O naturze praw, niegdysiejszych przypisach, liście z Rabki oraz skarbie opowiedzianym przez staruszkę

Polemika z poglądem, że prawo do grobu jest zawsze tylko prawem majątkowym, skłoniła mnie do zwrócenia uwagi na to, że chyba wszystkie prawa prywatne do dóbr są zarówno majątkowe, jak i niemajątkowe, oczywiście w zróżnicowanych proporcjach. Także próba określenia charakteru dóbr jako tylko majątkowych, czy tylko niemajątkowych, wydaje się zawodna. W artykule przypominam też niegdysiejszą rolę przypisów, jako miejsca wartościowych dygresji, uzupełniających polemik, bezcennych niekiedy informacji. Przedstawiam również takie obszary badań prawa dotyczącego sytuacji post mortem, który rzadko stanowią przedmiot zainteresowania uczonych.

Nabywanie znacznych pakietów akcji krajowych zakładów ubezpieczeń – charakterystyka i analiza prawna

This paper is an attempt to solve problems which may arise – and in practice they do – in the course of proceedings conducted by the Polish Financial Supervision Authority (KNF) concerning the expression of its position on the acquisition of a qualifying holding in a domestic insurance company (i.e. in fact, the analysis of the institution objecting to the acquisition of a qualifying holding in a domestic insurance company, referred to in Articles 82–98 of the Act of 15 September 2015 on insurance and reinsurance activities).

Zamieszczanie linków odsyłających do utworów chronionych prawem autorskim - analiza przedmiotowego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości i wpływu wykładni aktów prawa unijnego na praktykę orzeczniczą sądów polskich.

Poprzez wyroki prejudycjalne w przedmiocie wykładni aktów prawa unijnego, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wpływa jednocześnie na interpretację prawa krajowego oraz linię orzeczniczą sądów państw członkowskich. Prawo autorskie na poziomie unijnym zostało zharmonizowane w ograniczonym zakresie, dlatego wypowiedzi Trybunału mają istotne znaczenia dla sądów krajowych rozstrzygających w sprawach dotyczących prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego. W niniejszym artykule, analizie poddane zostaje orzecznictwo Trybunału dotyczące prawa autorów do publicznego udostępniania ich dzieł w rozumieniu art. 3 ust. 1 dyrektywy 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym. Ponadto, w pracy poruszone zostają zagadnienia wiążącego charakteru orzeczeń Trybunału oraz ich wpływu na orzecznictwo sądów polskich w przedmiocie linkowania do utworów chronionych prawem autorskim.

Odpowiedzialność cywilna administratora portalu internetowego za wpisy internautów

Współcześnie rozpowszechnione jest łączenie działalności prasowej oraz usługi hostingu w ramach jednego portalu internetowego, na którym internauci mogą zamieszczać wpisy dotyczące publikowanych materiałów prasowych, komentując je lub dyskutując w ich kontekście między sobą. Wpisy te, zwłaszcza gdy dotyczą spraw budzących społeczne emocje, mogą naruszać dobra osobiste osób trzecich. Przedmiotem artykułu są wybrane zagadnienia dotyczące odpowiedzialności cywilnej administratora portalu internetowego za wpisy internautów naruszające dobra osobiste osób trzecich, z uwzględnieniem obowiązków spoczywających na administratorze oraz podstaw wyłączenia jego odpowiedzialności. W rozważaniach uwzględniono opracowania naukowe oraz orzecznictwo sądowe dotyczące tej tematyki. Autorzy poddali krytyce bieżące orzecznictwo w tych sprawach, wskazując także na jego potencjalne skutki w sferze prawnej i praktycznej dla działalności hostingowej i prasowej.

Ocena zgodności z Konstytucją RP ustawy o Funduszu Wczasów Pracowniczych

Artykuł przedstawia problematykę zgodności z Konstytucją RP Ustawy z dnia 11 września 2015 r. o uprawnieniach do mienia Funduszu Wczasów Pracowniczych Dz.U. 2015 poz. 1824. Autorka przedstawia genezę i cele powstania Funduszu oraz jego przekształcenia spowodowane zmianami społeczno-gospodarczymi związanymi ze zmianą ustroju w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX w. Ustawa regulująca status majątku po FWP została w1997 roku uznana za niezgodną z Konstytucją. Zrodziło to konieczność ponownego podjęcia tego tematu przez prawodawcę, do czego doszło dopiero w roku 2015. Autorka ocenia nową regulację w oparciu o konstytucyjne zasady ochrony prawa własności, zasady demokratycznego państwa prawa, niedziałania prawa wstecz oraz pewności obrotu nieruchomościami.

