Σύγκριση επιπολασμού και χαρακτηριστικών του μεταβολικού συνδρόμου των ελληνίδων γυναικών με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό

Mapping Intimacies ◽

10.12681/eadd/38353 ◽

2016 ◽

Author(s):

Γιαννούλα Κύρκου

Keyword(s):

Diabetes Mellitus ◽

Polycystic Ovary Syndrome ◽

Diabetes Mellitus Type 2 ◽

Polycystic Ovary ◽

International Diabetes Federation ◽

Diabetes Mellitus Type ◽

Ovary Syndrome

Εισαγωγή: Το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών (Polycystic Ovary Syndrome -PCOS) είναι η πιο συχνή ενδροκρινολογική διαταραχή κατά την αναπαραγωγική ηλικία των γυναικών (4-8%). Μελέτες σημειώνουν ότι οι γυναίκες με PCOS έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν ανοχή στη γλυκόζη ή σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (diabetes mellitus type 2 -T2DM), υπερλιπιδαιμία, παχυσαρκία και ως εκ τούτου, παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν Μεταβολικό Σύνδρομο (ΜετΣ). Ο επιπολασμός του ΜετΣ είναι υψηλός στις γυναίκες με PCOS και σημειώνει διακυμάνσεις μεταξύ των χωρών και των εθνικοτήτων, λόγω του διαφορετικού τρόπου ζωής, διατροφής και άλλων παραγόντων.Σκοπός: Σκοπός της μελέτης είναι να υπολογίσουμε τον επιπολασμό, να αξιολογήσουμε τα χαρακτηριστικά του ΜετΣ στις Ελληνίδες γυναίκες με PCOS, και να ερευνήσουμε τη σχέση του ΜετΣ με τον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ).Μέθοδος: Σε μια προοπτική ελεγχόμενη μελέτη, έγινε καταγραφή 230 Ελληνίδων γυναικών με PCOS και 155 υγιών εθελοντριών, αντίστοιχων ηλικιών. Η διάγνωση του PCOS έγινε με βάση τα κριτήρια του Ρότερνταμ και η διάγνωση του ΜετΣ βασίστηκε στα κριτήρια της International Diabetes Federation (IDF).Αποτελέσματα: Ο επιπολασμός του ΜετΣ ήταν 12.6%, σχεδόν 7 (επτά) φορές υψηλότερος συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου. Τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης (7.0% έναντι 1.9%) και τριγλυκεριδίων (10.4% έναντι 3.2%) ήταν τα πιο συχνά συμπτώματα στον πληθυσμό των γυναικών με PCOS (p < 0.05). Οι γυναίκες με PCOS παρουσίασαν σημαντικά υψηλότερο ΔΜΣ συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου (p < 0.001). Επιπλέον, ο επιπολασμός του ΜετΣ υπολογίστηκε ανάλογα με τον ΔΜΣ: γυναίκες με φυσιολογικό ΔΜΣ, υπέρβαρες και παχύσαρκες. Οι παχύσαρκες γυναίκες με PCOS παρουσίασαν στατιστικά σημαντική διαφορά συγκριτικά με τις παχύσαρκες γυναίκες της ομάδας ελέγχου (0.0% έναντι 32.3%, p = 0.015).Συμπέρασμα: Εν κατακλείδι, η μελέτη αυτή έδειξε υψηλό επιπολασμό του ΜετΣ και αυξημένο ΔΜΣ στις Ελληνίδες γυναίκες με PCOS. Επιπλέον, απέδειξε την υψηλότερη επικράτηση του ΜετΣ στις παχύσαρκες γυναίκες με PCOS σε σύγκριση με τις υγιείς γυναίκες της ομάδας ελέγχου. Τα αποτελέσματα αυτά θέτουν σε αυξημένο κίνδυνο τις γυναίκες με PCOS για ΜετΣ, καρδιαγγειακή νόσο και T2DM μακροπρόθεσμα, και υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα της περιοδικής εξέτασης, καθώς και κατάλληλο πρόγραμμα διατροφής και άσκησης.

