scholarly journals Parkinson’s Disease as Risk Factor in Osteoporosis and Osteoporotic Vertebral Fracture : Prevalence Study Using National Inpatient Sample Database in Korea

2019 ◽  
Vol 62 (1) ◽  
pp. 71-82 ◽  
Author(s):  
Jin Yong Lee ◽  
Nam Gu Lim ◽  
Chun Kee Chung ◽  
Jee-Young Lee ◽  
Hyun Joo Kim ◽  
...  
2017 ◽  
Author(s):  
Μιχαήλ Τζερμιαδιανός

Η κύφωση από ένα οστεοπορωτικό σπονδυλικό κάταγμα θεωρείται παράγοντας κίνδυνου για νέα κατάγματα, ιδιαίτερα στους παρακείμενους σπονδύλους. Όμως, ο ρόλος της παραμόρφωσης της τελικής πλάκας δεν έχει εκτιμηθεί. Η παρούσα μελέτη ελέγχει την υπόθεση ότι η αλλαγή στις μηχανικές ιδιότητες του μεσοσπονδύλιου δίσκου μετά από κάταγμα της τελικής του πλάκας, ακόμη και επί απουσίας κύφωσης, αλλάζει την μεταφορά φορτίων και προδιαθέτει σε παρακείμενα σπονδυλικά κάταγμα. Χρησιμοποιήθηκαν οκτώ ανθρώπινα θωρακοσφυϊκά παρασκευάσματα, αποτελούμενα από πέντε σπονδύλους. Για την επιλεκτική θραύση της μίας τελικής πλάκας του μεσαίου σπονδύλου δημιουργήθηκε κενό στο σπογγώδες οστό κάτω από την τυχαία επιλεγμένη πλάκα και το παρασκεύασμα συμπιέστηκε σε θέση κάμψης. Στη συνέχεια εφαρμόστηκε ροπή έκτασης υπό συμπιεστικό φορτίο 150 Ν, η οποία αποκατέστησε το ύψους του πρόσθιου τοιχώματος και την κυφωτική παραμόρφωση του σπονδυλικού σώματος, ενώ η τελική πλάκα παρέμεινε σημαντικά παραμορφωμένη. Το σπονδυλικό σώμα πληρώθηκε στην αναταγμένη θέση με πολυμεθακρυλικό τσιμέντο μετά τον προσεκτικό καθαρισμό του από τις οστικές δοκίδες ώστε να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη κατανομή του τσιμέντου κάτω από τις τελικές πλάκες. Κάθε παρασκεύασμα ελέγχθηκε σε κάμψη και έκταση (ροπή ±6 Nm) υπό φορτίο 400 Ν, ενώ γινόταν καταγραφή της πίεση στους δίσκους άνω και κάτω του μεσαίου σπονδύλου και της τάσης (strain) στο πρόσθιο τοίχωμα των παρακείμενων σπονδύλων. Η πίεση των δίσκων στα άθικτα παρασκευάσματα αυξήθηκε κατά την κάμψη κατά 26 ± 14%. Μετά την ενίσχυση με τσιμέντο η πίεση των δίσκων κατά την κάμψη αυξήθηκε κατά 15 ± 11% στους δίσκους με άθικτη τελική πλάκα, ενώ μειώθηκε κατά 19,0 ± 26,8% στους δίσκους με παραμορφωμένη τελική πλάκα. Κατά την κάμψη, η συμπιεστική φόρτιση στο πρόσθιο τοίχωμα του σπονδύλου που βρισκόταν δίπλα από την παραμορφωμένη πλάκα αυξήθηκε κατά 94,2 ± 22,8% σε σχέση με τα άθικτα παρασκευάσματα (p<0,05), ενώ δεν άλλαξε σημαντικά στο σπόνδυλο δίπλα στην μη παραμορφωμένη πλάκα (18,2 ± 7,1%, p>0,05). Επακόλουθη κάμψη με συμπίεση προκάλεσε παρακείμενα κατάγματα δίπλα από την παραμορφωμένη πλάκα σε έξι παρασκευάσματα και μη παρακείμενο κάταγμα σε ένα, ενώ σε άλλο ένα παρασκεύασμα δεν παρατηρήθηκε νέο κάταγμα.Στους δίσκους με ακέραιες τελικές πλάκες η πίεση του πυρήνα αυξάνεται κατά την κάμψη αποτρέποντας την υπερβολική συγκέντρωση φορτίου στο πρόσθιο τοίχωμα. Ο αυξημένος χώρος που διατίθεται στον πυρήνα μετά από ένα οστεοπορωτικό κάταγμα επηρεάζει την ικανότητά του να κατανέμει το φορτίο και αναγκάζει τον ινώδη δακτύλιο να μεταφέρει περισσότερο φορτίο κατά την κάμψη, με αποτέλεσμα την υπέρμετρη καταπόνηση του πρόσθιου τμήματος του παρακείμενου σπονδύλου που προδιαθέτει σε κάταγμα ακόμη και μετά από διόρθωση της κύφωσης. Η παρούσα μελέτη υποδεικνύει ότι η διόρθωση της παραμόρφωσης της τελικής πλάκας μπορεί να έχει ρόλο στη μείωση του κινδύνου παρακείμενων καταγμάτων.


