Ignition of Hydrogen-Oxygen-Diluent Mixtures in an Ionizing Radiation Field

1992 ◽  
Vol 83 (1-3) ◽  
pp. 145-159
Author(s):  
R. K. KUMAR ◽  
G. W. KOROLL ◽  
W. A. DEWIT ◽  
E. L. HALLIN ◽  
D. M. SKOPIK ◽  
...  
1968 ◽  
Vol 34 ◽  
pp. 190-204 ◽  
Author(s):  
Robert E. Williams

The ionization of the most abundant elements in planetary nebulae has been determined for a number of models of nebulae at different epochs in their expansion. The values used for the temperatures and radii of the central stars and the sizes and densities of the shells have come from Seaton's evolutionary sequence. The ionizing radiation field has been taken from model atmosphere calculations of the central stars by Gebbie and Seaton, and Böhm and Deinzer. Emission-line fluxes have been calculated for the models and compared with observations of planetary nebulae by O'Dell, Osterbrock's group, and Aller and his collaborators. Results indicate that the central stars have strong He+ Lyman continuum excesses, similar to those predicted by Gebbie and Seaton. The mean abundance determinations for the nebulae made by Aller are confirmed, with the exception of nitrogen, which appears to be 3 or 4 times more abundant than his value. It is also seen that the electron temperatures of the nebulae are higher than previous theoretical determinations, providing better agreement with empirically derived values.


1997 ◽  
Vol 180 ◽  
pp. 269-269
Author(s):  
M. Peña ◽  
G. Stasińska ◽  
C. Esteban ◽  
R. Kingsburgh ◽  
L. Koesterke ◽  
...  

We present the first results of a project on PNe with [WR] nuclei whose aim is twofold. One is to search for possible spatial abundance variations inside the nebula. The other is to check whether, for each object, one can build a self-consistent photoionization model (with the code PHOTO, Stasińska 1990, A&AS, 83, 501) using, as an input, the ionizing radiation field from an expanding model atmosphere reproducing the observed stellar lines of He, C and O (Koesterke et al., these proceedings).


1993 ◽  
Vol 26 (1) ◽  
pp. 27-48 ◽  
Author(s):  
E. S. Kempner

Proteins exposed to ionizing radiation suffer both reversible and irreversible effects. Reversible effects are defined as those which disappear in a short period of time after the removal of the radiation field and without further treatment of the sample. Irreversible effects are those which cause a permanent alteration in the structure of a protein.


2009 ◽  
Vol 5 (S262) ◽  
pp. 93-96 ◽  
Author(s):  
Grażyna Stasińska

AbstractThe derivation of nebular abundances in galaxies using strong line methods is simple and quick. Various indices have been designed and calibrated for this purpose, and they are widely used. However, abundances derived with such methods may be significantly biased, if the objects under study have different structural properties (hardness of the ionizing radiation field, morphology of the nebulae) than those used to calibrate the methods. Special caution is required when comparing the metallicities of different samples, like, for example, blue compact galaxies and other emission line dwarf galaxies, or samples at different redshifts.


1997 ◽  
Vol 180 ◽  
pp. 226-226 ◽  
Author(s):  
Guillermo García-Segura ◽  
Norbert Langer ◽  
Michał Różyczka ◽  
Mordechai-Mark Mac Low ◽  
José Franco

We present hydrodynamical and magnetohydronynamical simulations for the formation and evolution of bipolar and elliptical planetary nebulae with two interacting winds. The models are performed under the hypothesis of a single central source, i.e. binary systems are not considered and a single initial wind function is used in our calculations. We explore various relevant parameters, including the effects of stellar rotation, ionizing radiation field and stellar magnetic field, and a catalogue of resulting shapes is generated.


2017 ◽  
Vol 842 (2) ◽  
pp. L19 ◽  
Author(s):  
Hsiao-Wen Chen ◽  
Sean D. Johnson ◽  
Fakhri S. Zahedy ◽  
Michael Rauch ◽  
John S. Mulchaey

1997 ◽  
Vol 180 ◽  
pp. 278-278
Author(s):  
R. H. Rubin ◽  
S.W.J. Colgan ◽  
M.R. Haas ◽  
S. D. Lord ◽  
J. P. Simpson

