Investigating virtual teams in massively multiplayer online games (MMOGs)

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αυξητική τάση στη χρήση εικονικών ομάδων από οργανισμούς και επιχειρήσεις. Ωστόσο, οι ατομικοί και οι ομαδικοί παράγοντες που οδηγούν στην αποτελεσματικότητα μιας εικονικής ομάδας παραμένουν ασαφείς και η μελέτη τους αναφορικά με τις εικονικές ομάδες θεωρείται ανεπαρκής μέχρι σήμερα. Σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν τι κάνει μια εικονική ομάδα αποτελεσματική, οι ερευνητές μετατοπίζουν την προσοχή τους από τα παραδοσιακά περιβάλλοντα εργασίας σε εικονικά, όπως οι ομάδες των εικονικών κόσμων (VWTs). Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να συγκεντρώσει τα πρόσφατα ευρήματα της σχετικής έρευνας και να προσπαθήσει να ανιχνεύσει τον τρόπο με τον οποίο οι εικονικές ομάδες λειτουργούν πιο αποτελεσματικά, εστιάζοντας στις ομάδες των εικονικών κόσμων των ηλεκτρονικών παιχνιδιών πολλαπλών χρηστών - Massively Multiplayer Online Games (MMOGs). Αρχικά έγινε μια προκαταρκτική μελέτη με στόχο την διερεύνηση της αντίληψης των παικτών σχετικά με την ανάπτυξη soft skills στο περιβάλλον των MMOGs. Με βάση τα αποτελέσματα της προκαταρκτικής μελέτης, σχεδιάστηκε η έρευνα η οποία βασίστηκε στους σημαντικότερους παράγοντες αποτελεσματικότητας μιας εικονικής ομάδας, όπως αυτοί προσδιορίστηκαν και από τη βιβλιογραφία. Για τις ανάγκες τις εργασίας δημιουργήθηκε ένα ενοποιημένο μοντέλο για την αποτελεσματικότητα των εικονικών ομάδων (Virtual Team Effectiveness Model-VTEM), βασισμένο στο Input-Process-Output (IPO) model για να εξετάσει τις σχέσεις μεταξύ εισροών ομαδικού, περιβαλλοντικού και ατομικού χαρακτήρα (Συνεργατικών κανόνων της ομάδας - Cooperative Group Norms, Αλληλεξάρτησης εργασιών κατά την λειτουργία της ομάδας-Task Interdependence, Συναισθηματικής νοημοσύνης του ηγέτη μιας εικονικής ομάδας-Emotional Intelligence), διαπροσωπικές, μεταβατικές και διαδικασίες δράσης (Κοινωνικό κεφαλαίο-Social Capital, Συνοχής της ομάδας-Team Cohesion, Μετασχηματιστικής ηγεσία-Transformational Leadership) και της Αποτελεσματικότητας της εικονικής ομάδας (Virtual Team Effectiveness). Η μέθοδος της Επιβεβαιωτικής Ανάλυσης Παραγόντων (CFA) διεξήχθη προκειμένου να αξιολογηθεί η ικανότητα του μοντέλου να ερμηνεύσει τις σχέσεις ανάμεσα στις μεταβλητές. Στη συνέχεια ακολουθήθηκε η μέθοδος της Μοντελοποίησης Δομικών Εξισώσεων (SEM) για να αποκαλυφθούν οι άμεσες και έμμεσες σχέσεις μεταξύ αυτών των παραγόντων. Με τη μέθοδο των Μοντέλων Δομικών Εξισώσεων (SEM) (N = 500) αποκαλύφθηκε ότι η συναισθηματική νοημοσύνη του ηγέτη σχετίζεται θετικά με τη μετασχηματιστική ηγεσία, η οποία με τη σειρά της συνδέεται με την αποτελεσματικότητα της ομάδας. Επιπλέον, αποκαλύφθηκε μια στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ της αλληλεξάρτησης εργασιών κατά την λειτουργία της ομάδας, των συνεργατικών κανόνων της ομάδας, του κοινωνικού κεφαλαίου, της συνοχής της ομάδας και της αποτελεσματικότητας της εικονικής ομάδας. Επιπλέον, η αλληλεξάρτηση εργασιών φάνηκε να σχετίζεται επίσης με την ικανοποίηση της ομάδας, έναν σημαντικό παράγοντα της αποτελεσματικότητας της ομάδας. Τέλος, η συνοχή της ομάδας έχει μερικώς μεσολαβητικό ρόλο μεταξύ της μετασχηματιστικής ηγεσίας, όπως αυτή γίνεται αντιληπτή σε επίπεδο ομάδας και της αποτελεσματικότητας της εικονικής ομάδας. Επιπλέον, προκειμένου να εξεταστούν οι διαφορές μεταξύ των δυο φύλων για κάθε μια από τις μεταβλητές του μοντέλου, χρησιμοποιήθηκαν οι στατιστικές μέθοδοι Ανάλυσης Διασποράς (one-way ANOVA) και Tukey post hoc τεστ. Σημαντική διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών βρέθηκε στις αντιλήψεις των παικτών σχετικά με τη συναισθηματική νοημοσύνη του ηγέτη της ομάδας, τη μετασχηματιστική ηγεσία και την αποτελεσματικότητα της εικονικής ομάδας. Σημαντικές διαφορές εντοπίστηκαν επίσης σε παράγοντες του μοντέλου σε επίπεδο συμμετοχής στην ομάδα (χαμηλό, μέσο και υψηλό επίπεδο συμμετοχής).

Gender Diversity: How Can We Facilitate Its Positive Effects on Teams?

We examined the relationship between gender diversity and team commitment, in association with cooperative group norms and transformational leadership. Forty-eight work teams in an IT firm located in Seoul, South Korea participated in the study. We hypothesized, based on social identity theory and self-categorization theory, that cooperative group norms and transformational leadership would moderate the relationship between gender diversity and team commitment. The results indicated that the negative effects produced by gender diversity in teams may be reduced by cooperative group norms but not by transformational leadership. Implications of these findings are discussed and future research directions outlined.