Corrigendum to: Mild cognitive impairment in middle-aged adults with coronary microvascular dysfunction

Background: Relationship between hypertension and mild cognitive impairment (MCI) remains undetermined in population from less-developed regions. We aimed to explore whether hypertension is associated with MCI in this specific population. Methods: In this cross-sectional study, we enrolled subjects aged ≥18 years using multistage random sampling from Emin, China, in 2019. Participants underwent questionnaires and data collection including mini-mental state examination (MMSE) and blood pressure measurement. Results: Finally, 31,329 subjects were included, with 11,270 hypertensives. Compared with normotensive subjects, hypertensives were characterized by significantly older age (55.19 ± 12.25 vs. 43.26 ± 12.71), more men (52.5% vs. 42.9%), low education attainment (≤primary education: 42.4% vs. 26.3%), more abdominal obesity (39.7% vs. 19.1%), poor sleep quality (39.1% vs. 28.7%), and chronic kidney disease (6.6% vs. 3.4%, p for all <0.001). Prevalence of MCI in hypertensives was significantly higher than that of normotensive subjects (24.3% vs. 15.6%, p < 0.001). Multivariate logistic regression analysis showed in a fully adjusted model that the odds for MCI were significantly increased in hypertensives than in normotensive population (OR = 1.19, 95% CI: 1.09, 1.30, p < 0.001) and independent of all the parameters studied including age, education level, and stroke. In the age-stratified regression model, presence of hypertension significantly increased the odds of MCI by 1.17-fold (95% CI: 1.03, 1.33, p = 0.020) and by 1.22-fold (95% CI: 1.04, 1.44, p = 0.016) in middle-aged and elderly population. Sensitivity analysis of excluding those with stroke history showed that hypertension was still a risk factor for MCI in total, middle-aged, and elderly population. Conclusion: Hypertension is in independent negative association with MCI in middle-aged and elderly population from underdeveloped regions.

Download Full-text

Response to Comment on Nunley et al. Clinically Relevant Cognitive Impairment in Middle-Aged Adults With Childhood-Onset Type 1 Diabetes. Diabetes Care 2015;38:1768–1776

Diabetes Care ◽

10.2337/dci15-0028 ◽

2016 ◽

Vol 39 (2) ◽

pp. e25-e25 ◽

Cited By ~ 1

Author(s):

Karen A. Nunley ◽

Christopher M. Ryan ◽

Judith A. Saxton ◽

Tina Costacou ◽

Trevor J. Orchard ◽

...

Keyword(s):

Type 1 Diabetes ◽

Cognitive Impairment ◽

Diabetes Care ◽

Middle Aged ◽

Childhood Onset ◽

Onset Type ◽

Middle Aged Adults

Download Full-text

P4-134: Neural Scale Analysis of Mild Cognitive Impairment in Middle-Aged and Elderly People at Middle- and Low-Altitude Areas

Alzheimer s & Dementia ◽

10.1016/j.jalz.2016.06.2225 ◽

2016 ◽

Vol 12 ◽

pp. P1065-P1065

Author(s):

Xiangxing Guo ◽

Aiqin Zhu ◽

Xin Zhong ◽

Can Du ◽

Yuling Huang ◽

...

Keyword(s):

Cognitive Impairment ◽

Mild Cognitive Impairment ◽

Elderly People ◽

Scale Analysis ◽

Middle Aged ◽

Low Altitude

Download Full-text

Συγκριτική μελέτη της κλινικοεργαστηριακής εξέτασης και της παθολογοανατομικής διερεύνησης του εγκεφάλου παρήλικων σκύλων με ή χωρίς κλινική εικόνα γνωστικής δυσλειτουργίας (άνοια)

10.12681/eadd/47793 ◽

2020 ◽

Author(s):

Ιωάννα Στυλιανάκη

Keyword(s):

