IV Christa Wolf: Der Blick in die neue Welt

This collection of essays examines the various ways in which the Homeric epics have been responded to, reworked, and rewritten by women writers of the twentieth and early twenty-first centuries. Beginning in 1914 with the First World War, it charts this understudied strand of the history of Homeric reception over the subsequent century up to the present day, analysing the extraordinary responses to both the Odyssey and the Iliad by women from around the world. The backgrounds of these authors and the genres they employ—memoir, poetry, children’s literature, rap, novels—testify not only to the plasticity of Homeric epic, but also to the widening social classes to whom Homer appeals, and it is unsurprising to see the myriad ways in which women writers across the globe have played their part in the story of Homer’s afterlife. From surrealism to successive waves of feminism to creative futures, Homer’s footprint can be seen in a multitude of different literary and political movements, and the essays in this volume bring an array of critical approaches to bear on the work of authors ranging from H.D. and Simone Weil to Christa Wolf, Margaret Atwood, and Kate Tempest. Students and scholars of classics—as well as those in the fields of translation studies, comparative literature, and women’s writing—will find much to interest them, while the volume’s concluding reflections by Emily Wilson on her new translation of the Odyssey are an apt reminder to all of just how open a text can be, and of how great a difference can be made by a woman’s voice.

Download Full-text

Le mythe de Medee dans la litterature europeenne du XXe siecle

10.12681/eadd/37902 ◽

2014 ◽

Author(s):

Μαρίνα Παππά

Keyword(s):

