scholarly journals Study of the ionizing radiation field around accelerators

2016 ◽  
Author(s):  
Ελένη Βαγενά

Η διδακτορική διατριβή αφορά τον πειραματικό προσδιορισμό του φάσματος των νετρονίων σε χώρους ιατρικών επιταχυντών. Για πρώτη φορά εφαρμόστηκε η μέθοδος της νετρονιακής ενεργοποίησης μετάλλων σε μικτά πεδία (φωτόνια-νετρόνια) χαμηλής ροής νετρονίων. Λόγω των ιδιαιτεροτήτων που εμφανίζει το πεδίο των ιατρικών επιταχυντών κρίθηκε αναγκαίος ο ακριβής καθορισμός της απόδοσης ενός ανιχνευτή γερμανίου (HPGe) που χρησιμοποιείται στην γάμμα φασματοσκοπία καθώς και o υπολογισμός διόρθωσεων λόγω των φαινομένων της αυτοαπορρόφησης των φωτονίων, της τυχαίας σύμπτωσης και της αυτοθωράκισης των νετρονίων. Ένας από τους βασικούς στόχους της διατριβής είναι ο υπολογισμός του φάσματος νετρονίων Elekta SL πoυ είναι εγκατεστημένος στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας. Χρησιμοποιώντας Μοnte Carlo προσoμοιώσεις εκτιμήθηκε η ευαισθησία των ροών φωτονίων, νετρονίων και δευτερογενών ηλεκτρονίων σε διαφορετικά χαρακτηριστικά δύο ιατρικών επιταχυντών, Εlekta SL kαι Varian Clinac. Η εισαγωγή της διατριβής περιγράφει την λειτουργία των ιατρικών επιταχυντών, την παραγωγή των νετρονίων μέσω αλληλεπίδρασης των φωτονίων της θεραπευτικής δέσμης με τα υλικά του επιταχυντή καθώς και την επίδραση των νετρονίων στους ιστούς. Επιπλέον, περιγράφεται εν συντομία η τεχνική της ενεργοποίησης μετάλλων, που περιλαμβάνει την ακτινοβόληση των μετάλλων, τη μέτρηση τους σε σύστημα γαμμα φασματοσκοπίας καθώς και τον υπολογισμό του φάσματος με χρήση τεχνικής αποσυνέλιξης (unfolding). Γίνεται επίσης αναφορά στη βιβλιογραφία, η οποία αφορά προσομοιώσεις θεραπευτικών δεσμών ακτινοθεραπείας με έμφαση στα ανοιχτά ζητήματα μεταξύ των ερευνητικών ομάδων. Το δεύτερο κεφάλαιο αφορά τον υπολογισμό της απόδοσης του HPGe ανιχνευτή. Οι διαφορετικές γεωμετρίες καθώς και το πάχος των υλικών οδήγησε στον υπολογισμό της απόδοσης ενός ανιχευτή HPGe με χρήση του Geant4. Αρχικά προσδιορίστηκε πειραματικά η απόδοση του ανιχνευτή, χρησιμοποιώντας τρείς πηγές. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε η γεωμετρία του ανιχνευτή, η οποία βασίστηκε στα χαρακτηριστικά, τα οποία παρέχονται από τον κατασκευαστή. Η σύγκριση πειραματικής-υπολογισμένης απόδοσης, οδήγησε σε διαφοροποιήσεις της τάξης του 10%, κυρίως για τις χαμηλές ενέργειες φωτονίων (<100 keV). Στη συνέχεια ένα νέο σετ μετρήσεων πραγματοποιήθηκε με σκοπό τον πιο ακριβή προσδιορισμό των εσωτερικών τμημάτων του ανιχνευτή. Αξιοποιώντας τις νέες μετρήσεις μοντελοποιήθηκαν νέες γεωμετρίες και χρησιμοποιώντας την τεχνική try & error καταλήξαμε σε νέα βελτιωμένα χαρακτηριστικά γεωμετρίας. H νέα γεωμετρία διασφάλισε πολύ χαμηλές διαφοροποιήσεις πειραματικών-υπολογισμένων τιμών απόδοσης (<2%).Το τρίτο κεφάλαιο περιγράφει την τεχνική της νετρονιακής ενεργοποίησης μετάλλων σχετικά μεγάλης μάζας δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον προσδιορισμό διορθωτικών παραγόντων. Η αυτοαπορρόφηση των φωτονίων υπολογίστηκε με χρήση MC υπολογισμών. Για το φαινόμενο της τυχαίας σύμπτωσης, εκτός από τις αποδόσεις των φωτοκορυφών χρησιμοποιήθηκε και το σχήμα διάσπασης του κάθε ισότοπου, ώστε να υπολογιστεί η πιθανότητα ταυτόχρονης εκπομπής των γάμμα. Για τον συντελεστή αυτοθωράκισης αναπτύχθηκε μια εναλλακτική μεθοδολογία, η οποία στηρίχθηκε στη χρήση προσομοιώσεων Monte Carlo Geant4 για τον υπολογισμό της ροής σε λεπτούς στόχους και αναλυτικής μεθόδου για την εκτίμηση της διάδοσης των νετρονίων στους παχύς στόχους. Συγκεκριμένα υπολογίστηκαν για κάθε στόχο και σε διαφορετικές ενέργειες οι πιθανότητες διάδοσης και σκέδασης των νετρονίων. Η αναλυτική μέθοδος υπολογίζει τον τρόπο διάδοσης των νετρονίων από φύλλο σε φύλλο, λαμβάνοντας υπόψη και νετρόνια που σκεδάζονται ή διαδίδονται από άλλες γειτονικές ενέργειες. Στο τέταρτο κεφάλαιο περιγράφεται η ακτινοβόληση και ο υπολογισμός του φάσματος των νετρονίων σε ιατρικό επιταχυντή. Το πείραμα διενεργήθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας. Αρχικά περιγράφεται η διαδικασία επιλογής ενός νέου σετ μετάλλων, για χρήση στη φασματοσκοπία νετρονίων. Από την ακτινοβόληση προσδιορίστηκαν ισότοπα, που παρήχθησαν από αντιδράσεις νετρονιακής αρπαγής και από αντιδράσεις κατωφλίου. Το φάσμα των νετρονίων υπολογίστηκε με τη μέθοδο της ελαχιστοποίησης. Επιπλέον, προσδιορίστηκαν τα ισότοπα, που δημιουργούνται από φωτοπυρηνικές (γ,n) αντιδράσεις. Αυτό μας επέτρεψε τον πειραματικό υπολογιμό της άγνωστης μέσης ενεργού διατομής της αντίδρασης 162Εr(γ,n)161Er για την περιοχή του γιγαντιαίου συντονισμού από τα 9 εώς τα 13.5 ΜeV. Στο πέμπτο κεφάλαιο περιγράφονται οι προσομοιώσεις δύο ιατρικών επιταχυντών, του Elekta SL και της Varian Clinac, για τον υπολογισμό των ροών των σωματιδίων που καταγράφονται στο ισόκεντρο. Μελετήθηκε η περίπτωση θεραπείας χωρίς τη χρήση του φίλτρο. Μελετήθηκε επίσης η μεταβολή της ροής των νετρονίων σε διαφορετικά πεδία ακτινοβόλησης καθώς και σε διάφορες αποστάσεις από το ισόκεντρο.Τέλος, το κεφάλαιο έξι συνοψίζει τα συμπεράσματα που έχουν προκύψει απο την παρούσα διδακτορική διατριβή.