Znaczy upływ czasu jako okoliczność wyłączająca stwierdzenie nieważności decyzji wydanej z rażącym naruszeniem prawa

Regulacja określająca maksymalny termin stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, której to decyzji przypisuje się wadę wydania z rażącym naruszeniem prawa wymaga oceny w kontekście zasad i wartości sytemu prawa administracyjnego. W prawie administracyjnym tkwią bowiem różne wartości, na których ono się opiera i z których się ono wywodzi. Tym samym również decyzje administracyjne dotyczą różnych interesów i wartości prawem chronionych, które wymagają oceny i wartościowania. Samo prawo, przez swoje istnienie i obowiązywanie, dostarcza na zewnątrz „swoich” nowych wartości, a więc samo jest wartością i wartości konstruuje. Wartości przez prawo administracyjne chronione, to takie, dla których ochrony prawo administracyjne jest tworzone. Ich źródłem jest sama Konstytucja RP, ustawy oraz konkretne normy. W doktrynie wskazuje się, że system prawa administracyjnego powinien odpowiadać na potrzeby dobrze zorganizowanego społeczeństwa, powinien przystosowywać się do nieprzerwanie dokonujących się zmian. Określenie maksymalnego okresu wzruszalności decyzji administracyjnej z powodu wydania jej z rażącym naruszeniem prawa musi uwzględniać funkcje i przedmiot regulacji. Należy także zastanowić się, czy biorąc pod uwagę cechy prawa administracyjnego można wskazać obszary prawa i kategorie stosunków prawnych, w których upływ czasu nie powinien powodować niemożności stwierdzenia nieważności decyzji z powodu wydania jej z rażącym naruszenia prawa, na przykład z uwagi na ważny interes państwa albo oczywiste skrzywdzenie podmiotu administrowanego.

Miejsce popełnienia przestępstwa abstrakcyjnego zagrożenia a terytorialny zasięg polskiego prawa karnego

The paper discusses the possibility of prosecuting an offence committed abroad pursuant to the Polish law based on the territoriality principle, if it is an abstract endangerment offence. According to commonly shared understanding of Article 6(2) pcc, such offences, unlike offences of specific endangerment or violations, can be considered as committed only in the location where the offender performed his act, regardless of where the results of their act occurred. Such an interpretation restricts the application of the territoriality principle in the cases in which the offender acts abroad but the legal good is endangered or even violated on Polish grounds and the legislator decided to protect this good even from abstract dangers. Such restriction does not seem to be justified having in regard the main functions of criminal law, such as protection and compensation. Thus the expression “the result constituting a feature of a prohibited act” used in Article 6(2) pcc, requires rethinking. It should be read from a new perspective, not the perspective of unlawfulness, but considering the role the “place of committing an offence” plays in determining Polish jurisdiction and application of the Polish law.

Różne perspektywy dotyczące skutków art. 95 CISG

The 1980 United Nations Convention on Contracts for the International Sale of Goods (CISG) was adopted in order to provide uniform rules governing the international sale of goods. It has already been ratified by an impressive number of 92 Contracting States, with the major trading countries taking the lead. The CISG applies to contracts for the sale of goods between parties whose places of business are in different States, where the States are CISG Contracting States (Article 1(1)(a)). Moreover, it applies to contracts for the sale of goods when the contracting parties have their places of business in different States and when the rules of private international law lead to the application of the law of a CISG Contracting State (Article 1(1)(b)). However, at the time of ratification, the prospective Contracting States are given the possibility of making additional reservations, including one set out in Article 95 CISG, which limits the application of Article 1(1)(b) of the Convention. Although there are some CISG Contracting States that initially applied the reservation but have since withdrawn it, there are still a few Contracting States where the reservation remains[1], including the two largest trading countries – China and the United States. The paper presents various approaches regarding the interpretation of the effects of the reservation set out in Article 95 CISG, which in fact challenge the principle of the uniform interpretation and application of the Convention’s provisions. The author argues that the Article 95 CISG reservation leads to increased confusion and problematic conflict of law issues that bring more chaos than benefits. [1] The remaining Article 95 CISG Reservatory States are: Armenia, China, the Lao People's Democratic Republic, Saint Vincent and the Grenadines, Singapore, Slovakia and the United States of America. Information is based on the official website: https://treaties.un.org/pages/ViewDetails.aspx?src=TREATY&mtdsg_no=X-10&chapter=10 (accessed: 9.12.2019).

The Limits of the Power of Judges

The text is devoted to an attempt of judges, especially of the constitutional courts, to seize the right to disturb the constitutional laws and to create through the theory of transcendental source of law their own standards, often with a kind of transcendental support. Article stands on the position that the only transcendental legislator is God and everything else is the work of human hands, therefore changeable by people.

An Axiology of the European Legal Space

Law cannot be created without value or based on false values, therefore dealing with the axiology of law is necessary, also in the context of international law. Therefore, it was considered justified to study values and to address the issue of the axiology of law in the analyses of the legal specificity of the European legal space, which was also made an essential objective of these considerations. The framework of the considerations was narrowed down to the European legal area, considering it to be the normative sphere of influence of European international organisations, i.e. the Council of Europe, the European Union and the Organisation for Security and Cooperation in Europe. With this research area in mind, the concepts that formed the core of the considerations were analysed, namely: the concept of the European Legal Area, the axiology of European law and legal culture. The aim of the analysis is to show that the common values of the law, which the European legal area upholds, determine the direction of legislation, interpretation of legal provisions and the direction of application of law, thus promoting the formation of a coherent legal order in Europe.