Roland Barthes ◽

Christa Wolf ◽

Pier Paolo Pasolini ◽

Dario Fo ◽

Jean Anouilh ◽

Heiner Müller

Αντικείμενο της έρευνας αποτελεί ο μύθος της Μήδειας στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία τον εικοστό αιώνα. Εξετάστηκαν από το πρωτότυπο έργα από έξι λογοτεχνίες (ελληνική, γαλλική, ιταλική, γερμανική, ισπανική και αγγλική). Πιο συγκεκριμένα τα έργα: Μedea του T.S. Moore, Médée de Jean Anouilh, Medea la encantadora του Jose Bergamin, Medea του Pier Paolo Pasolini, Medea των Franca Rame και Dario Fo, Medea Stimmen της Christa Wolf, Medeamaterial του Heiner Muller, η Άλλη Μήδεια του Βασίλη Μπουντούρη, Μήδεια του Μποστ, Μήδεια του Βασίλη Γκορογιάννη, Η Μήδεια ο Κούρδος και τα Σφηνάκια του Βασίλη Μπουντούρη, Η Μεγάλη Χίμαιρα του Μ. Καραγάτση και Medea 55 της Elena Soriano.Προτείνουμε μια πολλαπλή ανάγνωση του μύθου της Μήδειας εξετάζοντας τις διαφορετικές τάσεις όπως παρουσιάζονται μέσα από τα έργα αλλά και τα κοινά στοιχεία του μύθου στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Εξετάζουμε εάν πρόκειται για μύθο ή σύμβολο του ξένου, του καταπιεσμένου. Αρχικά εξετάζονται οι έννοιες του μύθου, του θέματος και του λογοτεχνικού μύθου, του συμβόλου καθώς επίσης και οι έννοιες του μυθεύματος και του μετασχηματισμού του μύθου. Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η προσέγγιση των G. Durand και Roland Barthes προκειμένου να παρουσιαστούν οι μεταβολές του μύθου στον άξονα της συγχρονίας και τις διαχρονίας και να μελετηθεί ο μύθος στο σύγχρονο κοινωνικό ιστορικό πλαίσιο. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύονται γλωσσολογικά τα έργα μέσα από την θεωρία της énonciation ώστε να εξετασθούν οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης (μυθιστόρημα, παρωδία, θέατρο) μέσω των οποίων οι συγγραφείς παρουσιάζουν το μύθο της Μήδειας. Εν συνεχεία, στο τρίτο κεφάλαιο αναλύονται τα έργα με βάση τα τέσσερα κύρια μυθεύματα (η Μήδεια ερωτεύεται τον Ιάσονα, ο Ιάσονας εγκαταλείπει τη Μήδεια και η Μήδεια αποφασίζει να εκδικηθεί και σκοτώνει τα παιδιά) και διαπιστώνεται ότι προς το τέλος του εικοστού αιώνα σε έργα όπως τα Medea Stimmen, Η άλλη Μήδεια και Η Μήδεια ο Κούρδος και τα Σφηνάκια, υπάρχει η τάση απενοχοποίησης της Μήδειας απορρίπτοντας τις εκδοχές του Ευριπίδη και του Σενέκα. Επίσης συχνά η τάση απενοχοποίησης της Μήδειας εντάσσεται στα πλαίσια του φεμινισμού ή της απόστασης μεταξύ των χωρών της Ανατολικής και της Δυτικής Ευρώπης. Στο τέταρτο κεφάλαιο εξετάζονται ζητήματα διακειμενικότητας με βάση την προσέγγιση του G.Genette σε συνδυασμό με τις προσεγγίσεις των G. Durand και P. Brunel προκειμένου να αναδειχθεί ο διάλογος των σύγχρονων έργων με τα έργα των Ευριπίδη και Σενέκα. Ο λογοτεχνικός μύθος της Μήδειας ερμηνεύεται εκ νέου προκειμένου να δημιουργηθεί ένα είδος πάζλ του μύθου, ένα αρνητικό του πορτραίτου της Μήδειας. Ο μύθος της Μήδειας μετασχηματίζεται αποκρυσταλλώνοντας στοιχεία των κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών του εικοστού αιώνα. Μέσω της μεταμοντέρνας παρωδίας ή μίμησης ο μύθος αποκτά νέα ερείσματα στη σύγχρονη ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Η πολλαπλή ανάλυση των έργων, γλωσσολογική, ανά λογοτεχνικό είδος αλλά και η ανάλυση της θεματολογίας μας βοηθούν να διαπιστώσουμε ότι στη σύγχρονη λογοτεχνία η Μήδεια είναι σύμβολο της δυστυχίας, της ζήλειας, της γυναικείας ψυχολογίας, της εκδίκησης, του ξένου. Η Μήδεια αποτελεί αντανάκλαση των σύγχρονων κοινωνικο- ιστορικών μεταβολών στην Ευρώπη αλλά ταυτόχρονα και μια οικεία μορφή η οποία αναδεικνύει τα στοιχεία τα οποία ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο.

Download Full-text

Untergründige Koinzidenz: Christa Wolf, der “Deutsch-deutsche Literaturstreit” und die Bezugnahmen auf die “Große Kontroverse”

"Nach der Mauer der Abgrund"? ◽

10.1163/9789401209212_017 ◽

2013 ◽

pp. 265-284

Keyword(s):

Christa Wolf

Download Full-text

“Die herrliche Anna Seghers”: Her Role for Christa Wolf and Brigitte Reimann

Anna Seghers ◽

10.1163/9789004409811_017 ◽

2019 ◽

pp. 261-276

Keyword(s):

Christa Wolf ◽

Anna Seghers

Download Full-text

Romantismo como visão feminista: a busca de Christa Wolf

Trans/Form/Ação ◽

10.1590/s0101-31731996000100001 ◽

1996 ◽

Vol 19 (0) ◽

pp. 9-33

Author(s):

Robert Sayre ◽

Michael Löwy

Keyword(s):

Christa Wolf

Poucos autores modernos deram tanta força de expressão à "afinidade eletiva" entre o romantismo e o feminismo quanto o fez Christa Wolf. Quando nos referimos a ela como escritora romântica, não só levamos em consideração seu interesse explícito pelas escritoras românticas do início do século XIX, como Caroline von Günderrode e Bettina von Arnim, mas também, e acima de tudo, sua própria visão de mundo romântica, e a relação desta com o marxismo e com o feminismo.

Download Full-text