Uit de papieren van jeugdleider John Caremans, die aan de zorgen van het ADVN werden toevertrouwd, krijgen we een duidelijker beeld van de geschiedenis van de Vlaams-nationalistische jeugdbewegingen voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Caremans voert in 1942 in opdracht van zijn oversten ‘verkenningsopdrachten’ uit bij vertegenwoordigers van de nationaal-socialistische jeugdbeweging in Duitsland. Uit het verslag dat Caremans over zijn reizen opstelt en uit de naoorlogse ondervragingen van Caremans en van zijn chef, jeugdleider Edgar Lehembre, blijkt dat deze reizen naar Berlijn slechts een episode vormen in de strijd die gedurende de hele bezetting woedt tussen de verschillende jeugdbewegingen in Vlaanderen en tussen, de verschillende partijen en ideologische strekkingen in de collaboratie. Alle ingrediënten zijn aanwezig: de scepsis van een deel van de Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen (NSJV) tegenover de brute nationaal-socialistische machtshonger, het onbegrip en de machtspolitiek van Duitse instanties als het Deutsche Arbeiterfront (DAF) en de Hitlerjugend (HJ) tegenover de buitenlanders – zelfs wanneer die zich in de collaboratie inschakelen, de inmenging van Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) en van de Vlaamsch-Duitsche Arbeidsgemeenschap (DeVlag)/SS. Het wordt duidelijk dat Lehembre en het VNV in deze strijd het onderspit zullen delven.________“Something on behalf of our young people”. John Caremans, Edgar Lehembre, Remi Van Mieghem and the Flemish and German machinations concerning the Flemish nationalist youth movement in 1942.The documents of youth leader John Caremans, which had been entrusted to the care of the ADVN, give a clearer picture of the history of the Flemish Nationalist youth movements before and during the Second World War. In 1942, Caremans was instructed by his superiors to carry out ‘exploratory missions’ among representatives of the National Socialist youth movement in Germany.The report written by Caremans about his travels and post-war interrogations of Caremans and his chief, youth leader, Edgar Lehembre, demonstrate that these trips to Berlin constituted only one episode in the struggle that raged throughout the occupation between the various youth movements in Flanders and between the various parties and ideological trends in the collaboration. All ingredients are present: the scepticism of a part of the National Socialist Youth of Flanders (NSJV) towards the brute National Socialist craving for power, the incomprehension and the power politics of German agencies, like the Deutsche Arbeiterfront (DAF) and the Hitlerjugend (HJ) towards foreigners – even when they engage in collaboration, the interference of the Flemish National Union (VNV) and the Flemish German Labour Community (De Vlag)/SS. It becomes clear that Lehembre and the VNV would come off worst in this combat.