2003 ◽  
Vol 85 (4) ◽  
pp. 433-437 ◽  
Author(s):  
Miguel L. Rodríguez ◽  
Lilian del Risco Reyna ◽  
Carlos E. de Almeida

1968 ◽  
Vol 34 ◽  
pp. 190-204 ◽  
Author(s):  
Robert E. Williams

The ionization of the most abundant elements in planetary nebulae has been determined for a number of models of nebulae at different epochs in their expansion. The values used for the temperatures and radii of the central stars and the sizes and densities of the shells have come from Seaton's evolutionary sequence. The ionizing radiation field has been taken from model atmosphere calculations of the central stars by Gebbie and Seaton, and Böhm and Deinzer. Emission-line fluxes have been calculated for the models and compared with observations of planetary nebulae by O'Dell, Osterbrock's group, and Aller and his collaborators. Results indicate that the central stars have strong He+ Lyman continuum excesses, similar to those predicted by Gebbie and Seaton. The mean abundance determinations for the nebulae made by Aller are confirmed, with the exception of nitrogen, which appears to be 3 or 4 times more abundant than his value. It is also seen that the electron temperatures of the nebulae are higher than previous theoretical determinations, providing better agreement with empirically derived values.


1997 ◽  
Vol 180 ◽  
pp. 269-269
Author(s):  
M. Peña ◽  
G. Stasińska ◽  
C. Esteban ◽  
R. Kingsburgh ◽  
L. Koesterke ◽  
...  

We present the first results of a project on PNe with [WR] nuclei whose aim is twofold. One is to search for possible spatial abundance variations inside the nebula. The other is to check whether, for each object, one can build a self-consistent photoionization model (with the code PHOTO, Stasińska 1990, A&AS, 83, 501) using, as an input, the ionizing radiation field from an expanding model atmosphere reproducing the observed stellar lines of He, C and O (Koesterke et al., these proceedings).


2015 ◽  
Vol 42 (6Part21) ◽  
pp. 3464-3464
Author(s):  
F Horst ◽  
D Czarnecki ◽  
K Zink

1993 ◽  
Vol 26 (1) ◽  
pp. 27-48 ◽  
Author(s):  
E. S. Kempner

Proteins exposed to ionizing radiation suffer both reversible and irreversible effects. Reversible effects are defined as those which disappear in a short period of time after the removal of the radiation field and without further treatment of the sample. Irreversible effects are those which cause a permanent alteration in the structure of a protein.


2008 ◽  
Vol 5 (2) ◽  
pp. 124
Author(s):  
Seied Rabie Mahdavi ◽  
Alireza Shirazi ◽  
Ali Khodadadee ◽  
Mostafa Ghafoori ◽  
Asghar Mesbahi

1992 ◽  
Vol 83 (1-3) ◽  
pp. 145-159
Author(s):  
R. K. KUMAR ◽  
G. W. KOROLL ◽  
W. A. DEWIT ◽  
E. L. HALLIN ◽  
D. M. SKOPIK ◽  
...  

2008 ◽  
Vol 13 (1) ◽  
pp. 23-28 ◽  
Author(s):  
Alireza Shirazi ◽  
Seied Rabie Mahdavi ◽  
Ali Khodadadee ◽  
Mostafa Ghaffory ◽  
Asghar Mesbahi

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document