficznie. Przebiegi dróg życiowych i zawodowych jak i sylwetki osobowe ówczesnych dzieci wiejskich są związane z doświadczeniami nabytymi przez nich w tamtym okresie. Odwołanie się do refleksji autobiograficznych z okresu dzieciństwa poszerza wiedzę na temat „tamtych czasów” i ukazuje indywidualne doświadczenia związane z pracą. Umożliwia także lepsze poznanie i zrozumienie późniejszego funkcjonowania społecznego, szczególnie zawodowego w okresie dorosłości. W przypadku Millenialsów pochodzących ze środowisk wiejskich we wspomnieniach pracy z okresu dzieciństwa wyraźnie zauważalne jest powszechnie występujące zapracowanie rodziców, ich zmęczenie pracą, częste też wykonywanie przez rodziców dodatkowej pracy w gospodarstwie rolnym prowadzonym na własne potrzeby. Czasu wolnego ani czasu dla dzieci rodzice nie mieli wcale, gdyż treścią wypełniającą kolejne dni była praca zawodowa i w gospodarstwie. Wyraźnie różne są wspomnienia dotyczące pracy poszczególnych rodziców – ojcowie koncentrowali się zazwyczaj na pracy zawodowej, matki – natomiast obok pracy zawodowej dźwigały ciężar prowadzenia domu. Do prac też angażowane były dzieci. Zazwyczaj były to prace związane z opieką nad rodzeństwem, prace porządkowe i samoobsługowe oraz pomoc przy sezonowych pracach polowych. We wspomnieniach z okresu dzieciństwa najstarszych Millenialsów, określanych jako „pokolenie cyfrowe”, nie występują nowe media elektroniczne ani technologie elektroniczne. Praca ich rodziców zazwyczaj była pracą fizyczną. W pamięci dzieci utrwaliła się jako praca zazwyczaj ciężka, wyczerpująca, a jednocześnie konieczna. Była źródłem utrzymania i tak też była traktowana przez rodziców, którzy wykonywali ją z odpowiedzialnością i zaangażowaniem. Nie narzekali na jej nadmiar i powodowane przez nią zmęczenie.