We present new far-infrared line observations of the planetary nebulae (PNs) NGC 7027, NGC 7009, NGC 6210, NGC 6543, and IC 4997 obtained with the Kuiper Airborne Observatory (KAO). The bulk of our data are for NGC 7027 and NGC 7009, including [Ne V] 24 μm, [O IV] 26 μm, [O III] (52, 88μm), and [Nm] 57 μm. Our data for [O III] (52, 88) and [N III] 57 in NGC 7027 represent the first measurements of these lines in this source. The large [O III] 52/88 flux ratio implies an electron density (cm–3) of log Ne[O III] = 4.19, the largest Ne ever inferred from these lines. We derive N++/O++ = 0.394±0.062 for NGC 7027 and 0.179±0.043 for NGC 6210. We are able to infer the O+3/O++ ionic ratio from our data. As gauged by this ionic ratio, NGC 7027 is substantially higher ionization than is NGC 7009 – consistent with our observation that the former produces copious [Ne V] emission while the latter does not. These data help characterize the stellar ionizing radiation field.


2009 ◽  
Vol 24 (2) ◽  
pp. 132-137 ◽  
Author(s):  
Koviljka Stankovic ◽  
Milos Vujisic ◽  
Edin Dolicanin

The wide-spread use of semiconductor and gas-filled diodes for non-linear over-voltage protection results in a variety of possible working conditions. It is therefore essential to have a thorough insight into their reliability in exploitation environments which imply exposure to ionizing radiation. The aim of this paper is to investigate the influence of irradiation on over-voltage diode characteristics by exposing the diodes to californium-252 combined neutron/gamma radiation field. The irradiation of semiconductor over-voltage diodes causes severe degradation of their protection characteristics. On the other hand, gas-filled over-voltage diodes exhibit a temporal improvement of performance. The results are presented with the accompanying theoretical interpretations of the observed changes in over-voltage diode behaviour, based on the interaction of radiation with materials constituting the diodes.


