Roślinne adaptogeny wykazują wiele efektów farmakologicznych w organizme ludzkim, charakteryzując się jednocześnie dużym bezpieczeństwem stosowania. Liczne substancje roślinne, obdarzone właściwościami adaptogennymi, wywodzą się z Tradycyjnej Medycyny Chińskiej (TCM). Część z nich znalazła również zastosowanie w konwencjonalnej medycynie zachodniej. Celem niniejszej publikacji jest przybliżenie potencjału terapeutycznego trzech gatunków roślin z rodzaju Scutellaria L. (tarczyca), charakteryzujących się aktywnością adaptogenną. Tarczyce: bajkalska (Scutellaria baicalensis Georgi.) oraz brodata (Scutellaria barbata D.Don.) to dwa gatunki azjatyckie wykorzystywane w TCM, natomiast tarczyca bocznokwiatowa (Scutellaria lateriflora L.) jest taksonem rodzimym flory Ameryki Północnej, stosowanym pierwotnie w medycynie ludowej Indian. Głównymi składnikami tarczyc, którym przypisuje się właściwości adaptogenne są składniki polifenolowe z grupy flawonów (głównie: bajkaleina, bajkalina, wogonina). Wyciągi z tarczyc, bogate w te związki, stanowią środki lecznicze o silnym działaniu przeciwzapalnym, wykazujące szeroką aktywność antybiodegeneracyjną (neuro- hepato- i kardioprotekcyjną) oraz przeciwnowotworową. Ponadto, jako adaptogeny, flawony tarczyc wykazują normalizujący wpływ na OUN, łagodząc dolegliwości natury psychicznej, w tym reakcje lękowe, stany napięcia nerwowego czy zaburzenia snu.
Tarczyce – roślinne adaptogeny z różnych kontynentów