2015 ◽  
Vol 355 (1-2) ◽  
pp. 72-74 ◽  
Author(s):  
Leyla Haghnejad ◽  
Babak Emamalizadeh ◽  
Javad Jamshidi ◽  
Alireza Zare Bidoki ◽  
Hamid Ghaedi ◽  
...  

2019 ◽  
Vol 2019 ◽  
pp. 1-5
Author(s):  
Ahmet Onur Akpolat ◽  
Sinan Karaca

Introduction. Osteoporotic vertebral fracture treatment options include vertebroplasty, in which development of new fractures is among the possible complications which may develop during the postoperative period. We aim to evaluate whether or not postoperative mobilization time has effect on occurrence of new fractures. Materials and Methods. A total of 126 patients, consisting of 30 (39.7%) males and 96 (60.3%) females, who underwent sedation-assisted vertebroplasty under local anesthesia between January 2014 and June 2017 were retrospectively evaluated. Preoperative and postoperative visual analogue scores (VASs) and mobilization time (hours) were assessed. Day of new fracture occurrence during follow-up was assessed. Results. The mean follow-up period was 9 months (7–13 months). The most common fracture segment was the L1 vertebra (15.9%). The preoperative VAS was 8.29 ± 0.95, and the postoperative VAS was 2.33 ± 0.91. The change in VAS was statistically significant (p=0.01, p<0.05). Of all the patients, 21 (16.66%) had developed new fractures. No statistical difference was observed between mobilization time (hours) and formation of new fractures (p=0.48, p>0.05). Conclusion. We came to the conclusion that mobilization time (hours) was not a risk factor in the development of new fractures. In addition, there is no relationship between mobilization time and localization of new fractures.


2009 ◽  
Vol 256 (3) ◽  
pp. 493-498 ◽  
Author(s):  
C. H. Williams-Gray ◽  
A. Goris ◽  
M. Saiki ◽  
T. Foltynie ◽  
D. A. S. Compston ◽  
...  

2017 ◽  
Vol 2017 ◽  
pp. 1-6 ◽  
Author(s):  
Yuan Zhang ◽  
Qiying Sun ◽  
Minhan Yi ◽  
Xun Zhou ◽  
Jifeng Guo ◽  
...  

Although the etiology of Parkinson’s disease (PD) remains unclear, there is increasing evidence of genetic factors contributing to the onset of PD. Various mutations and risk variants of the gene LRRK2 have been reported, but the association between LRRK2 R1628P and PD is still inconsistent. Thus, we conducted a meta-analysis to determine the potential relationship between R1628P and PD. Our study sample was an aggregate of 17 publications, which in total consisted of 9,275 PD patients and 8,114 controls. All of these articles are of high quality according to NOS, and there was no obvious reporting bias or heterogeneity. In a general Asian population, the pooled OR of the risk genotype contrasts was 1.83 (95% CI: 1.57, 2.13). When stratified by ethnicity, the pooled ORs were 1.84 (95% CI: 1.56, 2.18) in a Chinese population and 1.79 (95% CI: 1.27, 2.52) in a non-Chinese population. Our study suggests that LRRK2 R1628P appears to be a risk factor for PD in Asian populations, both Chinese and non-Chinese.


2020 ◽  
Vol 136 ◽  
pp. 56-61 ◽  
Author(s):  
Ashraf Abugroun ◽  
Ahmed Taha ◽  
Manar Abdel-Rahman ◽  
Pragnesh Patel ◽  
Ibtisam Ali ◽  
...  

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document