Double staining technique for rat foetus skeletons in teratological studies

1979 ◽  
Vol 13 (4) ◽  
pp. 309-310 ◽  
Author(s):  
J. Whitaker ◽  
Kathleen M. Dix

Cartilage and bone were differentiated using alcian blue and alizarin red S respectively. Anomalies of both cartilaginous and bony parts of the skeleton could be examined.

2016 ◽  
Vol 5 (1) ◽  
pp. 19
Author(s):  
Muhammad Ja’far Luthfi

<p>Skeletal staining is an important method in anatomical study. The aim of the research was to develop staining and clearing method of Reptilian skeleton using Alizarin Red S-Alcian Blue. The specimen were eviscerated, fixed, stained, cleared, and keep in glycerine solution. This modified double-staining has successfully stain bone and cartilage of Reptilian.</p>


2018 ◽  
Vol 7 (2) ◽  
pp. 57-59
Author(s):  
Rakhmiyati Rakhmiyati ◽  
Muhammad Ja’far Luthfi

Common House Gecko (Hemidactylus frenatus) is one of reptiles that have ability to autotomy their tails. Tail autotomy is a mechanism to protect it self from predators. After the tail broke, there will be wound healing on the tail which is then followed by a tail regeneration event. Original tail and regenerate tail is very different morphologically and anatomically. The original tail is composed of bones while the tail of the regenerate is composed of cartilage. Histochemical staining using Alizarin Red-S Alcian Blue was done to differentiate bone and cartilage. This method will stained bones red while the cartilage will stained blue.


2013 ◽  
Vol 2 (1) ◽  
pp. 19
Author(s):  
Bahman Rashidi ◽  
MohsenM Setayesh ◽  
EbrahimEsfandiari ◽  
AbbasA Rabiei ◽  
MahsaS Hanaei

Teratology ◽  
1984 ◽  
Vol 30 (3) ◽  
pp. 383-384 ◽  
Author(s):  
J. P. Boardman ◽  
J. J. Mitala ◽  
R. A. Carrano ◽  
J. D. Iuliucci

