Freezing impact on cone dehiscence, samara release and seed germination in Casuarina cunninghamiana (Casuarinaceae)

Freezing, as a climatic extreme, can contribute to patterns of plant distribution and this might operate through impacts on mechanisms of seed release. Therefore, the impact of freezing on samara release and seed germination in infructescences (cones) of Casuarina cunninghamiana was assessed. Cones at field moisture content were frozen (22 h) and thawed (2 h) though 0 to 5 cycles. Freezing impaired cone dehiscence and samara release (<1% samaras released with ≥2 freezing cycles) and reduced germination from samaras frozen while still in the cone (30 to 50% loss in total germination with 1 to 5 freezing cycles, respectively). Seed germination from a sample of air dried samaras was only mildly impacted (10% drop in total germination with 5 freezing cycles). This vulnerability of C. cunninghamiana to freezing damage, particularly samara release, appears to be a novel finding for woody perennials with fruiting structures retained in the canopy during winter, and a potential contributory factor in species persistence and invasiveness.

Dendrološke značajke Arboretuma Trsteno

Arboretum Trsteno je povijesni ladanjski posjed s perivojima, starim maslinicima i prirodnom vegetacijom, kojim upravlja Hrvatska akademija znanosti i umjetnosti. Povijest ladanjske cjeline može se pratiti od 1494. godine, a Arboretum površine 28 ha osnovan je 1948. godine. Radi utvrđivanja sadašnjega bogatstva drvenastih svojti, biljke su determinirane tijekom 2017. i 2018. godine. Napravljena je dendrološka analiza te je učinjena usporedba sadašnjega bogatstva dendroflore u odnosu na literaturne podatke dostupne iz sredine i kraja prošloga, kao i početka ovoga stoljeća. U Arboretumu Trsteno sada raste 317 drvenastih svojti, od čega je 233 vrsta, 8 podvrsta, 2 varijeteta, 10 križanaca i 64 kultivara. Svojte pripadaju u 179 različitih rodova iz 82 porodice. Golosjemenjača je 19 svojti, a kritosjemenjača 298 svojti. Svojti autohtonih u Hrvatskoj je 84, odnosno 26 %, a među njima prevladavaju medite­ranske biljke. Od egzotičnih vrsta i podvrsta, odnosno onih koje rastu isključivo izvan europskoga kontinenta, najviše je azijskih vrsta (64), zatim slijede vrste s područja Amerike (45 vrsta), Afrike (14 vrsta) i Australije (6 vrsta). Jedinstvene ili vrlo rijetko prisutne svojte u Hrvatskoj su npr. Acacia cyclops A. Cunn. ex G. Don, A. karoo Hayne, Albizia amara (Roxb.) B. Boivin, Callitris preisii Miq., Casuarina cunninghamiana Miq., Persea indica (L.) Spreng., Retama sphaerocarpa Raf., Schinus weinmannifolius Engl. i Vitex negundo var. heterophylla (Franch.) Rehder. Od prvog popi­sa biljaka prije 65 godina do danas u Arboretum su unošene nove svojte. Ukupan broj svojti povećan je s 226 na 317. Tome je znantno pridonijelo obogaćanje zbirki pojedinih rodova, ali također i revizije prijašnjih determinacija koje su donijele na svjetlo brojne stare kultivare, kao npr. rodova Olea, Citrus, Aloe, Pelargonium i dr. Svojti koje su se od popisa 1953. godine do danas zadržale u Arboretumu je 148, što znači da je od današnjih 317 svojti nešto manje od pola bilo u Arboretumu i prije 65 godina. To je posljedica djelovanja niza čimbenika, uključujući klimu, uvjete uzgoja, požare, ali i bolesti i štetnike. Egzotične biljke toplih područja drugih kontinenata uglavnom su dobro prilagođene na stanišne uvjete u Arboretumu, međutim, povremeno stradaju od ekstremno niskih temperatura koje traju više dana. Arboretum Trsteno jedini je naš arboretum koji je pod upravom znanstvene institucije – Hrvatske akademije znanosti i umjetnosti te ispunjava zadatke postavljene pred povijesni arboretum u suvremenom svijetu.

Viejos y nuevos árboles singulares en el Jardín Botánico de Lourizán (Pontevedra, España)

El Jardín Botánico de Lourizán (Pontevedra, España) empezó a adquirir su fisionomía actual en la década de 1880, aprovechando la morfología irregular del terreno. Desde entonces, sobre el modelo establecido en su momento, se han añadido algunas zonas nuevas y se ha plantado un gran número de ejemplares, de los que actualmente quedan representación de más de 850 taxones, en su mayoría árboles y arbustos. Entre los árboles existentes, los ejemplares Cedrus libani, Corylus avellana, Cryptomeria japonica, Metasequoia glyptostroboides, Styphnolobium japonicum (=Sophora japonica) ´Pendulum´, Sequoia sempervirens y la colección de Castanea sp. pl. están incluidos en el Catálogo Galego de Árbores Senlleiras. Además de los anteriores, hay otros ejemplares o formaciones que, por sus características dendrométricas, biológicas, estéticas o históricas, consideramos merecen ser incluidas en el citado Catálogo. Un ejemplar de Camellia japonica, en el llamado Parque de las Rías, destaca por ser el más alto del Mundo (20,5 m) y data de la época de creación del Parque (1887). También el ejemplar de Tetraclinis articulata, plantado en 1993 en el Parque de las Autonomías, que con una altura de 15,5 m es una rareza en el Noroeste Ibérico; el Eucalyptetum, iniciado en 1955, es único en la Península Ibérica por el número de taxones (88) y el tamaño de los especímenes, muchos de los cuales sobrepasan los 50 m de altura y algunos llegan a ser los mayores en el Mundo, Europa o España de la especie; también los ejemplares de Alnus cordata, Angophora floribunda, Casuarina cunninghamiana o Pawlonia fortumei son también singulares. Como formaciones, destacamos la alineación de Platanus x hispanica, que rodea el Parque de las Rías, tiene una altura media de casi 40 m y un porte de candelabro, plantados en la época creación del Parque (1887); la colección de Coníferas, comprende 36 géneros y 160 taxones, que abarca los géneros Pinus (51 taxones), Abies (13), Picea (13), Afrocarpus, Agathis, Araucaria, Austrocedrus, Calocedrus, Callitris, Callitropsis, Cedrus, Cephalotaxus, Chamaecyparis, Cryptomeria, Cunninghamia, Cupressus, Dacridium, Dacrycarpus, Hesperocyparis, Hesperotropsis, Juniperus, Larix, Libocedrus, Metasequoia, Nageia, Platycladus, Podocarpus, Pseudotsuga, Scyadopitys, Sequoia, Sequoiadendron, Taiwania, Taxodium, Tetraclinis, Thuja y Tsuga, que en conjunto representa la mejor colección del grupo en la Península Ibérica. Además de por su rareza o número, destacan muchos de los especímenes citados por su valor histórico e interés científico.