Download Full-text

Prevalence and Predictors of Impaired Glucose Tolerance and Diabetes Mellitus Type 2 in Patients with Polycystic Ovary Syndrome

PRILOZI ◽

10.2478/prilozi-2021-0022 ◽

2021 ◽

Vol 42 (2) ◽

pp. 61-70

Author(s):

Brankica Krstevska ◽

Sasha Jovanovska Mishevska ◽

Valentina Velkoska Nakova ◽

Vladimir Serafimoski

Keyword(s):

Diabetes Mellitus ◽

Polycystic Ovary Syndrome ◽

Glucose Tolerance ◽

Impaired Glucose Tolerance ◽

Diabetes Mellitus Type 2 ◽

Polycystic Ovary ◽

Diabetes Mellitus Type ◽

Ovary Syndrome ◽

Normal Test

Abstract Aim: To estimate the prevalence of impaired glucose tolerance (IGT) and diabetes mellitus type 2 (DMT2), as well as the predictors for glucose abnormalities in women with polycystic ovary syndrome (PCOS). Material and methods: A cross-sectional study with 80 consecutive patients with newly diagnosed PCOS who underwent the standard 75g oral glucose tolerance test (OGTT) and the measurement of sex steroid hormone and lipid profile. Results: According to the results from the OGTT, 63% had a normal test (NT), 23% had IGT, and 9% had DMT2. The NT group was younger with lower BMI than IGT and DMT2 groups (25.1 ± 7.3, 31.5 ± 6.5, 37.4 ± 4.0 years, and 29.1 ± 8.3 kg/m2, 31.7 ± 4.6 kg/m2, and 34.5 ± 5.6 kg/m2, respectively). The testosterone levels were highest in the group with a normal test (2.7 ± 0.8 nmol/l) and lowest in the DMT2 group (1.9 ± 0.8 nmol/L), with statistical significance. The sex hormone bounding globulin (SHBG) levels were low in all three groups, with statistically significant differences between NG and IGT, and the NT and DMT2 groups. The multivariate linear regression model identified age, BMI, SHBG and testosterone as major independent predictors for abnormal glucose metabolism. Conclusion: It seems that the prevalence of IGT and DMT2 among PCOS women in our country is not as high as in Western countries. Age, BMI, and SHBG increase the risk for the development of IGT and DMT2. Thus, close monitoring of older, obese women with low SHBG is needed because of the higher risk for the development of IGT and DMT2 in such patients.

Download Full-text

The Impact of Obesity on Incidence of Type 2 Diabetes Mellitus (T2DM) among Women with Polycystic Ovary Syndrome (PCOS)

Diabetes ◽

10.2337/db18-1612-p ◽

2018 ◽

Vol 67 (Supplement 1) ◽

pp. 1612-P

Author(s):

NADIRA SULTANA KAKOLY ◽

ARUL EARNEST ◽

HELENA TEEDE ◽

LISA MORAN ◽

DEBORAH LOXTON ◽

...

Keyword(s):

Diabetes Mellitus ◽

Type 2 Diabetes ◽

Type 2 Diabetes Mellitus ◽

Polycystic Ovary Syndrome ◽

Polycystic Ovary ◽

Ovary Syndrome ◽

The Impact

Download Full-text

Endocrinological and metabolic characteristics in patients who are non-obese and have polycystic ovary syndrome and different types of a family history of type 2 diabetes mellitus

Journal of International Medical Research ◽

10.1177/03000605211016672 ◽

2021 ◽

Vol 49 (5) ◽

pp. 030006052110166

Author(s):

Yuan Wang ◽

Hua Gao ◽

Wen Di ◽

Zhuowei Gu

Keyword(s):

Diabetes Mellitus ◽

Type 2 Diabetes ◽

Type 2 Diabetes Mellitus ◽

Family History ◽

Polycystic Ovary Syndrome ◽

Polycystic Ovary ◽

Ovary Syndrome ◽

History Of ◽

Second Degree

Objective We aimed to investigate whether patients with polycystic ovary syndrome (PCOS) and a family history (FH) of type 2 diabetes mellitus (T2DM) are at increased risk of endocrinological and metabolic abnormalities, and whether this risk differs between first-degree and second-degree relatives, and between maternal and paternal transmission. Methods A total of 680 patients with PCOS were enrolled in this retrospective, single-center study. Endocrine and glycolipid metabolism parameters were compared. Results The free androgen index (FAI), and levels of fasting blood glucose (FBG), fasting insulin (FINS), homeostatic model assessment-insulin resistance (HOMA-IR), total cholesterol (TC), and low-density lipoprotein cholesterol were significantly higher, whereas sex hormone binding globulin (SHBG) levels were significantly lower in patients with PCOS and a FH of T2DM. In patients with PCOS with a FH of T2DM in first-degree relatives, age and levels of FBG, FINS, and HOMA-IR were significantly higher than those who had a FH of T2DM in second-degree relatives. A maternal history of T2DM was associated with a higher body mass index, FAI, and TG levels, and lower SHBG levels. Conclusions Patients with PCOS and a FH of T2DM have more severe hyperandrogenism and metabolic disorders, especially in those with maternal transmission.

Download Full-text