Εισαγωγή: Η εμμηνόπαυση θέτει τις γυναίκες σε υψηλό κίνδυνο εμφάνισης χρόνιων νοσημάτων, όπως παχυσαρκία και καρδιαγγειακά νοσήματα. Παρόλα αυτά, εξαιρετικά λίγες μελέτες έχουν διεξαχθεί σε πληθυσμό μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών με σκοπό την εκτίμηση της επίδρασης της διατροφής σε δομικούς και λειτουργικούς δείκτες αγγειακής λειτουργίας. Σκοπός: Κύριο σκοπό της παρούσας διατριβής αποτέλεσε η αξιολόγηση των διατροφικών συνηθειών μιας ομάδας υγιών μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών. Παράλληλα, η διερεύνηση της υπάρχουσας σχέσης μεταξύ του Μεσογειακού τρόπου ζωής και της έκβασης δομικών και λειτουργικών αρτηριακών δεικτών σε υπο-ομάδα γυναικών αποτέλεσε επιπρόσθετο στόχο. Μεθοδολογία: Δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 638 γυναίκες που προσήλθαν στο εξωτερικό ιατρείο Κλιμακτηρίου και Εμμηνόπαυσης του Αρεταίειου Νοσοκομείου Αθηνών. Κριτήρια ένταξης ήταν η ύπαρξη εμμηνόπαυσης, δηλαδή απουσία έμμηνου ρύσεως για τουλάχιστον 12 συνεχόμενους μήνες και επίπεδα FSH >25 mIU/mL και οιστραδιόλης <50 pg/mL. Καταγράφηκαν τα δημογραφικά χαρακτηριστικά και το ιατρικό και γυναικολογικό ιστορικό των γυναικών. Επίσης, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση της σωματικής δραστηριότητας μέσω του International Physical Activity Questionnaire και διατροφική αξιολόγηση μέσω έγκυρου ερωτηματολογίου συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων και υπολογίστηκε η προσκόλληση στη μεσογειακή δίαιτα μέσω του δείκτη MedDietScore. Τέλος, μετρήθηκαν ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά, πραγματοποιήθηκε κλινική εξέταση και αξιολογήθηκαν βιοχημικοί και ορμονικοί δείκτες. Αποτελέσματα: Η μέση ηλικία του δείγματος ήταν 57,7 ±7,6 έτη, ενώ ο ΔΜΣ ήταν 27,9 ± 5,0 kg/m2. Η μέση προσκόλληση στη μεσογειακή δίαιτα των συμμετεχουσών, σύμφωνα με το MedDietScore ήταν 36,1 ±4,7. Από την εφαρμογή πολλαπλής λογιστικής παλινδρόμησης παρατηρήθηκε ότι η Μεσογειακή δίαιτα σχετίστηκε αρνητικά με το ΔΜΣ και την περιφέρεια μέσης των γυναικών του δείγματος, μετά από προσαρμογή για συγχυτικούς παράγοντες. Ειδικότερα, οι γυναίκες υψηλής και μέτριας προσκόλλησης στη Μεσογειακή δίαιτα είχαν σημαντικά χαμηλότερους δείκτες παχυσαρκίας, υψηλότερο επίπεδο φυσικής δραστηριότητας και υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο, σε σύγκριση με τις γυναίκες χαμηλής προσκόλλησης στο συγκεκριμένο διαιτητικό πρότυπο. Παράλληλα, μετά την εφαρμογή της Principal Component Analysis σε υπο-ομάδα 481 γυναικών του δείγματος δημιουργήθηκαν 8 διατροφικά πρότυπα, εκ των οποίων ένα διατροφικό πρότυπο πλούσιο σε διαιτητικές ίνες και σύνθετους υδατάνθρακες σχετίστηκε αρνητικά με το ΔΜΣ και την περιφέρεια μέσης των γυναικών, ενώ ένα ανθυγιεινό διατροφικό πρότυπο σχετίστηκε θετικά με το ΔΜΣ και την περιφέρεια μέσης των γυναικών, μετά την προσαρμογή για συγχυτικούς παράγοντες. Αναφορικά με την αγγειακή λειτουργία, παρατηρήθηκε σημαντική αρνητική συσχέτιση μεταξύ της ταχύτητας σφυγμικού κύματος αρτηρίας και της κατανάλωσης ροφημάτων καφέ/τσαγιού (r=-0.233, p<0.001). Ακόμη, παρατηρήθηκε θετική συσχέτιση μεταξύ του πάχους κοινής καρωτίδας και της κατανάλωσης επεξεργασμένων δημητριακών (r=0.116, p=0.04). Έπειτα από πολλαπλή γραμμική παλλινδρόμηση, η κατανάλωση ξηρών καρπών και ροφημάτων καφέ/τσαγιού σχετίστηκαν σημαντικά αρνητικά με το πάχος κοινής καρωτίδας (b-coefficient=-0.018, p=0.05) και την ταχύτητα σφυγμικού κύματος (b-coefficient= -0.327, p=0.002), αντίστοιχα. Ενώ, η κατανάλωση πατάτας σχετίστηκε σημαντικά θετικά με το πάχος κοινής καρωτίδας (b-coefficient=0.106, p<0.001). Συμπεράσματα: Η ύπαρξη διαφορετικών διατροφικών προτύπων σχετίστηκε, θετικά ή αρνητικά, με το σωματικό βάρος και την περιφέρεια μέσης στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Ειδικότερα, παρατηρήθηκε προστατευτική δράση της Μεσογειακής δίαιτας στους δείκτες παχυσαρκίας και η ύπαρξη σημαντικής συσχέτισης μεταξύ ορισμένων διατροφικών συνηθειών και δεικτών αγγειακής λειτουργίας
Probabilistic principal component analysis with expectation maximization (PPCA-EM) facilitates volume classification and estimates the missing data
