Η συγκεκριμένη μελέτη παρουσιάζει τεστ καλής προσαρμογής για το συστηματικό μέρος σε μοντέλα τυχαίων επιδράσεων. Συγκεκριμένα προτείνονται τεστ που βασίζονται στο διαχωρισμό των παρατηρήσεων σε αμοιβαίως αποκλειόμενες ομάδες, όπως και σταθμισμένες εκδοχές τους που βασίζονται στη συσχέτιση μεταξύ μίας κατάλληλα προσαρμοσμένης μεταβλητής υποψήφιας για είσοδο στο μοντέλο και των καταλοίπων του μηδενικού μοντέλου. Επιπρόσθετα, προτείνονται σταθμισμένες εκδοχές των διαδικασιών του σωρευτικού αθροίσματος και του κινητού μέσου. Η διαδικασία εκτίμησης που χρησιμοποιείται βασίζεται στην h-πιθανοφάνεια, οπότε όλες οι ποσότητες που χρησιμοποιούνται για να σχηματιστούν τα παραπάνω στατιστικά προέρχονται από αυτή τη μέθοδο εκτίμησης. Οι προσομοιώσεις που παρουσιάζονται έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να εξετάσουν την επίδοση των στατιστικών σε διαφορετικά μεγέθη δείγματος, διακύμανσης των τυχαίων επιδράσεων, διάφορες αποκλίσεις από το πραγματικό μοντέλο, κ.λπ. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν μία καλύτερη απόδοση των σταθμισμένων στατιστικών, ενώ ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάποια μη σταθμισμένα τεστ επιδεικνύουν μία ίδιου βαθμού απόδοση με αυτή των σταθμισμένων ανάλογών τους. Όλες οι προτεινόμενες στατιστικές εφαρμόζονται σε δύο πραγματικά σύνολα δεδομένων.
Goodness of fit tests for random effect models with binary responses estimated via h-likelihood
