Student Well-Being in the Context of Erik Allardt’s Theory of Welfare and Urie Bronfenbrenner’s Ecological Systems Theory of Development
Samopoczucie ucznia w szkole decyduje o jego sukcesie edukacyjnym oraz funkcjonowaniu w grupie rówieśników w przestrzeni szkoły. Celem niniejszego artykułu stało się wskazanie na możliwość wykorzystania koncepcji dobrobytu Erika Allardta dla określenia wymiarów samopoczucia ucznia w szkole przy uwzględnieniu kontekstów środowiskowych. Wyodrębniono wskaźniki samopoczucia ucznia, umocowane w systemie ekologicznym Bronfenbrennera, które pozwolą na określenie interesującego badawczo przedmiotu. Nie można pominąć osobistej oceny sytuacji szkolnej w kontekście indywidualnych preferencji, skoro samopoczucie rzutuje na realizację wyzwań związanych z różnorodnymi zadaniami edukacyjnymi. Właściwe rozpoznanie trudności pozwala na wkroczenie z działaniem interwencyjnym w te miejsca, które wymagają naprawy. Zaproponowane wskaźniki samopoczucia mogą służyć jako itemy zastosowane w badaniach kwestionariuszowych. Pozwalają na wielopłaszczyznowy ogląd uwarunkowań, wpływających na odczucie dobrostanu ucznia. Właściwe rozpoznanie problemu daje szansę podjęcia działań korekcyjnych.