2016 ◽  
Author(s):  
Ελένη Κατσιάνη

ΕισαγωγήΠαραδοσιακά τα μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα (MSCs) μπορούν να προκύψουν από πληθώρα ανθρώπινων ιστών. Πρόσφατα, MSCs απομονώθηκαν από εξωεμβρυϊκές πηγές όπως το ομφαλικό αίμα και η γέλη του Wharton, οι αμνιακές μεμβράνες, το αμνιακό υγρό και ο πλακούντας. ΜSCs προερχόμενα από πλακουντιακές χοριακές λάχνες πρώτου τριμήνου φαίνεται να ομοιάζουν, βιολογικά, στα εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα (ESCs), λόγω του πρώιμου σταδίου ανάπτυξης του πλακούντα.Στην παρούσα μελέτη, προσπαθήσαμε να διαλευκάνουμε τα κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ των MSCs προερχόμενα από πρώτου τριμήνου χοριακές λάχνες και ESC. Με βάση τα δεδομένα προηγούμενων μελετών, πραγματοποιήθηκαν παρατεταμένες χρονικά καλλιέργειες των MSCs με σκοπό να αξιολογηθούν in vitro, πως διαμορφώνονται το δυναμικό διαφοροποίησης, τα μοριακά χαρακτηριστικά και γενικότερα οι δείκτες πολυδυναμοκότητας καθόλη τη περίοδο καλλιέργειας.Υλικά και ΜέθοδοιMSCs ελήφθησαν από 30 δείγματα χοριακών λαχνών και καλλιεργήθηκαν για να εκτιμηθεί η ικανότητα πολλαπλασιασμού τους και τα μορφολογικά χαρακτηριστικά. Κυτταρομετρία ροής χρησιμοποιήθηκε για να προσδιοριστεί η έκφραση των αντιγόνων επιφανείας των MSCs. Τα MSCs διαφοροποιήθηκαν σε λιποκύτταρα, οστεοβλάστες, χονδροκύτταρα και νευρικά κύτταρα. Μέσω RT-PCR ανάλυθηκε η έκφραση των γονιδίων-δεικτών των ESC και των γονιδίων δεικτών της διαφοροποίησης.ΑποτελέσματαΤα χοριακά λαχνικά κύτταρα, αναπτύσσονται εύκολα, είναι φαινοτυπικά σταθερά με χαρακτηριστική ινοβλαστοειδή μορφολογία. MSCs ανακαλλιεργήθηκαν για 20 φορές κατά τη διάρκεια περιόδου 120 ημερών. Ρυθμός πολλαπλασιασμού των MSCs παρέμενε σταθερός στα πρώιμα στάδια (3η-12η ανακαλλιέργεια) και παρουσίασε πτώση στα μεταγενέστερα στάδια (13η-20η ανακαλλιέργεια). Καθόλη τη διάρκεια της παρατεταμένης χρονικά καλλιέργειας ο καρυότυπος των κυττάρων δεν τροποποιηθήκε.Η ανάλυση κυτταρομετρίας ροής έδειξε ότι τα κύτταρα χοριακών λαχνών ήταν θετικά για CD90, CD73, CD105, CD29, CD44, HLA ABC αντιγόνα και αρνητικά για CD14, CD34, AC133, και HLA DR αντιγόνα, για ολόκληρη την περίοδο καλλιέργειας.Τα από χοριακές λάχνες προερχόμενα MSCs διαφοροποιήθηκαν επιτυχώς σε λιποκύτταρα, οστεοβλάστες, χονδροκύτταρα αλλά και σε νευρικά κύτταρα. Διαφοροποίηση επιβεβαιώθηκε με χρώσεις Oil Red Ο, Alizarin Red S, Alcian Blue και Cresyl Violet αντίστοιχα και έκφραση των γονιδίων PPARγ2, SPP1, Sox9 και Νεστίνης αντίστοιχα.Η έκφραση ESCs γονιδίων-δεικτών POU5F1 (Οct-4) και Nanog παρατηρήθηκε σε πρώιμα στάδια (4-12 περάσματα), ενώ τα τελευταία στάδια (14-20 περάσματα) δεν παρουσίασαν ανιχνεύσιμα επίπεδα έκφρασης. ZFP42 και Sox2 έκφραση δεν παρατηρήθηκε. Επιπλέον, MSCs βρέθηκαν να εκφράζουν το γονίδιο GATA4 αλλά όχι το NES (νεστίνη) σε μη διαφοροποιημένα κύτταρα.ΣυμπεράσματαΤα από χοριακές λάχνες προερχόμενα MSCs έχουν πολυδύναμες ιδιότητες μεταξύ εμβρυϊκών και ενήλικων βλαστικών κύτταρα. Στην παρούσα μελέτη με τη χρήση ενός ευρύτερου φάσματος δεικτών, διαπιστώθηκε ότι MSC από χοριακές λάχνες εμφανίζουν υψηλό ρυθμό πολλαπλασιασμού, διατηρώντας αναλλοίωτο το χρωμοσωμικό τους προφίλ, και την αυτό-ανανεωτική ικανότητα τους, μοιράζονται κοινή έκφραση αντιγόνων επιφάνειας με τα ενήλικα MSCs και εκφράζουν ορισμένα γονίδια μάρτυρες των εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων. Αυτά τα χαρακτηριστικά θέτουν τις χοριακές λάχνες ως μια ελκυστική πηγή MSC για τις ανάγκες της αναγεννητικής ιατρικής.


2017 ◽  
Vol 57 (4) ◽  
pp. 488-501
Author(s):  
David Sandoval ◽  
Jelua Tellez ◽  
Guillermo Rivera ◽  
Sandra Moreno ◽  
Freddy Moreno

Introducción: La técnica anatómica de diafanización consiste en transparentar los tejidosblandos de organismos vertebrados (aclaramiento), para teñir los tejidos mineralizadosy poder visualizar los componentes óseos y cartilaginosos (tinción). Objetivo: Revisarlos reportes disponibles en la literatura especializada que han descrito el desarrolloembrionario del sistema óseo de mamíferos a través de técnicas de diafanización ytinción simple o tinción doble. Materiales y métodos: Se revisó la literatura sobreel tema en PubMed, Google Académico y SciELO, basándose en la metodologíaPRISMA, a través de la asociación del término double staining con los descriptores ensalud del Medical Subject Headings (MeSH) alizarin red, alcian blue, bone y cartilage,y la combinación con los operadores boleanos + y &. Resultados: En esta revisión dela literatura se incluyeron 22 artículos que describieron la técnica de diafanizacióny tinción simple o tinción doble empleada en la observación, registro y análisis del desarrollo embrionario del sistema óseo de mamíferos.Conclusión: La diafanización y tinciónsimple o tinción doble es una técnica anatómicade estudio —versátil y de bajo costo— del desarrolloembrionario del sistema óseo, la cualpuede emplearse en estudios toxicológicos, paradescartar la posibilidad de anomalías de desarrollodurante la formación del cartílago (condrogénesis)y del hueso (osteogénesis), asociadas a laexposición de un posible agente teratógeno.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document