Ο βελονισμός και o ωτοβελονισμός έχουν χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση του γλαυκώματος. Σκοπός της εργασίας είναι να μελετήσουμε εάν ο ωτικός ηλεκτροβελονισμός συμβάλει στην ελάττωση της ενδοφθάλμιας πίεσης (ΕΟΠ) και στη σταθεροποίηση της νόσου. Ασθενείς και μέθοδος: Τυχαιοποιημένη μελέτη σε ασθενείς με γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας υπό αγωγή, μετά από έγκριση της Ε. Ε. του ΠΓΝΙ και έγγραφη ενημερωμένη συναίνεση των ασθενών. Κριτήρια εισαγωγής στην έρευνα: γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας με πίεση (IOP) >21 mmHg, τοπική αντιγλαυκωματική θεραπευτική αγωγή για τουλάχιστον 3 μήνες (latanoprost), ηλικία ασθενών >25 έτη, ενυπόγραφη συναίνεση. Κριτήρια αποκλεισμού: οφθαλμική φλεγμονή, ασθενείς με χειρουργική επέμβαση για γλαύκωμα ή διαθλαστική διόρθωση, σοβαρή οπτική νευροπάθεια, προχωρημένη απώλεια οπτικού πεδίου, αντένδειξη στη διενέργεια ωτοβελονισμού, αρτηριακή υπέρταση. Στους ασθενείς της ομάδας Α προστέθηκαν επιπλέον σταγόνες δορζολαμίδης – τιμολόλης, στην ομάδα Β εφαρμόστηκε ωτικός ηλεκτροβελονισμός στα σημεία ήπαρ, νεφρός και οφθαλμός ανά 8 ημέρες τους 3 πρώτους μήνες και στη συνέχεια 1 φορά τον μήνα για 12 μήνες. Εκτός από τη μέτρηση της ΕΟΠ, έγιναν μετρήσεις με τη βοήθεια της Τομογραφίας Οπτικής Συνοχής πριν, 3 και 15 μήνες μετά την έναρξη της παρακολούθησης. Στατιστική: r = Pearson’s paired correlation, t=Student’s paired t-test, το, X2 =Friedman related variables, independent samples t- test και το general linear model – repeated measurements anova. Αποτελέσματα: Εξετάστηκαν 101 γλαυκωματικοί οφθαλμοί σε 60 ασθενείς, 50 στην ομάδα Α και 51 στην ομάδα Β. Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στην ηλικία των ασθενών μεταξύ των δύο ομάδων. Κατά τη σύγκριση των ομάδων παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στο πάχος της αμφιβληστροειδικής στιβάδας νευρικών ινών (AvgRNFL, AvginfRNFL) και στο πάχος του συμπλέγματος γαγγλιακών κυττάρων. Στην ομάδα δορζολαμίδης – τιμολόλης παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης στους 3 και 15 μήνες, και ήπια αύξηση από τους 3 στους 15 μήνες. Δεν παρατηρήθηκε μεταβολή στις μετρήσεις με την τομογραφία οπτικής συνοχής. Στην ομάδα ηλεκτροβελονισμού παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της ΕΟΠ σε όλα τα σημεία μέτρησης, στατιστικά σημαντική αύξηση του πάχους του συμπλέγματος γαγγλιακών στο ανώτερο και κατώτερο τμήμα (GCCsup, GCCinf) στους 15 μήνες, στατιστικά σημαντική μείωση νευροαμφιβληστοειδικού δακτυλίου (rim area) στους 3 μήνες και στατιστικά σημαντική μείωση του GLV στους 3 μήνες χωρίς περαιτέρω μεταβολή στους 15 μήνες. Συζήτηση: Τόσο οι επιπλέον σταγόνες στην αντιμετώπιση του γλαυκώματος, όπως και ο ωτικός ηλεκτροβελονισμός είχαν ως αποτέλεσμα την σταθεροποίηση της νόσου με υπεροχή της ομάδας επιπλέον φαρμάκου στην ελάττωση της ΙΟΡ. Διαφαίνεται ωστόσο μια τμηματική βελτίωση της στιβάδας γαγγλιακών κυττάρων από τους 3 έως τους 15 μήνες στους ασθενείς που έλαβαν επιπλέον ωτοβελονισμό, η οποία εικάζεται ότι παραπέμπει σε πιθανή νευροπροστασία.