scholarly journals Echinoids: An atlas for the identification of parts, determination of morphology, definitions of terminology and their relevance to archaeology

Archaeofauna ◽  
2020 ◽  
Vol 29 ◽  
pp. 7-22
Author(s):  
DAVID N. LEWIS ◽  
VERONICA HUNT-LEWIS

Although not as common as vertebrates or molluscs, echinoids (sea urchins) do occur in coastal archaeological sites; they were probably a source of food and the spines of some species were potentially tools. However, the necessary expertise to identify even complete specimens, let alone their disarticulated ossicles, is not generally available. Herein, we provide a suite of tools that will enable preliminary determination of echinoid remains in an archaeological context, including photographs of complete tests and disarticulated elements, discussions of them and definitions of the main terms. More or less complete specimens will be obvious and should be identifiable to genus, at least. Although disarticulated elements may be difficult to identify even to genus, the nature of all ossicles should be determinable.

Author(s):  
Allen Angel ◽  
Kathryn A. Jakes

Fabrics recovered from archaeological sites often are so badly degraded that fiber identification based on physical morphology is difficult. Although diagenetic changes may be viewed as destructive to factors necessary for the discernment of fiber information, changes occurring during any stage of a fiber's lifetime leave a record within the fiber's chemical and physical structure. These alterations may offer valuable clues to understanding the conditions of the fiber's growth, fiber preparation and fabric processing technology and conditions of burial or long term storage (1).Energy dispersive spectrometry has been reported to be suitable for determination of mordant treatment on historic fibers (2,3) and has been used to characterize metal wrapping of combination yarns (4,5). In this study, a technique is developed which provides fractured cross sections of fibers for x-ray analysis and elemental mapping. In addition, backscattered electron imaging (BSI) and energy dispersive x-ray microanalysis (EDS) are utilized to correlate elements to their distribution in fibers.


Author(s):  
Maciej Mazurkiewicz ◽  
Ewelina Tkaczewska ◽  
Radosław Pomykała ◽  
Alicja Uliasz-Bocheńczyk

Streszczenie Wymagania dotyczące ochrony środowiska, takie jak: ograniczenie emisji CO2, NOx i SO2 spowodowały coraz większe zainteresowanie nowymi technologiami energetycznego wykorzystania węgla. Jednąz testowanych i promowanych obecnie technologii jest zgazowanie węgla. Jednak, jak każda technologia produkcji energii wykorzystująca węgiel, powoduje ona powstawanie odpadów: popiołów lotnych i żużli. Ze względu na niewielką ilość instalacji zgazowania węgla funkcjonujących obecnie w świecie, odpady te sąwniewielkim stopniupoznane, dlatego też przed podjęciem decyzji o wprowadzaniu technologii zgazowania węgla, powinno się opracować technologię utylizacji powstających w niej odpadów. Najlepszym rozwiązaniem będzie oczywiście opraco­wanie kierunku ich gospodarczego wykorzystania. Jedną z możliwości rozpatrywanych dla gospodarczego wykorzystania żużli ze zgazowania jest zastosowanie ich jako składnika spoiw mineralnych o charakterze pucolanowym. W artykule przedstawiono wyniki badań aktywności pucolanowej dwóch żużli: żużla ze zgazowania węgla z instalacji energetycznego zgazowania oraz podziemnego zgazowania. Ze względu na skład chemiczny żużel MI można zaklasyfikować jako żużel zasadowy o składzie chemicznym zbliżonym do krzemionkowego po­piołu lotnego ze spalania węgla kamiennego. Z kolei żużel BA, z powodu czteroktrotnie wyższej zawartości tlenku wapnia, należy do grupy żużli słabozasadowych. Podstawowym i jedynym składnikiem mineralnym żużla MI jest faza szklista. W żużlu BA, obok fazy szklistej, tworzą się również fazy krystaliczne, a mianowicie: mullit 3 AI2O3 · 2 SiO2, kwarc p-SiO2-, anortyt Ca(Al2Si2O8), gehlenit Ca2Al[(Si,Al)2O7], wollastonit Ca3[Si3O9], 2CaO · SiO2 i 4 CaO • Al2O3 • Fe2O3. W wyniku badań stwierdzono, że żużel BA wykazuje większe wartości wskaźnika aktywności pucolanowej (75,1% po 90 dniach) od żużla MI (69,9% po 90 dniach). Niestety, wstępne badania pozwalają stwierdzić, że żużle te charakteryzują się zbyt niską aktywnością pucolanową i nie mogą być traktowane jako materiał pucolanowy w technologii produkcji cementu i betonu.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document