Comparative Anthropology of Metropolitan Andrey Sheptytsky’s Spirituality: Imagination, Heart, Lectio Divina

2020 ◽  
Vol 7 ◽  
pp. 225-249
Author(s):  
Oleh Hirnyk
Keyword(s):  
2020 ◽  
Vol 138 (4) ◽  
pp. 618-648
Author(s):  
Rachel A. Burns

AbstractThis article reassesses the grammatically problematic half-line prologa prima (l. 89a) in the Old English wisdom poem Solomon and Saturn I, and suggests that it ought to be emended to the grammatically viable reading of “prologa prim”. Line 89 a introduces a passage in which the words of the Pater Noster become anthropomorphised as warriors and attack the devil. I will argue that “prologa prim” is an exegetical exercise, informed by grammatical theory and liturgical practice, designed for an audience of monastic readers. This multivalent half-line offers different levels of meaning when read according to different permutations of language and metaphor, in a process analogous to the interpretation of scripture according to the influential model of fourfold exegesis. When read literally, as ‘the first of the initial letters’, “prologa prim” indicates the unfolding and time-bound process of reading. Previous scholars (Anlezark 2009; Anderson 1998) have noted the allusive references in line 89 a to Greek logos (‘word’) and Old English prim (‘first hour’, ‘Prime office’), but not their full significance. Through these allusions, the reader shifts from a literal reading to a spiritual and metaphorical reading of the half-line, achieving a diachronic perspective of the Pater Noster’s recitation across time, and finally an atemporal perspective, reading in line 89 a a paraphrase of John 1:1, “In the beginning was the Word”. In conjunction with the subsequent episode of the battle, line 89 a forms an exemplum of the monastic practice of lectio divina. This example of ‘monastic poetics’ (O’Camb 2014; Niles 2019) moves from grammatical analysis to a vision of the Word.


2021 ◽  
Vol 68 (8) ◽  
pp. 43-60
Author(s):  
Bogusław Migut
Keyword(s):  

Kult chrześcijański jest kultem na wzór Jezusa Chrystusa i w zjednoczeniu z Nim (Rz 12, 1). Dlatego najpełniejszym wyrazem kultu w Kościele jest Eucharystia. W niej uobecnia się sakramentalnie jedyna i raz na zawsze dokonana ofiara Chrystusa, czyli Jego życie w posłuszeństwie i oddaniu się Ojcu, które ma swe spełnienie w śmierci na krzyżu. Uczestnictwo wiernych w Eucharystii polega na naśladownictwie Jezusa w posłuszeństwie Ojcu, czyli na składaniu duchowych ofiar, które Jezus włącza w swą jedyną ofiarę. Uczestnictwo w Eucharystii jako szczególne wyzwanie w okresie pandemii nie tylko ze względu na trudności z fizycznym uczestnictwem, ale też możliwie pełnym uczestnictwem pozasakramentalnym, czyli na odległość. Pierwszym ważnym warunkiem jest pragnienie sakramentalnego uczestnictwa i zjednoczenia z Chrystusem, czyli komunia duchowa. Pomocne w tym są transmisje Mszy przez środki przekazu. Kolejnymi istotnymi warunkami takiego uczestnictwa są towarzyszące mu pragnienie nieustannego nawracania się (ukierunkowanie życia na Boga) oraz zaangażowanie na różnych płaszczyznach w życie Kościoła. Za szczególny filar takiego uczestnictwa pozasakramentalnego należy uznać rozważnie słowa Bożego w formie lectio divina. Wierny ma prawo czytać księgi Pisma św. w dowolnej kolejności. Jednak najbardziej eklezjalną lekturą Biblii jest ta, ukierunkowana na codzienną Eucharystię. Pojedynczy wierny karmi się tym słowem, które danego dnia jest skierowane do całego Kościoła.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document