Εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των αρθρωτών στροφικών αρθροπλαστικών γόνατος, μελετώντας μεσοπρόθεσμα την εφαρμογή της ενδοπρόθεσης solution RT

Στην παρούσα μελέτη, από μία σειρά 115 έντονα επιβαρυμένων αρθριτιδικών γονάτων σε 97 ασθενείς στους οποίους εμφυτεύθηκε από το 1996 έως το 2001 η αρθρωτή – στροφική πρόθεση “Solution RT”, 85 γόνατα σε 70 ασθενείς παρακολουθήθηκαν για περίοδο κατά μέσο όρο 8,1 χρόνια (από 6,2 έως 10), με χρήση του συστήματος βαθμολόγησης Knee Society Knee Score. Αργότερα, κατά μέσο όρο στα 13,8 χρόνια (από 12 έως 17,6) έγινε τηλεφωνική απογραφή για επιπλοκές και αναθεωρήσεις.Τα πρώιμα μετεγχειρητικά αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά. Επιπλοκές όπως λοιμώξεις, χαλάρωση και περιπροθετικά κατάγματα ήταν εντός των ορίων της βιβλιογραφίας. Ωστόσο οι επιγονατιδομηρίαιες επιπλοκές ήταν αρκετά συχνές.Στην μετεγχειρητική παρακολούθηση ενέσκηψαν σοβαρές μηχανικές επιπλοκές, όπως σύσφιξη και πρόσκρουση του μηχανισμού του κλειδώματος αλλά και μία περίπτωση θραύσης του ενθέτου πολυαιθυλενίου δύο φορές στο ίδιο γόνατο (καθ’ υποτροπήν). Τα συμβάματα αυτά στάθηκαν η αφορμή να διεξαχθεί εμβιομηχανική μελέτη. Τα αφαιρεθέντα υλικά αναλύθηκαν και διαπιστώθηκε μια ακολουθία γεγονότων κατά την υπερέκταση του γόνατος ώστε να επέρχεται παθολογική κίνηση των εμφυτευμένων στοιχείων, οδηγώντας σε παραμόρφωση ή ακόμα και θραύση του ενθέτου πολυαιθυλενίου και σε πρόσκρουση του μηχανισμού του κλειδώματος. Εφαρμόζοντας ανάλυση πεπερασμένων στοιχείων (FEA – finite element analysis) βάσει των ανθρωπομετρικών δεδομένων της ασθενούς με το σπασμένο πολυαιθυλένιο με στατική φόρτιση σε υπερέκταση, υπολογίστηκε ότι οι πιέσεις στο πολυαιθυλένιο υπερβαίνουν στο τετραπλάσιο το όριο παραμόρφωσης και στο τριπλάσιο το όριο για θραύση. Ο σχεδιασμός της προθέσεως έδειξε ανεπαρκής να ανθέξει σε φόρτιση σε θέση υπερέκτασης σε παχύσαρκο ασθενή όταν το γόνατο κατέληγε μετεγχειρητικώς να είναι ανάκυρτο.Η επιβίωση της πρόθεσης ήταν 94,1% σε μέσο όρο 8,1 έτη και 92,9% σε μέσο όρο 13,8 έτη.Μεταξύ των στατιστικών συσχετίσεων οι οποίες προέκυψαν στην παρούσα μελέτη, η παχυσαρκία αναδείχθηκε ως προδιαθεσικός παράγοντα για μηχανικές αποτυχίες αλλά και γενικότερα για αποτυχία της πρόθεσης. Μετά από ορισμένα έτη διάθεσης της πρόθεσης όντως δόθηκε η σύσταση να μην χρησιμοποιείται επί παχυσαρκίας. Η πρόθεση, αφού συνέβη εξαγορά της κατασκευάστριας εταιρίας δεν διατίθεται (τουλάχιστον επί του παρόντος) στην αγορά.