Cognitive Impairment ◽

Mild Cognitive Impairment ◽

Middle Aged ◽

Severe Cognitive Impairment

Το σύνδρομο γνωστικής δυσλειτουργίας του σκύλου (CCDS) είναι ένα προοδευτικά εξελισσόμενο νευροεκφυλιστικό νόσημα, το οποία εάν και είναι συχνό στους παρήλικους σκύλους, είναι σημαντικά υποδιαγνωσμένο. Το CCDS έχει πολλές ομοιότητες με το πρώιμο στάδιο της νόσου Alzheimer. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει ειδικό πολυπαραμετρικό πρωτόκολλο για τη διάγνωση της νόσου και πολλές βασικές πτυχές του συνδρόμου δεν έχουν διασαφηνιστεί. Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν: πρώτον, ο ποσοτικός προσδιορισμός των πεπτιδίων Αβ42 και Αβ40, στο αίμα και το εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) και η διερεύνηση της συμβολής αυτών στη διάγνωση σκύλων με CCDS. Δεύτερον, η επιβεβαίωση της κλινικής διάγνωσης καθώς και η επικύρωση της αξιοπιστίας των παραπάνω παραμέτρων ως βιοδείκτες του CCDS, μέσω της ιστοπαθολογικής και ανοσοϊστοχημικής διερεύνησης των εγκεφάλων των σκύλων της μελέτης, αφού, η παθολογοανατομική διερεύνηση αποτελεί τη μέθοδο εκλογής για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας ενός βιοδείκτη. Στη μελέτη συμμετείχαν 61 σκύλοι χωρισμένοι σε τέσσερις ομάδες: i) Νεαροί (Υoung-YG, 0-4 ετών) ii) Μέσης Ηλικίας (Middle Aged, MA, 4-8 ετών) iii) Γνωστικά υγιείς παρήλικοι (Cognitive unimpaired-CU, >8 ετών) iv) Παρήλικοι με γνωστικές διαταραχές (Cognitive Impaired-CI, >8 ετών). Για την αξιολόγηση του γνωστικού προφίλ των παρήλικων σκύλων χρησιμοποιήθηκε βαθμολογική κλίμακα με τη μορφή ερωτηματολογίου που πρέπει να απαντάται από τον κηδεμόνα του κάθε ζώου. Με βάση τη βαθμολογία της κλίμακας, η ομάδα των CI παρήλικων σκύλων διακρίθηκε σε δύο υποομάδες: 1) Σκύλοι με ήπια γνωστική διαταραχή (Mild Cognitive Impairment, MCI) 2) Σκύλοι με σοβαρή γνωστική διαταραχή (Severe Cognitive Impairment, SCI). Tα επίπεδα των Αβ40 και Αβ42 προσδιορίστηκαν σε τρία κλάσματα του πλάσματος (ολικό στο πλάσμα-ΤΡ, ελεύθερο στο πλάσμα-FΡ, δεσμευμένο σε συστατικά του πλάσματος-CP) και στο ΕΝΥ χρησιμοποιώντας δύο επικυρωμένες δοκιμές (AΒtest, Araclon Biotech). Από τους σκύλους της μελέτης συλλέχθηκαν οι εγκέφαλοι. Οι εγκέφαλοι μονιμοποιούνταν σε διάλυμα φορμόλης 10% και στη συνέχεια, από κάθε εγκέφαλο λαμβάνονταν ιστοτεμάχια από όλες τις ανατομικές περιοχές ενδιαφέροντος. Ακολούθως, σε τομές παραφίνης έγινε ιστοπαθολογική και ανοσοϊστοχημική (Αβ40, Αβ42, p-tauSer396, ApoE4 και GFAP) διερεύνηση. Τα επίπεδα των ΤP42 και CP42 ήταν σημαντικά υψηλότερα στους ΜCI σκύλους σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες των παρήλικων σκύλων. Τα επίπεδα του Αβ42 στο ΕΝΥ συσχετίστηκαν μόνο με το κλάσμα CP42 και το CP40. Ο ΤΡ42/40 επέτρεψε τη διάκριση των CU από τους MCI σκύλους. Στους CU και ΜCI σκύλους, ο ΤΡ42 ήταν ο πιο ευαίσθητος για να τεθεί υποψία παρουσίας εναποθέσεων του Αβ42 στον εγκεφάλο. Ο ΤΡ42/40 ήταν ο καταλληλότερος για την ανίχνευση πρώιμων εναποθέσεων της p-tau και ο CP42 ήταν ο πιο χρήσιμος για την εκτίμηση της συνολικής εναπόθεσης της p-tau πρωτεΐνης. Συμπερασματικά, ο ρόλος της p-tau στην παθογένεια του CCDS θα πρέπει να επανεξεταστεί. Ο βιοδείκτης TP42/40 μπορεί να δημιουργήσει, μια νέα στρατηγική εντόπισης των παρήλικων σκύλων που εμφανίζουν περισσότερες πιθανότητες να νοσήσουν, ανεξαρτήτως της διακριτικής ικανότητας του κηδεμόνα τους. Η συνδυαστική αξιολόγηση μιας ομάδας βιοδεικτών ( TP42/40, ΤP42, CP42, CP42/40 στο πλάσμα και του Aβ42 στο ΕΝΥ ) σε μεγάλη κλίμακα θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για την πρώιμη διάγνωση και τον ακριβή ορισμό των αρχικών σταδίων του CCDS.

Download Full-text