2016 ◽  
Author(s):  
Ελένη Βαγενά

Η διδακτορική διατριβή αφορά τον πειραματικό προσδιορισμό του φάσματος των νετρονίων σε χώρους ιατρικών επιταχυντών. Για πρώτη φορά εφαρμόστηκε η μέθοδος της νετρονιακής ενεργοποίησης μετάλλων σε μικτά πεδία (φωτόνια-νετρόνια) χαμηλής ροής νετρονίων. Λόγω των ιδιαιτεροτήτων που εμφανίζει το πεδίο των ιατρικών επιταχυντών κρίθηκε αναγκαίος ο ακριβής καθορισμός της απόδοσης ενός ανιχνευτή γερμανίου (HPGe) που χρησιμοποιείται στην γάμμα φασματοσκοπία καθώς και o υπολογισμός διόρθωσεων λόγω των φαινομένων της αυτοαπορρόφησης των φωτονίων, της τυχαίας σύμπτωσης και της αυτοθωράκισης των νετρονίων. Ένας από τους βασικούς στόχους της διατριβής είναι ο υπολογισμός του φάσματος νετρονίων Elekta SL πoυ είναι εγκατεστημένος στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας. Χρησιμοποιώντας Μοnte Carlo προσoμοιώσεις εκτιμήθηκε η ευαισθησία των ροών φωτονίων, νετρονίων και δευτερογενών ηλεκτρονίων σε διαφορετικά χαρακτηριστικά δύο ιατρικών επιταχυντών, Εlekta SL kαι Varian Clinac. Η εισαγωγή της διατριβής περιγράφει την λειτουργία των ιατρικών επιταχυντών, την παραγωγή των νετρονίων μέσω αλληλεπίδρασης των φωτονίων της θεραπευτικής δέσμης με τα υλικά του επιταχυντή καθώς και την επίδραση των νετρονίων στους ιστούς. Επιπλέον, περιγράφεται εν συντομία η τεχνική της ενεργοποίησης μετάλλων, που περιλαμβάνει την ακτινοβόληση των μετάλλων, τη μέτρηση τους σε σύστημα γαμμα φασματοσκοπίας καθώς και τον υπολογισμό του φάσματος με χρήση τεχνικής αποσυνέλιξης (unfolding). Γίνεται επίσης αναφορά στη βιβλιογραφία, η οποία αφορά προσομοιώσεις θεραπευτικών δεσμών ακτινοθεραπείας με έμφαση στα ανοιχτά ζητήματα μεταξύ των ερευνητικών ομάδων. Το δεύτερο κεφάλαιο αφορά τον υπολογισμό της απόδοσης του HPGe ανιχνευτή. Οι διαφορετικές γεωμετρίες καθώς και το πάχος των υλικών οδήγησε στον υπολογισμό της απόδοσης ενός ανιχευτή HPGe με χρήση του Geant4. Αρχικά προσδιορίστηκε πειραματικά η απόδοση του ανιχνευτή, χρησιμοποιώντας τρείς πηγές. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε η γεωμετρία του ανιχνευτή, η οποία βασίστηκε στα χαρακτηριστικά, τα οποία παρέχονται από τον κατασκευαστή. Η σύγκριση πειραματικής-υπολογισμένης απόδοσης, οδήγησε σε διαφοροποιήσεις της τάξης του 10%, κυρίως για τις χαμηλές ενέργειες φωτονίων (<100 keV). Στη συνέχεια ένα νέο σετ μετρήσεων πραγματοποιήθηκε με σκοπό τον πιο ακριβή προσδιορισμό των εσωτερικών τμημάτων του ανιχνευτή. Αξιοποιώντας τις νέες μετρήσεις μοντελοποιήθηκαν νέες γεωμετρίες και χρησιμοποιώντας την τεχνική try & error καταλήξαμε σε νέα βελτιωμένα χαρακτηριστικά γεωμετρίας. H νέα γεωμετρία διασφάλισε πολύ χαμηλές διαφοροποιήσεις πειραματικών-υπολογισμένων τιμών απόδοσης (<2%).Το τρίτο κεφάλαιο περιγράφει την τεχνική της νετρονιακής ενεργοποίησης μετάλλων σχετικά μεγάλης μάζας δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον προσδιορισμό διορθωτικών παραγόντων. Η αυτοαπορρόφηση των φωτονίων υπολογίστηκε με χρήση MC υπολογισμών. Για το φαινόμενο της τυχαίας σύμπτωσης, εκτός από τις αποδόσεις των φωτοκορυφών χρησιμοποιήθηκε και το σχήμα διάσπασης του κάθε ισότοπου, ώστε να υπολογιστεί η πιθανότητα ταυτόχρονης εκπομπής των γάμμα. Για τον συντελεστή αυτοθωράκισης αναπτύχθηκε μια εναλλακτική μεθοδολογία, η οποία στηρίχθηκε στη χρήση προσομοιώσεων Monte Carlo Geant4 για τον υπολογισμό της ροής σε λεπτούς στόχους και αναλυτικής μεθόδου για την εκτίμηση της διάδοσης των νετρονίων στους παχύς στόχους. Συγκεκριμένα υπολογίστηκαν για κάθε στόχο και σε διαφορετικές ενέργειες οι πιθανότητες διάδοσης και σκέδασης των νετρονίων. Η αναλυτική μέθοδος υπολογίζει τον τρόπο διάδοσης των νετρονίων από φύλλο σε φύλλο, λαμβάνοντας υπόψη και νετρόνια που σκεδάζονται ή διαδίδονται από άλλες γειτονικές ενέργειες. Στο τέταρτο κεφάλαιο περιγράφεται η ακτινοβόληση και ο υπολογισμός του φάσματος των νετρονίων σε ιατρικό επιταχυντή. Το πείραμα διενεργήθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας. Αρχικά περιγράφεται η διαδικασία επιλογής ενός νέου σετ μετάλλων, για χρήση στη φασματοσκοπία νετρονίων. Από την ακτινοβόληση προσδιορίστηκαν ισότοπα, που παρήχθησαν από αντιδράσεις νετρονιακής αρπαγής και από αντιδράσεις κατωφλίου. Το φάσμα των νετρονίων υπολογίστηκε με τη μέθοδο της ελαχιστοποίησης. Επιπλέον, προσδιορίστηκαν τα ισότοπα, που δημιουργούνται από φωτοπυρηνικές (γ,n) αντιδράσεις. Αυτό μας επέτρεψε τον πειραματικό υπολογιμό της άγνωστης μέσης ενεργού διατομής της αντίδρασης 162Εr(γ,n)161Er για την περιοχή του γιγαντιαίου συντονισμού από τα 9 εώς τα 13.5 ΜeV. Στο πέμπτο κεφάλαιο περιγράφονται οι προσομοιώσεις δύο ιατρικών επιταχυντών, του Elekta SL και της Varian Clinac, για τον υπολογισμό των ροών των σωματιδίων που καταγράφονται στο ισόκεντρο. Μελετήθηκε η περίπτωση θεραπείας χωρίς τη χρήση του φίλτρο. Μελετήθηκε επίσης η μεταβολή της ροής των νετρονίων σε διαφορετικά πεδία ακτινοβόλησης καθώς και σε διάφορες αποστάσεις από το ισόκεντρο.Τέλος, το κεφάλαιο έξι συνοψίζει τα συμπεράσματα που έχουν προκύψει απο την παρούσα διδακτορική διατριβή.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document