A letter about Jean Fernel by Charles Sherrington and the mind–brain connection

In 1940 during the early phase of the Nazi aerial assault on Britain, the English neurophysiologist, C.S. Sherrington, age 83 years, had just published a philosophical work, Man on His Nature, and was researching the writings of Jean Fernel, a 16th century French physician . Sherrington’s study of Fernel stemmed from a common interest they shared in the association between the mind and the brain. This essay was prompted by a short letter penned by Sherrington in December 1940 and bound years later in his biography, The Endeavour of Jean Fernel, published in 1946. The letter requested information about a particular medical work by Fernel but also mentioned in passing Sherrington’s recent forced evacuation from his home in Ipswich, threatened by German bombing and invasion. The letter in the book invited a reprise of his remarkable career and a study of his last neurological concern – the mind–brain mystery.

Epidemic and the Individual: Renaissance Understandings of the Plague in View of Modern Experiences

Epidemia a jednostka: renesansowe rozumienie plag z perspektywy nowoczesnych doświadczeń Epidemie są wyzwaniem dla indywidualizmu. Chociaż myślimy o chorobach w kategoriach osobistego cierpienia i wyborów, plagi od dawna dotykają wspólnot i społeczności. Epidemie zwracają perspektywę na zbiorowość, transcendencję i to, co zewnętrzne, a strach, terapia i opieka stają się bardziej uniwersalne niż indywidualne. Oto wnioski, które możemy wyciągnąć z teorii epidemii filozofów renesansu. Marsilio Ficino (1433–1499) udzielił „Rady przeciwko zarazie” (Consilio contro la pestilenzia), podkreślając harmonię ciała ze środowiskiem (powietrze i planety). Girolamo Fracastoro (1477–1553) stworzył pierwszy opis kiły (syfilisu) zarówno pod względem naukowym, jak i poetyckim (Syphilis sive de morbo gallico). Wymyślił nazwę dla tej dolegliwości. Postrzegał aktywność seksualną jako jedno z typowych zachowań międzyludzkich. Troska o zdrowie wymaga szacunku dla innych, a obwinianie innych (jak w przypadku „choroby francuskiej”) jest bezużyteczne. Jean Fernel (1497-1558) wezwał do ściśle medycznych badań epidemii, jednocześnie przyznając, że dane są niewystarczające, stąd tytuł jego książki De abditis rerum causis („Ukryte przyczyny”). W ten sposób wyjaśnił irracjonalne zachowanie populacji i niektórych uczonych. Zadaniem jest przeżycie w niepewności i powstrzymanie epidemii poprzez powstrzymanie nieznanego.

Sir Charles Sherrington y la naturaleza de lo mental

RESUMENLa figura del británico Sir Charles Scott Sherrington (1857-1952) ocupa un lugar privilegiado en la historia de la neurofisiología. Su principal contribución estriba en su descubrimiento de la «función integradora del sistema nervioso», en cuyo desarrollo se compendian sus importantes aportaciones al estudio de la diferenciación entre acciones inhibidoras y acciones excitadoras. Menos conocida resulta, sin embargo, su intensa pasión por la filosofía, por la historia (consagró una biografía al médico francés del siglo XVI Jean Fernel) y por la literatura (en especial, por la poesía de Goethe; él mismo compuso numerosos versos, publicados en obras como The Assaying of Brabantius and other Verse, de 1925). Sus amplias inquietudes filosóficas se plasmaron en el libro Man on His Nature, cristalización de las Gifford Lectures que impartió en la Universidad de Edimburgo entre mayo de 1937 y junio de 1938. Su profundidad conceptual y sus implicaciones para el debate contemporáneo en torno al problema mente-cerebro son insoslayables. En este trabajo nos detendremos, precisamente, en el análisis de la propuesta filosófica de Sherrington sobre la naturaleza de la mente humana.PALABRAS CLAVESHERRINGTON, PROBLEMA MENTE-CEREBRO, CONCIENCIA, DUALISMO, PAMPSIQUISMOABSTRACTSir Charles Sherrington (1857-1952) has played a privileged role in the history of Neurophysiology. His main contribution is based on his discovery of the «integrative function of the nervous system», the development of which synthesizes some of his important experimental results concerning the study of inhibitory and excitatory actions. However, it is less known that Sherrington cultivated a deep passion for philosophy, history (he wrote a biography of the 16th century French physician Jean Fernel), and literature (especially, Goethe’s poetry; Sherrington himself composed numerous verses, published in works like The Assaying of Brabantius and other Verse, de 1925). His broad philosophical interests were condensed in Man on His Nature, which contains his Gifford Lectures, given at the University of Edinburgh between May 1947 and June 1938. Its conceptual scope and its implications for the contemporary debate on the mind-body problem are analyzed in this paper, which aims to examine Sherrington’s ideas about the nature of the human mind.KEY WORDSSHERRINGTON, MIND-BODY PROBLEM, CONSCIOUSNESS, DUALISM, PAMSYCHISM