Σε αυτή τη διατριβή, αναπτύσσεται μια μεθοδολογία αντισεισμικού σχεδιασμού για πλαισιακούς φορείς από χάλυβα με ιξώδεις αποσβεστήρες μέσα στο πλαίσιο του Ευρωκώδικα 8, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις α) για μηχανισμό πλευρικής μετατόπισης με πλαστικές αρθρώσεις στις δοκούς και στις βάσεις των υποστυλωμάτων στη βάση του φορέα και β) για αντοχή σε κατάρρευση των πλαισιακών φορέων με ιξώδεις αποσβεστήρες τουλάχιστον ίση με αυτή των συμβατικών πλαισιακών φορέων. Προτείνεται ένας συντηρητικός κανόνας για τον ικανοτικό σχεδιασμό των υποστυλωμάτων. Συγκεκριμένα η αξονική δύναμη που χρησιμοποιείται στον ικανοτικό σχεδιασμό των υποστυλωμάτων υπολογίζεται ως η περιβάλλουσα της αξονικής δύναμης από την κατάσταση μέγιστης μετατόπισης και της αξονικής δύναμης από την κατάσταση μέγιστης ταχύτητας επί έναν συντελεστή. Ο κανόνας αυτός γίνεται πιο αυστηρός για κτίρια με περισσότερους από 10 ορόφους ώστε να επιληφθεί του θέματος ότι οι διαθέσιμες μέθοδοι ανάλυσης για κατασκευές με αποσβεστήρες υποεκτιμούν τις μέγιστες δυνάμεις των αποσβεστήρων στους χαμηλότερους ορόφους των ψηλών πλασιακών φορέων. Κατάλληλες τιμές του συντελεστή ευαισθησίας σχετικής μετακίνησης ορόφου (θ) προτείνονται, ώστε να εξασφαλίζεται αντοχή σε κατάρρευση των πλαισιακών φορέων με ιξώδεις αποσβεστήρες τουλάχιστον ίση με αυτή των συμβατικών πλαισιακών φορέων.
Application of Viscous Dampers in Seismic Rehabilitation of Steel Moment Resisting Frames
